Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.272.2024.2.ZK

Czy koszty projektu badawczo-rozwojowego w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT, stanowią dla Spółki koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 1 Ustawy CIT w związku z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT w momencie zaliczania do kosztów odpowiednich odpisów amortyzacyjnych?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 maja 2024 r., wpłynął Państwa wniosek z 18 kwietnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy koszty projektu badawczo-rozwojowego (dalej również jako „projekt inwestycyjny”) w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT, stanowią dla Spółki koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 1 Ustawy CIT, w związku z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT, w momencie zaliczania do kosztów odpowiednich odpisów amortyzacyjnych.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 10 lipca 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca - X S.A. (dalej również jako: „Wnioskodawca”, „Podatnik” lub „Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terytorium kraju.

Przedmiotem działalności gospodarczej Podatnika jest (…).

X S.A., pozyskuje (…), celem dalszego przerobu i ponownego wykorzystania w przemyśle. Procesom tym towarzyszą również procesy odzysku oraz utylizacji pozostałych odpadów produkcyjnych.

Przedmiotem przeważającej działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa odpadów i złomu (PKD 46.77.Z).

Wnioskodawca w ramach działalności ponosi wydatki, które zostały zakwalifikowane do kosztów związanych z pracami rozwojowymi zakończonych wynikiem pozytywnym zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT.

Prace rozwojowe obejmowały opracowanie technologii (…). Badania objęły (…).

Ponadto, prace objęły również ustalenie technicznych sposobów (…).

Efektem badań i analiz jest opracowanie założeń technologicznych (…).

W związku z uzyskaniem pozytywnych rezultatów powyższych prac rozwojowych, Spółka rozpoczęła w 2019 r., amortyzację podatkową kosztów tych prac jako wartości niematerialnych i prawnych (dalej również jako: „WNiP” lub „Projekt Inwestycyjny”) - na podstawie przepisu art. 15 ust. 4a pkt 3 ustawy o CIT, spełniając ustawowe wymogi.

W ramach powyższych wydatków poniesiono m.in. koszt zakupu (dalej również „Wartość X”) różnych składników majątkowych, na które składały się m.in.:

młot (…),

spektofometr stacjonarny,

urządzenie do nadruku etykiet do identyfikacji materiału,

zakup aparatury (…),

młyn do (…),

młyn, noże do młyna,

wózek paletowy z wagą,

dozownik (…),

linia do granulacji,

linia do granulacji,

mieszalnik do materiałów,

system chłodzenia wodą lodową,

urządzenie tnące,

wózko - wanna,

urządzenie do mycia aglomeracji i suszenia (…),

notebooki, komputery z oprogramowaniem,

terminale do identyfikacji materiału,

dalej również jako „Składniki Majątkowe”.

Na wartość początkową WNiP wpływ miały również inne składniki, wyżej niewymienione oraz usługi (dalej również jako: „Inne Składniki Majątkowe”).

Wartość zakupu Składników Majątkowych oraz Innych Składników Majątkowych w kwocie netto wpłynęły tym samym na łączną wartość początkową WNiP jaką były koszty prac rozwojowych.

Wyżej wymienione Składniki Majątkowe służyły wyłącznie do praw rozwojowych stanowiących wartość niematerialną i prawną.

Spółka przedmiotowe wydatki poniesione na wytworzenie lub nabycie przedmiotowych WNiP (tj. kosztów prac rozwojowych), zalicza do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o CIT.

Spółka X S.A., informuje ponadto, że prace rozwojowe nad ww. projektem inwestycyjnym są innowacyjne, kreatywne, twórcze oraz zmierzają do realizacji nowych rozwiązań w ramach działalności Spółki. Spółka dla potrzeb dokumentacyjnych prowadzi również niezbędną dokumentację projektową, w której systematycznie opisuje wszelkie działania związane z projektem inwestycyjnym.

Spółka wytworzone w ramach projektu inwestycyjnego wartości niematerialne i prawne zamierza wykorzystywać w Swojej działalności gospodarczej.

