Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Lu 145/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Sędziowie Sędzia WSA Jacek Czaja (sprawozdawca) Asesor sądowy Anna Ostrowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 4 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Lublinie z dnia 23 stycznia 2024 r. znak: SKO.41/6595/L/2023 w przedmiocie refundacji dla odbiorcy paliwa gazowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Lublinie (organ) utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Kazimierza Dolnego z 21 listopada 2023 r. odmawiającą przyznania M. M. (skarżąca) refundacji kwoty odpowiadającej podatkowi VAT, wynikającej z opłaconej faktury dokumentującej dostarczenie paliw gazowych za okres od 1 stycznia 2023 r. do 30 listopada 2023 r. do odbiorcy paliw gazowych.

Organ w uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazał na mające zastosowanie w sprawie przepisy art. 18 oraz art. 2 pkt 7 ustawy o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych w 2023 r. oraz w 2024 r. w związku z sytuacją na rynku gazu (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2687 ze zm. – dalej jako: ustawa o szczególnej ochronie niektórych odbiorców paliw gazowych). Następnie wyjaśnił, że we wniosku z 6 listopada 2023 r. o wypłatę refundacji podatku VAT za dostarczone paliwo gazowe w 2023 r. Skarżąca zadeklarowała, żę głównym źródłem ogrzewania gospodarstwa domowego jest jedno z następujących źródeł: kocioł gazowy/bojler gazowy/podgrzewacz gazowy przepływowy/kominek gazowy zasilane paliwami gazowymi, zgłoszone do centralnej ewidencji emisyjności budynków, o której mowa w art. 27a ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 roku o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz centralnej ewidencyjności budynków (Dz. U. z 2021 r, poz. 554 ze zm.). Skarżąca oświadczyła również, że w 2022 r. ani ona, ani nikt z jej gospodarstwa domowego nie uzyskał dochodu niepodlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 27, art. 30b, art. 30c, art. 30e i art. 30f ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz, że nikt z podanych we wniosków członków gospodarstwa domowego nie uzyskał dochodu z gospodarstwa rolnego. Składki na ubezpieczenie zdrowotne wnioskodawczyni oraz członków jej gospodarstwa domowego odprowadzane były do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Uwzględniając powyższe Kolegium stwierdziło, że nie jest sporna w sprawie okoliczność wykorzystywania jako główne źródło ogrzewania gospodarstwa domowego urządzenia grzewczego zasilanego paliwami gazowymi, wpisanego lub zgłoszonego do centralnej ewidencji emisyjności budynków, o których mowa w art. 27g ust. 1 ustawy.