Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 781/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia WSA del. Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej Syndyka Masy Upadłości T. sp. j. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 14 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 259/20 w sprawie ze skargi T. sp. j. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 19 grudnia 2019 r., nr 1201-IOV-4.4103.516.2017.74 w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Syndyka Masy Upadłości T. sp. j. w upadłości likwidacyjnej z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 8.100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 14 lipca 2020 r., sygn. akt I SA/Kr 259/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (dalej jako "WSA, Sąd pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), oddalił skargę T. sp. jawna w upadłości likwidacyjnej w K. (dalej zwana jako "Strona, Podatnik, Spółka, Skarżąca, Kasator") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie (dalej jako "Organ, DIAS") z 19 grudnia 2019 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług od stycznia do grudnia 2012 r.

1.2. Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, sporną między stronami postępowania jest ocena spełnienia przez Skarżącą warunków, o których mowa w art. 42 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), dalej jako "u.p.t.u.", uprawniających do zastosowania stawki podatku 0%, w odniesieniu do wykazywanych przez nią jako WDT transakcji z A. s.r.o. z siedzibą w Czechach. W ocenie organów podatkowych Skarżąca warunków tych nie spełniła, ponieważ przedstawione przez nią dokumenty nie potwierdzają łącznie tego, że towar został dostarczony odbiorcy unijnemu na terytorium innego kraju unijnego, a więc kwestionując spełnienie warunku przemieszczenia terytorialnego. Skarżąca jest przeciwnego zdania uważając, że w dacie składania deklaracji podatkowych dysponowała dokumentami, które potwierdzają ten fakt, a pewne ich nieprawidłowości natury formalnej nie mogą stać na przeszkodzie uznania, że miała miejsce WDT w odniesieniu do spornych transakcji z A. s.r.o.