Ze względu na zakres prowadzonych w ramach projektu prac rozwojowych, Spółka zamierza dokonać odliczenia, o którym mowa w art. 18d ust. 1 związku z art. 18d ust. 2a oraz 18e ustawy o CIT (dalej: „Ulga B+R”), odpisów amortyzacyjnych, a w szczególności zaznacza, że:

-dla celów Ulgi B+R zamierza dokonać wyłączenia części odpisu amortyzacyjnego, w proporcji, w jakiej w wartości początkowej danego Projektu obejmującego prace rozwojowe nie pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT, ustalone na dzień dokonywania odpisu amortyzacyjnego,

-prowadzona Działalność B+R nie stanowi i nie będzie stanowić badań podstawowych w rozumieniu art. 4a pkt 27 lit. a ustawy o p.d.o.p.,

-w ewidencji rachunkowej Spółka wyodrębnia koszty kwalifikowane związane z realizacją Działalności B+R i zostaną one wykazane w zeznaniach podatkowych za lata podatkowe, w których Działalność B+R jest i będzie realizowana zgodnie z art. 9 ust. 1b ustawy o CIT,

-Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub decyzji o wsparciu,

-X S.A., zamierza odliczyć w ramach Ulgi B+R koszty kwalifikowane zgodnie z art. 18d ust. 5 i 5a ustawy o CIT,

-Spółka zamierza dokonać odliczenia z tytułu Ulgi B+R zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 ustawy o CIT,

-Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego.

Ponadto, uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego w następujący sposób:

W ocenie Spółki, prace rozwojowe, będące przedmiotem pytania, spełniają warunki o których mowa w art. 4a pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zw. z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Pytanie

Czy koszty projektu badawczo-rozwojowego (dalej również jako: „projekt inwestycyjny”) w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 Ustawy CIT, stanowią dla Spółki koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 1 Ustawy CIT w związku z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT w momencie zaliczania do kosztów odpowiednich odpisów amortyzacyjnych?

Państwa stanowisko w sprawie

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, koszty Projektów Inwestycyjnych są aktywowane na rozliczeniach międzyokresowych kosztów. Po zakończeniu Projektu - koszty stanowią wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych w kategorii kosztów zakończonych prac rozwojowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT, w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Tym samym, wydatki poniesione przez Spółkę w ramach Projektów Inwestycyjnych mogą być uznane za koszty kwalifikowane dla celów ulgi B+R w postaci odpisów amortyzacyjnych od wytworzonych wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ww. regulacjami.

Na podstawie art. 18d ust. 8 Ustawy CIT, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych mogą stanowić koszt kwalifikowany w roku podatkowym w którym zostały poniesione.

Oznacza to, że również wydatki poniesione w latach poprzednich mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu w przypadku zakończenia prac nad Projektem Inwestycyjnym, wprowadzeniem WNiP do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczęcia amortyzacji. Kluczowy jest moment wprowadzenia poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji, rozpoczęcie amortyzacji i dokonywanie odpisów amortyzacyjnych.

W konsekwencji, Spółka jest uprawniona do odliczenia wydatków poniesionych w ramach Projektów Inwestycyjnych w roku, w którym zostały one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne, niezależnie od tego kiedy zostały one faktycznie poniesione i alokowane do wartości początkowej danej wartości niematerialnej i prawnej. W celu dokonania odliczenia zgodnie z art. 18d ust. 2a Ustawy CIT, Spółka powinna dokonać wyłączenia części odpisu amortyzacyjnego od Projektu Inwestycyjnego, w proporcji, w jakiej w wartości początkowej danego Projektu Inwestycyjnego nie pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 Ustawy CIT, ustalone na dzień dokonywania odpisu.

Powyższe potwierdzają również interpretacje podatkowe m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 maja 2019 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.123.2019.1.BM:

„z brzmienia art. 18d ust. 2a updop, wynika bowiem, że w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2. Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2a updop, w ramach limitów, wartości niematerialnych i prawnych w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.”

W innej interpretacji organ również potwierdził, że (interpretacja podatkowa z 20 września 2018 r., nr DPP13.8221.25.2017.GTM):

„Dla odliczenia kosztów kwalifikowanych w zeznaniu rocznym nie wystarcza zatem samo poniesienie wydatku na działalność badawczo-rozwojową w roku podatkowym, za który to zeznanie jest składane. Konieczne jest również rozpoznanie takiego wydatku jako kosztu uzyskania przychodów na podstawie przepisów art. 15 ustawy o CIT”.

