Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 10 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.236.2024.2.JMS

1. Czy działalność Wnioskodawcy podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym również od dnia 1 października 2018 r., która uprawnia do zastosowania ulgi? 2. Czy koszty działalności B+R, w zakresie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz koszty materiałów ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 Ustawy CIT? (część pytania oznaczonego nr 2 z wyłączeniem wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę)

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 2 lipca 2024 r. (data wpływu do Organu 4 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest osobą prawną - spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, która posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2022 r. 2587 z późn. zm.). Prowadzi on działalność gospodarczą w oparciu o wpis do Krajowego Rejestru Sądowego, posiada siedzibę w Polsce i podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem CIT od całości swoich dochodów.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie projektowania (…). Realizowane przez Wnioskodawcę zlecenia polegają na projektowaniu, programowaniu oraz uruchamianiu (…) systemów produkcyjnych na rzecz klientów przede wszystkim z branży (…).

Realizowane projekty nakierowane są na automatyzację i optymalizację procesów produkcyjnych w (…). Systemy produkcyjne składają się z poszczególnych stacji, nad których zaprojektowaniem, zaprogramowaniem, weryfikacją, optymalizacją i uruchomieniem pracują pracownicy Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wykonuje samej (…), lecz projektuje (…) z wykorzystaniem (…), w tym ich funkcjonalności oraz automatyzuje ich prace. Koszt wytworzenia (…) jest znaczny, dlatego w czasie projektowania (…) produkcyjnego Wnioskodawca wykorzystuje oprogramowanie służące do symulacji pracy (…), tak aby po jej wytworzeniu była ona niezawodna oraz spełniała normy graniczne.

Wnioskodawca realizuje zamówienia w podziale na odrębne projekty. W ramach każdego projektu, w oparciu o oryginalne rozwiązania i pomysły pracowników Wnioskodawcy powstaje autorski (…) produkcji, który po jego uzbrojeniu w indywidualną warstwę programistyczną i pozytywną weryfikację w procesie symulacji, jest dostarczany klientowi i uruchamiany. Każdy system stanowi nowy, dotychczas nieoferowany przez Wnioskodawcę lub innych dostawców produkt.

Wnioskodawca, co do zasady, otrzymuje od zleceniodawcy obraz całości lub części (…) oraz informacje o normach granicznych i ogólnie pojętych czynnościach, które mają być wykonywane na poszczególnych stacjach składających się na całą linię produkcyjną, tj. oczekiwane funkcjonalności (dostarczony jest także prototyp części, która docelowo ma być wytwarzana (…) produkcyjnej). Informacje dostarczane przez klienta to wiadomości bazowe lub oczekiwania. Wnioskodawca nie otrzymuje zewnętrznych wytycznych dotyczących sposobu opracowania (…), (dostępne są jedynie warunki (…)). Zaprojektowanie poszczególnych zrobotyzowanych procesów pracy (…), ich działania i wzajemnych powiązań oraz przetestowanie - jest w całości zadaniem pracowników Wnioskodawcy.

Główną specjalizacją działalności wnioskodawcy jest (…) na (…):

- offline (…)

- online (…).

Wnioskodawca stawia na nowatorskie i profesjonalne rozwiązania, przez co nieustannie poszukuje nowych rozwiązań tradycyjnych problemów, dzięki czemu możliwe jest osiągnięcie przewagi nad konkurencją. W tym celu Wnioskodawca inwestuje w działalność badawczo-rozwojową (B+R). Prowadzenie działalności B+R jest nieodzownym elementem prowadzonego biznesu, z uwagi na postęp technologiczny i wzrastające wymagania klientów. Zatem, niezwykle istotnym jest dla Wnioskodawcy, aby inwestować w rewolucyjne pomysły oraz wprowadzać innowacyjne rozwiązania w procesie produkcji.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa dotyczy projektów, w ramach których pracownicy realizują m.in. takie prace jak: (…), (…), (…).

Specjaliści zatrudnieni przez Wnioskodawcę, swoją pracę wykonują w środowisku infrastruktury obejmującej specjalistyczny sprzęt wytyczający standardy w dziedzinie projektowania zrobotyzowanych systemów produkcji. Wnioskodawca realizuje swą działalność dzięki zatrudnianiu wykształconych pracowników, na podstawie zawieranych z nimi umów (umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło). Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, zatrudniającym nie więcej niż 30 osób. Każdy z pracowników Wnioskodawcy posiada ściśle określone kompetencje, potwierdzone doświadczeniem, kwalifikacjami lub wykształceniem, które są konieczne dla realizacji procesu projektowania (…).

W ramach swojej działalności Wnioskodawca na zlecenia klientów: tworzył/tworzy i będzie tworzył nowe, nie istniejące na rynku projekty (…), kładąc przy tym nacisk na tworzenie innowacyjnych rozwiązań i koncepcji ułatwiających pracę (…) różnego rodzaju produktów oraz umożliwiających wykonywanie testów produktów, modernizował/modernizuje i będzie modernizował istniejące (…) w zakresie ich oprogramowania.

Działalność Wnioskodawcy opiera się na realizacji innowacyjnych projektów na specjalne zamówienie klientów. Wnioskodawca podejmując indywidualne zamówienia od klienta decyduje się na stworzenie nowego, innowacyjnego projektu zrobotyzowanego systemu produkcji. Wnioskodawca opracowuje koncepcję funkcjonalności (…), wdraża i testuje system i jego funkcjonalności. Po uzyskaniu pozytywnych rezultatów w przeprowadzonych testach, Wnioskodawca - wdraża rozwiązanie na miejscu u Klienta.

Wnioskodawca jest (…) generalnego wykonawcy, który zajmuje się projektowaniem oraz budową (…) i urządzeń montowanych u klienta. Do wnioskodawcy należy stworzenie odpowiedniego projektu systemu oraz oprogramowania (…), które pozwoli na poruszanie się (…) oraz komunikowanie z pozostałymi (…) w taki sposób, aby mogły one wykonywać swoje zadania (…) tj. przykładowo (…) oraz (…) poszczególne elementy składanego na (…). Należy podkreślić, że każde zlecenie udzielone przez klienta wymaga indywidualnego i odrębnego podejścia. Wnioskodawca realizując kolejne zlecenie nie powiela przyjętych rozwiązań ogólnodostępnych na rynku, gdyż jest to niemożliwe ze względu na znaczne różnice występujące pomiędzy każdym z nich. Kolejne zlecenia nie stanowią też powielenia projektów realizowanych uprzednio w działalności Wnioskodawcy.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę jest oparta na oryginalnych koncepcjach i hipotezach, efektem działalności wnioskodawcy jest tworzenie projektów (…) oraz projektowanie i tworzenie nowych kodów źródłowych oprogramowania, które mają innowacyjny charakter. W konsekwencji kolejne zlecenia nie stanowią rutynowych i okresowych zmian produktów, a każdy z produktów odznacza się oryginalnym i twórczym charakterem.

Przedmiotem wniosku są wyłącznie prace noszące znamiona pracy twórczej (prac rozwojowych) realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, realizowane „własnymi siłami” tj. przez czynne uczestnictwo osób zatrudnionych w ramach umów cywilnoprawnych, które faktycznie realizują prace noszące znamiona prac rozwojowych. Wnioskodawca realizuje zlecenia, które zawsze dotyczą opracowywania innowacji w zakresie programowania (…). Stosuje przy tym określony schemat postępowania, w oparciu o który opracowywane są projekty, a następnie ich wykonanie.

