Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 751/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia del. WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej R. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Gd 757/22 w sprawie ze skargi R. S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 28 kwietnia 2022 r., nr 2201-IEW.4253.16.2022.KP w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2018 r. oraz orzeczenia zabezpieczenia na majątku podatnika 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od R. S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 10 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Gd 757/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku (dalej jako "WSA, Sąd pierwszej instancji"), działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej jako "P.p.s.a."), oddalił skargę R. S. (dalej zwany jako "Strona, Podatnik, Skarżący, Kasator") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej jako "Organ, DIAS") z 28 kwietnia 2022 r. w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązań podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2018 r. oraz orzeczenia zabezpieczenia na majątku podatnika. Wskazany wyrok i inne orzeczenia sądów administracyjnych powołane w niniejszym uzasadnieniu są dostępne w internetowej Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, dalej zwanej też CBOSA, pod adresem "orzeczenia.nsa.gov.pl").

1.2. Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, istotą sporu w sprawie jest kwestia ustalenia, czy zachodziły przesłanki do zastosowania art. 33 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021r., poz. 1540, dalej: "O.p."), a więc czy w ustalonych okolicznościach faktycznych organy podatkowe zasadnie dokonały zabezpieczenia przybliżonych kwot zobowiązania podatkowego na majątku skarżącego z uwagi na uzasadnioną obawę ich niewykonania. Z ustaleń kontroli celno-skarbowej wynikało, że fakturowany towar (folia stretch J.) przechodził przez łańcuch podmiotów i transakcje te nie miały na celu uzyskania wymiernych korzyści ekonomicznych w związku ze sprzedażą towaru, ale osiągnięcie nienależnych korzyści związanych z rozliczeniami z zakresu podatku od towarów i usług z wykorzystaniem tzw. "znikającego podatnika. Organy - wskazując jednocześnie na wysokość deklarowanych przez skarżącego dochodów, jego sytuację majątkową, jak również dokonywanie czynności świadczących o wyprzedaży majątku osobistego - uznały, że wystąpiła "uzasadniona obawa" niewykonania zobowiązania, tj. przesłanka przewidziana w art. 33 § 1 O.p., uzasadniająca wydanie decyzji o zabezpieczeniu.