Podobnie zostało stwierdzone w interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 listopada 2016 r., nr 1462-1PPB5.4510.941.2016.1.MR:

„Tym samym Organ nie może zgodzić się ze zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z którym PGK E. wskazała, że dla skorzystania z ulgi obniżającej podstawę opodatkowania podatku dochodowego od osób prawnych nie jest konieczne zaliczenie wydatków na działalność rozwojową do kosztów uzyskania przychodów”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 18d ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”, „updop”),

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 updop.

Zgodnie z art. 18d ust. 2a updop,

w przypadku wartości niematerialnych i prawnych w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane od tej wartości niematerialnej i prawnej odpisy amortyzacyjne w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 updop,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stosownie do art. 18d ust. 6 updop,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Art. 18d ust. 7 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., stanowi, że

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Art. 18d ust. 8 updop, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b updop, zgodnie z którym,

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop,

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W stosunku do kosztów prac rozwojowych ustawodawca zawarł w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych specyficzne regulacje normujące moment rozpoznania tych kosztów na cele podatkowe.

W myśl art. 15 ust. 4a updop, koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:

1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo

2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo

3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

W myśl art. 16b ust. 2 pkt 3 updop:

amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie od przewidywanego okresu używania:

3) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz

b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu technologii, oraz

c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,

- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Użycie przez ustawodawcę w art. 15 ust. 4a updop, sformułowania „mogą” (przy wskazaniu sposobu rozliczenia kosztów prac rozwojowych), przy jednoczesnym braku dodatkowych wskazań, kiedy dany sposób ujęcia kosztów prac rozwojowych może być zastosowany, prowadzi do konkluzji, że podatnik posiada swobodę wyboru zastosowania poszczególnych sposobów podatkowego rozliczania kosztów prac rozwojowych.

W powołanym powyżej przepisie, wskazując trzy różne sposoby rozliczenia kosztów prac rozwojowych, użyto ponadto spójnika „albo” (alternatywa rozłączna). Oznacza to, że Spółka, według własnego uznania, może wybrać jeden z trzech sposobów rozliczania kosztów prac rozwojowych.

W rezultacie, zgodnie z wyborem podatnika, w przypadku prowadzenia prac rozwojowych ich koszty mogą być przez podatnika rozpoznawane jako koszty podatkowe w trakcie trwania tych prac bądź jednorazowo na moment ich zakończenia, albo też podatnik może rozpoznawać koszty tych prac poprzez odpisy amortyzacyjne od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.

Jak już wskazano powyżej, szczegółową regulację w zakresie ujmowania odpisów amortyzacyjnych od prac rozwojowych zakończonych sukcesem jako kosztów kwalifikowanych dla ulgi B +R zawiera art. 18d ust. 2a ustawy o CIT.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy są uprawnieni do odliczenia w uldze B+R odpisów amortyzacyjnych od prac rozwojowych zakończonych sukcesem w proporcji, w jakiej w jej wartości początkowej pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT.

Jednocześnie, zgodnie z art. 18d ust. 8 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym zakończonych sukcesem prac rozwojowych, mogą stanowić koszt kwalifikowany w roku podatkowym w którym zostały poniesione.

Istotny jest moment wprowadzenia poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych do ewidencji, rozpoczęcie amortyzacji i dokonywanie odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. W momencie dokonania odpisu amortyzacyjnego od pracy rozwojowej i zaliczenia go do ulgi B+R, zgodnie z art. 18d ust. 2a ustawy o CIT, podatnicy mogą do kosztów kwalifikowanych zaliczyć części poszczególnych odpisów, w proporcji, w jakiej w wartości początkowej tej pracy rozwojowej pozostają koszty wymienione w art. 18d ust. 2 pkt 1-4a lub ust. 3a pkt 2 ustawy o CIT.

Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy koszty projektu badawczo-rozwojowego (dalej również jako „projekt inwestycyjny") w postaci kosztów prac rozwojowych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3 ustawy o CIT, stanowią dla Spółki koszt kwalifikowany na podstawie art. 18d ust. 1 ustawy o CIT w związku z art. 18d ust. 2a ustawy o CIT w momencie zaliczania do kosztów odpowiednich odpisów amortyzacyjnych, jest zatem prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji nie jest ocena, czy prace wykonywane przez Państwo stanowią prace rozwojowe, o których mowa w art. 4a pkt 28 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

-Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

-Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

-Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

-w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

-w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00