Raz jeszcze należy zaznaczyć, że Wnioskodawca realizuje przede wszystkim produkty niepowtarzalne a jego prace dotyczą indywidualnych zamówień klientów. Klientami Wnioskodawcy są podmioty w m.in z (…).

Charakterystyka podstawowej działalności Wnioskodawcy na podstawie kilku najczęściej realizowanych projektów tj. realizacja zamówienia na zaprojektowanie i wykonanie (…):

1. Opis projektu (…).

Zadaniem wykonawcy było stworzenie (…) w postaci w pełni zautomatyzowanej (…) do (…) dla 3 różnych (…), (…) wchodzącej w skład grupy (…). Zrobotyzowana (…) składała się (…) robotów przemysłowych (…),(…) robotów do (…), (…) oraz (…) robotów do (…).

Założeniem projektu było skrócenie cyklu pracy do (…) sekund na (…), liczonego od momentu (…) do momentu (…) następnej (…) oraz redukcja pracowników fizycznych. Zarządzenie (…) miało znaleźć się wyłącznie w kompetencjach utrzymaniu ruchu klienta. Pierwszy robot nazwany tutaj (…) miał za zadanie (…) na (…) pobrać je i odłożyć na pierwszy stół roboczy. Robot posiadał (…) oraz (…), (stan otwarty/zamknięty), zbliżeniowe (...). Należało skonfigurować (…), sprawdzić go pod kątem mechaniczno-pneumatyczno-elektrycznym, ustawić (...). Należało skonfigurować komunikacje robota z wyspą zaworową znajdującą się na chwytaku, stworzyć siec komunikacyjną (…) z chwytakiem oraz sterownikiem nadrzędnym (…).

Robot (…) miał zatrzymać się w sposób bezpieczny po wykryciu (…) przez laserowy czujnik zbliżeniowy, a następnie kontynuować proces. Należało stworzyć oprogramowanie, które powodowałoby (…) w przypadku wykrycia przez laserowy czujnik zbliżeniowy detalu (…). Takie wyszukiwanie należało zaimplementować w płaszczyźnie (…).

W trakcie testów powstał problem wynikający z możliwości (…) na miejsce (…) i odwrotnie. Program (…) musiał zostać zabezpieczony przed takim przypadkiem. Robot przed rozpoczęciem procesu wyszukiwania (…) musiał sprawdzić za pomocą dodatkowych czujników czy na (…). W przypadku wykrycia błędów, robot (…) i wysyłał informacje w postaci (…). W przypadku poprawnej części robot wyszukiwał część, sprawdzał czujniki zbliżeniowe, zamykał (…) i pobierał część. Następnie pobrane (…) były odkładane na pierwszy stół roboczy.

Wszelkie opisane powyżej funkcjonalności (…) robota oraz zintegrowanie go z chwytakiem oraz czujnikami zostały stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw, klient nie przekazał instrukcji jak robot ma pracować. Powstał autorski kod źródłowy stanowiący wyraz własnej twórczości indywidualnej autorów programu (pracowników wnioskodawcy) dzięki któremu robot mógł wykonywać czynności opisane powyżej oraz komunikować się z pozostałymi urządzeniami.

Drugi robot miał za zadanie (…),(…) stołu roboczego, odłożyć (…) do stołu (…), dojechać do pozycji (…), (…) do (…), odjechać (…) z (…) i dołożyć na drugi stół roboczy. Robot ten posiadał chwytak z obrotowymi (…) sterowanymi powietrzem na (…), zbliżeniowe czujniki indukcji. Należało skonfigurować komunikacje robota z (…) znajdującą się na chwytaku, stworzyć sieć komunikacyjną (…) z chwytakiem oraz sterownikiem nadrzędnym (…).

Robot pobierał (…) z (…). W (…) tych (…) były ułożone (…). Powodowało to konieczność przesuwania pozycji robota po każdym pobraniu. W tym celu został stworzony odpowiedni algorytm dla robota, sterowany za pomocą sterownika (…). Po każdym pobraniu (…) sterownik wysyłał robota na kolejną pozycję pobrania. Pozycja ta była wyliczana na podstawie przesunięcia poszczególnych pozycji (…) w pojemniku. Celem wyeliminowania błędu ludzkiego w postaci nieprawidłowego uzupełnienia pojemnika na (…) został zintegrowany system wizyjny, którego zadaniem było sprawdzanie czy pojemnik z (…) jest prawidłowo wypełniony. Działał on na zasadzie porównania(…) (…). Robot po pobraniu (…) meldował sterownikowi (…), iż (…) zostały pobrany, wówczas następował offset pozycji robota, następnie robot pobierał (…) z pierwszego stołu roboczego. Kolejną operacja było odłożenie wcześniej pobranych (…) do stołu (…). Następna operacja to dojazd robota z wcześniej już pobranymi (…) do pozycji (…) do (…). Robot meldował obecność w pozycji (…) do sterownia(…). Wówczas następował (…) do (…). Po tej operacji (…) były odkładane do drugiego stołu roboczego.

Wszelkie opisane powyżej funkcjonalności (…) robota oraz zintegrowanie go z chwytakiem oraz czujnikami zostały stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw. Powstał autorski kod źródłowy stanowiący wyraz własnej twórczości indywidualnej autorów programu (pracowników wnioskodawcy), dzięki któremu robot mógł wykonywać czynności opisane powyżej oraz komunikować się z pozostałymi urządzeniami.

Robot trzeci i czwarty zwane dalej: (…) wykonywały te same operacje ze względu na bardzo mały czas czasu cyklu, który wynosił (…). Robot (…) posiada chwytak z (…) sterowanymi (…), zbliżeniowe czujniki indukcji oraz kamery do systemu wizyjnego (…). Należało skonfigurować komunikacje robota z wyspą zaworową znajdującą się na chwytaku, stworzyć siec komunikacyjną (…) z chwytakiem oraz sterownikiem nadrzędnym (…). Robot pobierał (…) już (…), (…) z drugiego stołu roboczego. Podjeżdżał na odległość (…) do (…). Wykonywał (…), które było porównywalne ze zdjęciem nominalnym (…). System wizyjny (…) wysyłał do sterownika (…) przesuniecie z aktualnego zdjęcia w porównaniu do zdjęcia nominalnego, następnie te dane były przesyłane w postaci (…) do robota. Należało stworzyć protokół interfejsu miedzy robotem a sterownikiem (…) oraz algorytm zmieniający dane binarne na wartości dziesiętne używane w koordynatach robota. Dane te były przesunięciem, o wartość którego należało przesunąć dalszą ścieżkę robota aby nie spowodować kolizji z (…). Dzięki temu za każdym razem posiadaliśmy idealną przerwę między (…). Robot (…) podjeżdżał za każdym przesunięciem do pozycji, wówczas roboty pięć i sześć (…). Po zamontowaniu (…) robot otwierał (…) pozostawiając już (…). Robot wracał do pozycji domowej.

Wszelkie opisane powyżej funkcjonalności/ścieżki ruchów robota oraz zintegrowanie go z chwytakiem oraz czujnikami zostały stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw. Powstał autorski kod źródłowy stanowiący wyraz własnej twórczości indywidualnej autorów programu (pracowników wnioskodawcy), dzięki któremu robot mógł wykonywać czynności opisane powyżej oraz komunikować się z pozostałymi urządzeniami.

Robot pięć i sześć to roboty (…). Należało skonfigurować komunikacje robota systemem nadrzędnym (…) oraz komunikacje robota ze sterownikiem zamontowanym na robocie (…). Robot (…) pobierał (…) z automatu do (…). Automat ten był sterowany za pomocą sterownika (…). Robot otrzymywał zezwolenie ze strony (…) na pobranie (…), po tej operacji meldował sterownikowi fakt pobrania (…). Wówczas następował załadowanie (…) w automacie dla kolejnej (…). Robot (…) podjeżdżał do przedpozycji (…), w której czekał na przesuniecie pomierzone przez robota (…). Robot ten podobnie jak robot (…) otrzymywał od sterownika (…) przesuniecie aktualnej pozycji (…) w stosunku do pozycji nominalnej. Po otrzymaniu tych wartości roboty (…), (…). W przypadku wystąpienia problemów z (…) robot (…) wracał się do pozycji serwisowej, w której operator (…) miał możliwość wymiany (…). Robot (…) powtarzał proces. Gdy proces zakończył się sukcesem robot wracał do pozycji domowej.

Wszelkie opisane powyżej operacje/funkcjonalności/ścieżki ruchów robotów oraz zintegrowanie ich z chwytakami, czujnikami i pozostałymi urządzeniami peryferyjnymi zostały stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw. Dla każdego elementu powstał autorski kod źródłowy stanowiący wyraz własnej twórczości indywidualnej autorów programów (pracowników wnioskodawcy), dzięki którym roboty mogły wykonywać czynności opisane powyżej oraz komunikować się z pozostałymi urządzeniami. Jednocześnie Wnioskodawca nie otrzymał od zamawiającego wytycznych odnośnie do konkretnych operacji/funkcjonalności/ruchów jakie wykonywać miały roboty.

Zleceniodawca, dostarczył Wnioskodawcy jedynie informacje o tym jakie elementy mają zostać zintegrowane i w jakim czasie. Do Wnioskodawcy należało dobranie odpowiednich urządzeń oraz napisanie do każdego z nich autorskich kodów źródłowych oprogramowania umożliwiającego poruszanie się i współdziałanie urządzeń w celu osiągnięcia efektu końcowego. W realizację Projektu byli bezpośrednio zaangażowani pracownicy Wnioskodawcy. Stworzenie zrobotyzowanego systemu produkcji, z uwagi na niedostępność wypracowanych sposobów rozwiązania problemu klienta w ramach dotychczasowego warsztatu Wnioskodawcy - wymagało opracowania i wymyślenia od podstaw koncepcji całego rozwiązania, przy uwzględnieniu ww. specyficznych wymogów Klienta co do oczekiwanych funkcjonalności, konieczności zintegrowania rozwiązania z całym, już funkcjonującym procesem technologicznym.

W wyniku prac powstało zatem nowe, oryginalne, autorskie, stanowiące nowy wytwór intelektualny rozwiązanie różne od znanych i dotychczasowych, dla którego nikt wcześniej nie opracował żadnego wzorcowego sposobu postępowania. Zaprogramowana przez Wnioskodawcę (…) jest urządzeniem na tyle innowacyjnym i nowatorskim, że do dnia dzisiejszego ma status najszybszej i najmniej awaryjnej (…) w całej grupie (…).

2. Opis projektu: (…).

Zadaniem wykonawcy było przyspieszenie uruchomienia linii produkcyjnej (…) oraz ograniczenie czasu spędzanego przez firmy uruchamiające tą linie bezpośrednio (…). Ze względu na ograniczenia jakie panowały w czasie pandemii COVID-19, (trudności z rezerwacja hotelów, częste kontrole i wymagane badania anty-COVIDowe). Zadaniem wykonawcy było stworzenie (…), które w pełni odzwierciedlały i symulowały funkcjonalność rzeczywistych robotów (…). Wirtualne roboty w następnym kroku należało zaimplementować (…) linii produkcyjnej, stworzonej w środowisku (…) przez firmę (…). Docelowo wykonawca stworzył około (…) wirtualnych kontrolerów robotów przemysłowych (…), korzystając z danych maszynowych dostarczonych przez producenta robotów (…) w oprogramowaniu (…). Do tych wirtualnych kontrolerów zaimplementowane zostały różne pakiety technologiczne (…). W następnym kroku (…) linia produkcyjna wraz z wirtualnym kontrolerami robotów (…) zostały połączone z rzeczywistym sterownikiem (…) za pomocą oprogramowania (…). W wirtualnych kontrolerach robotów zostały przez pracowników Wnioskodawcy stworzone programy robotów (…) odzwierciedlające rzeczywistą pracę robota. Umożliwiło to zasymulowanie i przetestowanie wszystkich możliwych przypadków jakie mogą zaistnieć w czasie (…). Te stworzone programy w wirtualnych robotach, po testach zostały wysłane już bezpośrednio do pracowników wnioskodawcy znajdujących się bezpośrednio (…). Osoby te zwane dalej programistami (…), wgrały też programy do rzeczywistych robotów i sprawdziły je z rzeczywistym detalem. Skróciło to czas pracy programistów robotów przemysłowych online bezpośrednio w (…), jednocześnie mimo obostrzeń COVID-19 nie zagroziło terminom realizacji projektu (…).

Wszystkie projekty Wnioskodawcy charakteryzują się podobną do opisanej powyżej złożoności w szczególności w zakresie poszukiwania i opracowywania nowych rozwiązań technologicznych i informatycznych, wskutek czego Wnioskodawca nabywa i rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Proces wykonania zamówienia zostaje zainicjowany przez zapytanie ofertowe otrzymane od klienta. Zapytanie ofertowe nie zawiera jednak szczegółowego opisu wykonania oczekiwanego produktu, instrukcji lub informacji o sposobie jego realizacji. Oznacza to, że zaprojektowanie zrobotyzowanego systemu produkcji, co jest bardzo kompleksowym procesem, leży w całości po stronie Wnioskodawcy. Wnioskodawca otrzymuje od klienta jedynie informacje o tym jakie elementy mają zostać (…). Klient udzielając zamówienia nie określa zatem sposobu jego wykonania. W konsekwencji całkowite opracowanie zrobotyzowanego systemu produkcji od etapu koncepcji do jej realizacji spoczywa na Wnioskodawcy. W rezultacie powyższego to po stronie Wnioskodawcy leży ustalenie czy możliwe jest wykonanie zrobotyzowanego systemu produkcji spełniającego wymagania Klienta, opracowanie koncepcji, następnie całego projektu i zasad jego funkcjonowania, a następnie programowanie i testowanie zrobotyzowanego systemu produkcji.

Jak wskazano powyżej opracowanie nowego zrobotyzowanego systemu produkcji realizowane jest przez zatrudnione przez Wnioskodawcę w ramach umów cywilnoprawnych, osoby posiadające specjalistyczną wiedzę, doświadczenie oraz kwalifikacje niezbędne do wykonywania swoich obowiązków. Każde zlecenie wymagające prac badawczo-rozwojowych jest wykonywane według określonego schematu w celu osiągnięcia oczekiwanych przez klientów parametrów, co jednoznacznie wskazuje, iż działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy jest prowadzona w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Proces ten podzielony jest na etapy:

1) Faza powstania koncepcji projektu w której rozpoczynają się prace nad prototypem systemu produkcji.

Klient przedstawia Wnioskodawcy swoje oczekiwania co do funkcjonalności zrobotyzowanego systemu produkcji, natomiast pracownicy oceniają czy wszystkie pomysły klienta są możliwe do zrealizowania z punktu widzenia możliwości technicznych wykonania systemu.

Jest to faza, w której pracownicy Wnioskodawcy przystępują do opracowania założeń projektu. Faza ta ma charakter zupełnie autorski i niepowtarzalny, dotyczyć może ona jedynie danego zrobotyzowanego systemu produkcji. Pracownicy wnioskodawcy przygotowują wstępny zarys projektu końcowego. Na tym etapie powstają główne innowacje, tutaj tworzy się pierwsza koncepcja nowego rozwiązania. Zespół projektowy opracowuje oraz na dalszym etapie testuje czy stworzona funkcjonalność zaprojektowana według koncepcji zespołu projektowego realizuje zamierzone cele indywidualnego klienta. Na tym etapie następuje również analiza zdolności, w której Wnioskodawca sam musi zdecydować, czy jest w stanie zrealizować dane zamówienie klienta.

2) Następnie - na podstawie opracowanej koncepcji zostaje przygotowana wstępna koncepcja zrobotyzowanego systemu produkcji.

Sam projekt tworzony jest w specjalistycznych narzędziach informatycznych, które w połączeniu z innym oprogramowaniem umożliwiają przeprowadzenie symulacji działania zrobotyzowanego systemu produkcji, a przez to pierwsze wykrycie ewentualnych nieprawidłowości (…). Prace prowadzone są przede wszystkim przez inżynierów (…). Inżynierowie samodzielnie projektują sam proces jak również wprowadzają do niego zmiany (w trakcie projektowania) oraz rozwiązują na bieżąco problemy w jego działaniu w oparciu o własne, autorskie pomysły. Każdy tego rodzaju proces wymaga twórczego i nieszablonowego myślenia. Każdy proces produkcyjny jest innowacyjny i niepowtarzalny. Wszystkie procesy, które mają zachodzić na poszczególnych (…) - są projektowane przez pracowników Wnioskodawcy. Koncepcja na tym etapie ma charakter autorski, konstruktor nie korzysta z gotowych szablonów, nie kopiuje dostępnych rozwiązań (jako całości). W szczególności nie wiadomo jak dokładnie będą wyglądały procesy, konstrukcja narzędzi oraz warstwa programistyczna linii produkcyjnej.

Na tym etapie prowadzone są również prace rozwojowe w obszarze projektowania (…), ich programowania, a także projektowania programowania (…), (…). Budowanie (…) wymaga ogromnego zaangażowania koncepcyjnego i ma dla procesu produkcyjnego kluczowe znaczenie. To w jaki sposób robot będzie (…) definiuje jego położenie oraz czas pracy. Jednocześnie programiści i automatycy analizując zaprojektowane procesy, trajektorie ruchów i planowaną do zastosowania konstrukcję mechaniczną, tworzą całkowicie nowe oprogramowanie (…) do zarządzania funkcjonowaniem linii. Takie oprogramowanie jest tworzone w ramach każdego projektu odrębnie (…), z uwzględnieniem charakterystyki konkretnej linii produkcyjnej i nie jest stosowane w jakiejkolwiek innej linii produkcyjnej niż ta, która ma być efektem realizacji danego projektu (oprogramowanie ma w praktyce charakter niepowtarzalny). W toku prac na etapie programowania (…), programiści i automatycy, dzięki posiadanej i pozyskiwanej wiedzy z zakresu tworzenia oprogramowania, wprowadzają również wiele poprawek do prototypu oprogramowania w celu stworzenia ostatecznej wersji umożliwiającej poprawne funkcjonowanie linii.

W rezultacie stworzenie oprogramowania prototypowego, jego przetestowania i wprowadzenia niezbędnych poprawek, powstaje oryginalne, dedykowane oprogramowanie zdolne do zarządzania wyłącznie jedną, konkretną linią produkcyjną. Nie powstaje nigdy takie samo oprogramowanie, o identycznym kodzie źródłowym.

3) Na podstawie opracowanego projektu/koncepcji zrobotyzowanego systemu produkcji, pracownicy Wnioskodawcy, posiadający odpowiednie doświadczenie, kwalifikacje lub wykształcenie przystępują do realizacji projektu.

Praca wnioskodawcy (…) rozpoczyna się, gdy roboty są już u klienta mechanicznie i elektrycznie uruchomione. Wtedy możliwe jest przygotowanie sieci dla każdego robota oraz zaimplementowanie do niego oprogramowania oraz faza testów. Ta faza projektu nazywana jest programowaniem (…). Polega na zaimplementowaniu przygotowanego wcześniej (…) zrobotyzowanego systemu produkcji do maszyn/urządzeń znajdujących się w fabryce klienta. W tym celu programista wgrywa niezbędne oprogramowanie, testuje każdą funkcjonalność wcześniej stworzonego oprogramowania. Czynności w zakresie ustawiania, kalibrowania parametrów opracowanego i wykonanego prototypu linii produkcyjnej polegają na rozwiązywaniu nietypowych problemów napotkanych w trakcie rozruchu prototypu linii produkcyjnej (np. problemy związane z wykonywanymi procesami, czy dotyczące warstwy programistycznej). Pracownicy wnioskodawcy - wykorzystując posiadaną wiedzę oraz pozyskując nową wiedzę rozwiązują skomplikowane problemy w działaniu prototypu linii produkcyjnej. Pracownicy wnioskodawcy muszą samodzielnie opracować koncepcje rozwiązania tych problemów oraz wdrożyć wszystkie opracowane rozwiązania, aż do momentu prawidłowego ustawienia parametrów linii.

Co warto podkreślić - pracownicy w tym zakresie rozwiązują problemy w funkcjonowaniu linii, co do których nie wypracowano wcześniej modelowych rozwiązań. W tym miejscu następuje zatem korygowanie oprogramowania, gdyż zwykle zaprogramowane (…) funkcjonalności nie osiągają czasu cyklu które wymaga zleceniodawca. Wnioskodawca już na miejscu (…) zleceniodawcy koryguje zatem i dostosowuje oprogramowanie wcześniej przygotowane. Wnioskodawca dzięki własnemu doświadczeniu i inwencji opracowuje i dostosowuje każdy jeden ruch robota w taki sposób, aby mógł on pracować jak najszybciej, najefektywniej i najdokładniej korygując jednocześnie oprogramowanie pozwalające na wykonywanie tych ruchów przez robota. Zleceniodawca bowiem nie określa, jak robot ma (…), aby na końcu całej sekwencji ruchów opracowane przez robota elementy zostały połączone i były gotowe do przekazania do kolejnej części linii produkcyjnej do (…) lub dalszej obróbki. Wyzwania te pojawiają się w trakcie wdrażania oprogramowania (…) z uwagi na brak możliwości przewidzenia na etapie projektowania zrobotyzowanego systemu produkcji (…) wszystkich trudności, z jakimi przyjdzie się mierzyć jej wykonawcom na etapie wdrażania u klienta. Linia jest testowana z użyciem dostarczonych przez klienta komponentów, które mają być produkowane na finalnej wersji linii (produkcja testowa).

Przeprowadzane testy każdorazowo dotyczą innego rodzaju prototypu linii a także innego (…), który ma być (…), innych rodzajów (…). Wymagają więc zarówno wykorzystywania już posiadanej wiedzy, jak również pozyskiwania wiedzy w zakresie m.in. mechaniki i tworzenia oprogramowania.

Co istotne - nie występują modelowe rozwiązania określonych problemów z funkcjonowaniem linii na tym etapie. Finalna wersja systemu w ramach każdego projektu - ma charakter niepowtarzalny. W rezultacie realizacji każdego projektu powstaje proces produkcyjny, który stanowi całkowitą nowość w skali rynku.

4) Po zakończonej pozytywnie fazie korygowania oraz testów następuje faza kontroli jakości oraz ostatecznego wdrożenia u klienta. Każdy z powyższych elementów procesu stanowi ciąg przyczynowo - skutkowy.

Za opracowanie zrobotyzowanego systemu produkcji, odpowiada jedynie Wnioskodawca. To on tworzy innowacyjne rozwiązania, które implementuje w ostateczny sposób działania urządzenia. Dzięki temu jest ono niepowtarzalne i za każdym razem stanowi nowy produkt, nie posiadający elementów odtwórczych. Powyższy opis procesu wykonania zlecenia uzasadnia także wyrażoną powyżej tezę, że produkty trafiające do Klienta nie występują powszechnie na rynku, gdyż każdy produkt posiada cechy charakterystyczne jedynie dla niego. Wnioskodawca realizuje projekty, które nie powielają typowych koncepcji, a zapewniają nowoczesne i innowacyjne produkty w dziedzinie programowania maszyn i urządzeń.

Kierunek prac badawczo-rozwojowych nad każdym zamówieniem prowadzonych przez Wnioskodawcę wyznacza zmieniająca się sytuacja na konkurencyjnych rynkach lub konkretne zamówienie klienta, a także dążenie do utrzymania najwyższej jakości produktów i procesów technologicznych. Wnioskodawca stale monitoruje dostępność nowych rozwiązań technologicznych w zakresie automatyzacji produkcji. Źródłem pomysłów jest analiza rynku oraz potrzeby zgłaszane przez klientów. Prace opisane powyżej, polegające na projektowaniu i oprogramowaniu zrobotyzowanego systemu produkcji stanowią działalność badawczo-rozwojową w zakresie prac rozwojowych, o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym.

Podejmowana działalność:

- Ma charakter twórczy - gdyż jej celem jest stworzenie nowych, oryginalnych rozwiązań, niepowielanych wcześniej w praktyce Wnioskodawcy.

- Prowadzona jest w sposób systematyczny - w sposób metodyczny, uporządkowany i zaplanowany, a charakter działalności świadczy, iż w taki sam sposób będą prowadzone również w przyszłości.

- Obejmuje prace rozwojowe, w ramach których Wnioskodawca wykorzystuje dostępną i posiadaną wiedzę i umiejętności, łączy je i kształtuje w celu projektowania i tworzenia nowych produktów.

- Wykorzystanie i łączenie posiadanej obecnie wiedzy prowadzi do powstania wartości dodanej w postaci nowej koncepcji.

- Nie stanowi rutynowych i okresowych zmian w produktach.

Przedmiot działalności gospodarczej Wnioskodawcy, opisany w niniejszym wniosku stanowi działalność twórczą podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania tych zasobów do tworzenia nowych zastosowań. Działalność badawczo-rozwojowa w zakresie prac rozwojowych prowadzona była w latach 2018, 2019, 2020, 2021, 2022, 2023 oraz planowane jest jej prowadzenie w latach następnych.

W konsekwencji powyższego podejmowane przez Wnioskodawcę działania polegające na projektowaniu i wdrażaniu zrobotyzowanego systemu produkcji, są i będą pracami rozwojowymi. Prace rozwojowe prowadzone są na każdym z etapów od opracowania danego projektu, od etapu koncepcji do etapu testów. Każdy z projektów prowadzony jest oddzielnie, niezależnie od równolegle projektowanych i wdrażanych zrobotyzowanych systemów produkcji, a przez to prace rozwojowe prowadzone są w zakresie każdego skonkretyzowanego projektu. Każdy z dotychczasowych projektów zakończył się wynikiem pozytywnym polegającym na stworzeniu oryginalnego i niepowtarzalnego zrobotyzowanego systemu produkcji. W związku z realizacją projektów na indywidualne zamówienia klientów, były one następnie sprzedawane kontrahentowi.

Mając na uwadze powyżej opisany stan faktyczny wnioskodawca oświadcza, że:

i. Wnioskodawca nie prowadzi działalności w zakresie badań naukowych.

i. W ramach działalności Wnioskodawca nie prowadzi innych prac niż rozwojowe, które mają być rozliczone w ramach ulgi B+R.

ii. Wnioskodawca chce ponadto zaliczyć do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przez Wnioskodawcę w celu wykonywania działalności badawczo-rozwojowej lub też pracowników, którzy w zakresie swoich obowiązków mają zadania związane z działalnością badawczo-rozwojową zgodnie w prowadzoną przez Wnioskodawcę ewidencją czasu pracy, w której wskazano czas pracy poświęcony na realizację projektów B+R.

iii. Koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia lub umowy o dzieło stanowią należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 13 ust. 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

iv. Wnioskodawca jako koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulgi B+R będzie rozliczał koszty wynagrodzeń, wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami z tytułu tych należności określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, oraz finansowane przez pracodawcę wpłaty na pracownicze plany kapitałowe (PPK); z wyłączeniem składek na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Solidarnościowy oraz wpłat na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych.

Ponadto, Wnioskodawca oświadcza, że:

- Chce skorzystać z możliwości zastosowania ulgi badawczo - rozwojowej za lata 2018, 2019, 2020, 2021,2022, 2023 oraz lata kolejne;

- nie prowadzi działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej;

- zamierza korzystać z odliczenia kosztów kwalifikowanych od podstawy opodatkowania;

- prowadzi i będzie prowadził ewidencję pozwalającą wyodrębnić koszty działalności w zakresie opisanym powyżej;

- Wnioskodawca nie posiada/posiadał statusu centrum badawczo-rozwojowego;

- koszty kwalifikowane nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym;

- w latach podatkowych, za które Wnioskodawca chciałby skorzystać z ulgi B+R nie korzystał on ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 63a lub 63b ww. ustawy;

- nie uzyskał dotychczas żadnych zwrotów wydatków ponoszonych na działalność w zakresie opisanym powyżej;

- pokrywa koszty realizacji prac badawczo - rozwojowych z własnych środków i nie otrzymuje żadnych dotacji unijnych na realizację projektów kwalifikujących się do ulgi badawczo-rozwojowej;

- działalność Wnioskodawcy ukierunkowana jest na nowe odkrycia (działalność nowatorska umożliwia pozyskanie nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji i pomysłów związanych z programowaniem nowych produktów lub procesów), oparta jest ponadto na oryginalnych koncepcjach i hipotezach (działalność twórcza wykluczająca wszelkie rutynowe, odtwórcze działania związane np. ze zmianami w produkcie), ponieważ przystępując do realizacji każdej z maszyn bądź urządzeń wnioskodawca nie znał założeń ich funkcjonowania. To z kolei prowadziło do zdobycia nowej wiedzy w zakresie sposobów funkcjonowania opracowywanych rozwiązań;

- efektem działalności Wnioskodawcy jest tworzenie produktów które - w stosunku do dotychczasowej działalności Wnioskodawcy - mają nowy, innowacyjny, ulepszony charakter oraz w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w ofercie prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej albo w ogóle w praktyce gospodarczej;

- indywidualne zamówienie klienta dotyczące projektowania i wdrażania zrobotyzowanego systemu produkcji są stałym elementem działalności gospodarczej Wnioskodawcy;

- mając na uwadze podział procesu twórczego na etapy: koncepcja, projekt, realizacja, testy; oraz ilość elementów, od których zależy powodzenie projektu np. możliwości techniczne i wytrzymałościowe programowanych zrobotyzowanych systemów produkcji, na pierwszych etapach brak jest pewności co do wyniku końcowego. Dlatego też na każdym etapie należy liczyć się z niepowodzeniem w realizacji danego projektu, co wymusza weryfikację i przyjęcie nowych założeń. Po fazie realizacji następuje faza testów, podczas której może okazać się, że założenie przyjęte na etapie koncepcji i projektu było błędne. Wówczas może okazać się, że konieczna jest weryfikacja projektu oraz poprawa niektórych elementów lub całości. W konsekwencji słuszne jest stwierdzenie, iż przystępując do projektowania zrobotyzowanego systemu produkcji brak było pewności co do wyniku końcowego.

Pismem uzupełniającym wskazali Państwo, że:

1. W skład wynagrodzeń wskazanych we Wniosku wchodzą:

- poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

- poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu.

2. Pytanie oznaczone we Wniosku nr 2 dotyczy również możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników.

3. Wnioskodawca wykorzystuje do prac B+R następujące materiały:

- (…) wraz ze stanowiskiem szkoleniowo - demonstracyjnym;

- (…) wraz ze stanowiskiem szkoleniowo - demonstracyjnym;

- (…) wraz ze stanowiskiem szkoleniowo - demonstracyjnym;

- (…) wraz ze stanowiskiem szkoleniowo - demonstracyjnym;

Wyżej wymienione roboty są wykorzystywane między innymi do celów szkoleniowych nowo przyjętych pracowników.

Na powyżej wskazanych urządzeniach testowane są ponadto aplikacje, które następnie są używane w procesach technologicznych w fabrykach klientów Wnioskodawcy, dla których Wnioskodawca tworzy zrobotyzowane systemy produkcji.

Wyżej wymienione roboty służą również do opracowywania nowych technologii, zautomatyzowania procesów produkcyjnych, przyspieszenia wdrożeń opracowywanych technologii.

Na robotach tych w zależności od potrzeb jest testowane fizycznie oprogramowanie, które wcześniej przygotowali pracownicy Wnioskodawcy na stacjach do symulacji procesów technologicznych ((…)).

Trzy z czterech wspomnianych powyżej stanowisk szkoleniowo - demonstracyjnych wyposażone są w oprogramowanie (…).

Za ich pomocą pracownicy Wnioskodawcy przeprowadzają symulację ruchów robotów, zaprogramowanych dla robotów poleceń logicznych, całych stacji zrobotyzowanych zanim zostaną one zbudowane i wdrożone fizycznie u klienta.

Powyższy proces testowania rozwiązań pozwala znaleźć błędy konstrukcyjne, kolizje czy nieefektywności i wyeliminować je przed powstaniem całej zrobotyzowanej stacji. Na podstawie przeprowadzonych testów pracownicy Wnioskodawcy wprowadzają zmiany i optymalizacje robotów i całych stacji zrobotyzowanych, aby proces był bardziej wydajny i bezpieczny. Ten cykl symulacji i poprawek może być powtarzany, aż do osiągnięcia optymalnego wyniku.

4. Koszty będące przedmiotem Wniosku zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

5. Wnioskodawca nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 i 34a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Pytania

 1. Czy działalność Wnioskodawcy podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym również od dnia 1 października 2018 r., która uprawnia do zastosowania ulgi?

 2. Czy koszty działalności B+R, w zakresie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz koszty materiałów ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 Ustawy CIT? (część pytania oznaczonego nr 2 z wyłączeniem wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę)

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy czynności podejmowane przez niego w ramach projektowania i wdrażania zrobotyzowanych systemów produkcji - stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym zarówno do jak i od dnia 1 października 2018 r., która uprawnia do zastosowania ulgi określonej w art. 18d Ustawy CIT.

2. Zdaniem Wnioskodawcy koszty działalności B+R, w zakresie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz koszty materiałów ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d Ustawy CIT.

Uzasadnienie stanowiska.

Ad. 1

Zgodnie z definicją działalności badawczo rozwojowej zawartą w art. 4a pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, oznacza ona działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Natomiast definicja prac rozwojowych zawarta w ustawie w podatku dochodowym od osób prawnych odsyła do art. 4 ust. 3 ustawy prawo o szkolnictwie wyższym, zgodnie z którym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prace opisywane we wniosku stanowią działalność B+R (prace rozwojowe) i w konsekwencji, koszty kwalifikowane tych prac objęte są ulgą B+R. Wobec powyższego, odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem niniejszego wniosku należy wskazać, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy w pierwszej kolejności przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową. Jak wskazano powyżej, w ocenie Wnioskodawcy, prowadzone przez Wnioskodawcę prace polegające na wykonywanych na zamówienie klienta projektowaniu i wdrażaniu zrobotyzowanych systemów produkcji, z poziomem funkcjonalności dostosowanym do oczekiwań klienta z wykorzystaniem innowacyjnych rozwiązań powstających zarówno w fazie projektowej, jak i w fazie wykonawczej procesu wykonywania zamówienia, wpisują się w prace rozwojowe. Opisywana działalność prowadzi do stworzenia nowych produktów, cechujących się innowacyjnością oraz wykorzystaniem nowych technologii. Proces wykonywania danego produktu nie jest w żadnym stopniu mechaniczny lub zrutynizowany, ale wymaga aktywnego i twórczego podejścia dla umożliwienia wykonania zamówienia, zgodnego z opisem parametrów końcowych zamówienia sporządzonym przez klienta. Każdorazowo realizacja zamówienia, zarówno na etapie jej projektowania, jak i na etapie jego wykonania, nieodłącznie związana jest z wykorzystaniem i łączeniem dostępnej pracownikom, takim jak, konstruktorzy, inżynierowie robotyki, inżynierowie (…), inżynierowie programowania (…), automatycy, programiści bądź inni pracownicy, wiedzy oraz umiejętności, i co do zasady wymusza nabycie nowych informacji i umiejętności lub ich twórcze i niekonwencjonalne wykorzystanie i połączenie. Projekt powstający w oparciu o zamówienie klienta jest mu sprzedawany.

Podkreślenia wymaga, że każdy wykonywany przez Wnioskodawcę projekt jest realizowany w oparciu o zamówienie klienta i wykonywany z uwzględnieniem jego konkretnych potrzeb. W ocenie Wnioskodawcy jego działalność w zakresie, programowania maszyn i urządzeń, obejmuje działalność badawczo rozwojową, stanowiącą prace rozwojowe.

Spełnia ona następujące kryteria:

- działalność stanowi działalność twórczą,

- działalność podejmowana jest w sposób systematyczny,

- celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

- działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,

- działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

KRYTERIUM TWÓRCZOŚCI.

Odnosząc się do kryterium twórczości, należy zaznaczyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje pojęcia „twórczy”, co oznacza, iż zgodnie z teorią wykładni prawa należy odwołać się do znaczenia tego słowa w języku słownikowym i potocznym w celu jego zrozumienia i zastosowania. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego charakter twórczy oznacza „tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy”.

Warto również sięgnąć do Objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów pochodzących z prawa własności intelektualnej, tj. IP Box (dalej: „Objaśnienia”) Przedmiotowe objaśnienia dotyczą innej ulgi podatkowej, jednakże definicja działalności badawczo-rozwojowej jest wspólna zarówna dla ulgi IP Box, jak i dla ulgi na działalność badawczo-rozwojową, która została przewidziana w art. 4a pkt 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych, za działalność twórczą uznaje się działalność, której rezultat jest odpowiednio ustalony, przez co może odbyć się w dowolnej formie; ma charakter indywidualny, w związku z tym nie jest wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, ale kreatywnych procesów myślowych; oraz ma charakter oryginalny tzn. stanowi nowy twór, przy czym oryginalność należy rozpatrywać retrospektywnie (tzn. rezultat pracy nie jest twórczy, w sytuacji, w której istnieje identyczne, uprzednio stworzone już dzieło).

Ponadto, zostało wskazane, że: „na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”. (Objaśnienia, s. 12-13). W doktrynie prawa autorskiego skupiającego się wokół tego zagadnienia podkreśla się, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu (zob. J. Barta. R. Markiewicz, Cecha twórczości i indywidualności, (w:) Prawo autorskie, Wolters Kluwer, rozdział 1.3). Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”.

Rezultat działalności twórczej powinien być odpowiednio ustalony, co może odbyć się w dowolnej formie (niezależnie od sposobu wyrażenia). Przez ustalenie rezultatu działalności twórczej należy rozumieć jego uzewnętrznienie. Rezultat działalności powinien mieć charakter indywidualny, tj. nie może być wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, lecz powinien być skutkiem określonych procesów myślowych, wymagających od twórcy kreatywności. Cechować go powinien oryginalny charakter, to jest wnoszący obiektywnie nową wartość, jako nowy wytwór intelektu, przy czym oryginalność należy rozpatrywać wstecznie (co oznacza, że rezultat pracy nie jest twórczy, jeżeli istnieje identyczne, uprzednio stworzone dzieło). W Objaśnieniach wskazano „Twórczy charakter prac to między innymi opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidacje nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony. Twórczym charakterem prac może być w szczególności także, opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku, gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna” (Objaśnienia, s. 13).

Istotna część działalności jaka jest realizowana przez Wnioskodawcę, w ramach prac nad projektami, jest nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego lub wtórnego charakteru. Realizując projekty pracownicy nabywają, łączą, kształtują i wykorzystują dostępną im aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych procesów lub usług. W przypadku tworzenia projektów nie występują ściśle określone ścieżki postępowania i odtwórcze metody działania, cele jakie są zakładane do osiągnięcia przez klientów wymagają unikatowego podejścia, twórczej pracy koncepcyjnej od samego początku realizacji prac projektowych.

Powyższe cechy nie byłyby możliwe do osiągnięcia bez twórczego podejścia zespołów uczestniczących w realizacji projektów. Podobnie algorytmy rozwiązań proponowane klientom w ramach projektów nie powielają prostych i funkcjonujących na rynku typowych koncepcji. Klienci otrzymują nowoczesne i innowacyjne projekty, których nie da się nabyć na otwartym rynku. Tego rodzaju prace realizowane w ramach projektów, wpisują się w zakres działalności B+R, którą realizuje Wnioskodawca. Istotą działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest projektowanie i wdrażanie zrobotyzowanego systemu produkcji, a efektem tej działalności jest między innymi powstanie kwalifikowanego IP w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego stworzonego przez pracowników wnioskodawcy.

Zgodnie z Objaśnieniami podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości indywidualnej autora bądź autorów) ustalony w jakiejkolwiek postaci. Fundamentem informatycznego rozumienia programu komputerowego jest samo pojęcie „programu”, czyli zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Zatem program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu. W efekcie pracy twórczej pracowników wnioskodawcy powstaje nowe, oryginalne, autorskie oprogramowanie stanowiące nowy wytwór intelektualny. Wnioskodawca tworzy autorski kod źródłowy oprogramowania. W świetle powyższego działalność Wnioskodawcy ma charakter twórczy, ponieważ jego prace składają się na projektowanie oprogramowania a następnie jego wdrażanie do maszyn i urządzeń zamontowanych u klientów Wnioskodawcy, w szczególności opracowywanie całościowej koncepcji oprogramowania sterującego robotami przemysłowymi na linii produkcyjnej, tworzenia nowego oprogramowania robotów przemysłowych, przeprowadzanie testowania, analiz.

Każdy projekt jest oryginalny i indywidualny. Każdy z projektów jest tworzony dla zaspokojenia zindywidualizowanych potrzeb klienta, a to zaś powoduje konieczność sięgania po innowacyjne, dotychczas niewykorzystywane rozwiązania, których zastosowanie pozwoli zaprogramować maszynę wykonująca funkcje określone każdorazowo przez klienta. Wobec tego, każdy produkt jako rezultat pracy Wnioskodawcy, stanowi nowe rozwiązanie techniczne, dotychczas niewystępujące w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy. Jednocześnie, realizowane prace oparte są o wiedzę, umiejętności i inwencję pracowników oraz o testy i wdrożenie samodzielnie zaprojektowanego zautomatyzowanego systemu produkcji (prace nie polegają na nabywaniu i implementowaniu gotowych rozwiązań). W opisywanym stanie faktycznym, wszystkie najmniejsze nawet ruchy każdego z robotów na linii produkcyjnej definiowane w całości przez Wnioskodawcę od etapu koncepcyjnego. W oparciu o analizę potrzeb klienta, wynikających m.in. z sposobu działania, celów, a także wykorzystując wiedzę i doświadczenie z zakresu branży na rynku, Wnioskodawca tworzy zindywidualizowane i nowatorskie funkcjonalności, które mają za zadanie usprawnienie procesu wyprodukowania zamówienia.

Projektowanie zautomatyzowanych i zoptymalizowanych procesów produkcyjnych nie ma charakteru odtwórczego, ale poprzedzone są szeregiem analiz, które zakończone są stworzeniem koncepcji o indywidualnym charakterze. Klient przedstawia założenia jakie elementy mają podlegać obróbce a do zadań Wnioskodawcy należy stworzenia takiego systemu procesu produkcyjnego dzięki któremu każdy z robotów na linii produkcyjnej będzie w stanie wykonać określoną serię czynności, współpracując i komunikując się przy tym z innymi robotami bądź urządzeniami peryferyjnymi tak aby osiągnąć wyznaczony przez klienta cel.

KRYTERIUM SYSTEMATYCZNOŚCI.

Kryterium Systematyczności również nie posiada ustawowej definicji.

Systematyczny charakter działalności oznacza, że nie ma ona charakteru jednorazowego, lecz jest prowadzona w sposób zorganizowany, z nastawieniem na jej ciągłe prowadzenie w przyszłości (tak, art. Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2018 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.330.2017.1.JS, zgodnie z którą: „z art. 4a pkt 26 ustawy o CIT wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Przesłankę tę należy rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika”. Warto również wskazać stanowisko Dyrektora KIS w interpretacji indywidualnej z 12 stycznia 2021 r. (znak: 0112-KDIL2-1.4011.833.2020.2.KF), który stwierdził, że „działalność badawczo-rozwojowa musi być także podejmowana w systematyczny sposób, czyli istotne jest bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju.

Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako niemożność uznania za działalność badawczo-rozwojową incydentalnych działań podatnika”. Odnosząc powyższe do przedstawionej działalności Wnioskodawcy należy wskazać, że prace badawczo - rozwojowe w strukturze Wnioskodawcy prowadzone są w sposób metodyczny, zaplanowany, zorganizowany i ciągły. Nie mają one charakteru jednorazowego lub przypadkowego, co świadczy o ich systematycznym charakterze. Podejmowane przez wnioskodawcę działania są wzajemnie powiązane i prowadzą do stworzenia nowego, indywidualnego zautomatyzowanego i zoptymalizowanego procesu produkcyjnego. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę w zakresie realizowanych projektów jest zaplanowana formalnie i uwzględniona w budżecie. Przeprowadzana jest w sposób zaplanowany, przy użyciu określonych zasobów ludzkich i finansowych, z określonym celem w postaci stworzenia konkretnego, autorskiego zautomatyzowanego i zoptymalizowanego procesu produkcyjnego. Wnioskodawca realizuje zamówienia klientów w podziale na projekty i według określonego harmonogramu, a prowadzone prace mają charakter systematyczny. Wnioskodawca projektuje zrobotyzowane systemy produkcji (prowadzi tego rodzaju projekty) w sposób zorganizowany, w ciągu każdego roku podatkowego. Proces wykonywania zamówień jest długotrwały. W toku prac wykorzystywana jest wiedza pozyskana przez pracowników w ramach już zrealizowanych projektów, w szczególności do tworzenia nowych rozwiązań technicznych. Należy jednak podkreślić, że zasoby te są każdorazowo pogłębiane na potrzeby realizacji danego projektu pod indywidualne zamówienie, bo - jak wyjaśniano wcześniej - każda realizacja jest zindywidualizowana jest wyrazem wymagań klienta i wymaga innych rozwiązań.

W rezultacie, działalność prowadzona przez Wnioskodawcę opisana w opisie stanu faktycznego nie ma charakteru incydentalnego, lecz zaplanowany i zorganizowany oraz jest prowadzona w sposób ciągły. Prowadzone prace nad poszczególnym zamówieniem charakteryzują się niepewnością badawczą i nieprzewidywalnością, tj. członkowie zespołu projektowego pracujący nad stworzeniem zindywidualizowanego, dostosowanego do potrzeb klienta zrobotyzowanego systemu produkcji, muszą zmierzyć się z problemem opracowania koncepcji danego rozwiązania/funkcjonalności, która nie posiada jeszcze modelowego sposobu postępowania, w tym rozważenie czy opracowanie rozwiązania jest możliwe przy użyciu zakładanych metod. Na każdym etapie opracowywania jej nowej funkcjonalności istnieje niepewność co do końcowego rezultatu prac, a w rezultacie - co do powodzenia całego projektu.

Działalność Wnioskodawcy opiera się w głównej mierze na realizacji innowacyjnych projektów na specjalne zamówienie klientów. Prace Wnioskodawcy nad poszczególnymi zamówieniami są zindywidualizowane i dopasowane do konkretnego, z góry założonego celu. Każde zamówienie różni się od pozostałych i wymaga indywidualnego podejścia w jej realizacji. Pomimo, że całość realizowanych projektów powstaje na zamówienie konkretnych klientów, to Wnioskodawca odpowiada za opracowanie koncepcji ich działania oraz za ich wykonanie. Klient zamawiając dany produkt przedstawia swoje oczekiwania co do zarysu efektu końcowego prac, natomiast to zadaniem Wnioskodawcy jest opracowanie takich rozwiązań, które umożliwią jego stworzenie. Przy czym wskazać należy, że po przedstawieniu przez klienta swoich oczekiwań, projektanci Wnioskodawcy oceniają czy i na ile możliwa jest ich realizacja z punktu widzenia możliwości technicznych. Do momentu zakończenia testów online zrobotyzowanego systemu produkcji, mających na celu sprawdzenie czy został osiągnięty zamówiony poziom funkcjonalności, a także czy wszystkie elementy działają sprawnie, Wnioskodawca nie ma pewności co do wyniku końcowego prowadzonych prac.

W toku wykonywania prac zamówionego produktu napotykane są różnego rodzaju trudności i przeszkody techniczne, które skutkują koniecznością modyfikowania przyjętych wcześniej założeń. Założeniem prowadzonych prac research and development jest poszukiwanie nowych, twórczych rozwiązań, mających na celu wypracowywanie oraz wprowadzanie nowych funkcjonalności wykonywanych zrobotyzowanych systemów produkcji. Prace prowadzone są w oparciu o metodę prób i błędów. Istotą tych prac jest działanie w warunkach niepewności oraz brak pewności co do wyniku końcowego.

ZWIĘKSZENIE ZASOBÓW WIEDZY I WYKORZYSTYWANIE AKTUALNIE DOSTĘPNYCH ZASOBÓW WIEDZY.

Działania Wnioskodawcy w obszarze B+R dążą również do zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wraz z każdym projektem, którego opracowanie wymaga indywidualnego podejścia, tworzy nowe zastosowania, a przez to zgłębia zasoby wiedzy, rozwija specyficzną wiedzę oraz umiejętności, które mogą zostać wykorzystane przy kolejnych projektach zrobotyzowanych systemów produkcji. Opisana powyżej działalność prowadzona przez Wnioskodawcę ukierunkowana jest na nowe odkrycia, to jest na tworzenie nowych innowacyjnych produktów, oraz rozwiązań w nich wykorzystywanych - działalność ta ma charakter nowatorski, ponieważ umożliwia i polega na pozyskiwaniu nowej wiedzy, w szczególności w kontekście rozwoju nowych koncepcji, pomysłów i rozwiązań związanych z projektowaniem i wdrażaniem oprogramowania robotów przemysłowych oraz integrowania ich z pozostałymi urządzeniami na linii produkcyjnej klienta.

W toku prac nad tworzeniem zrobotyzowanego systemu produkcji wykorzystywana jest wiedza pozyskana przez pracowników w ramach już zrealizowanych projektów, w szczególności do tworzenia nowych rozwiązań technicznych. Należy jednak podkreślić, że zasoby te są każdorazowo pogłębiane na potrzeby realizacji konkretnego zrobotyzowanego systemu produkcji, bo - jak wyjaśniano wcześniej - każdy projekt ma charakter zindywidualizowany i wymaga innych rozwiązań. Podobnie, prace (…) mają charakter nowatorski, ponieważ zmierzają do wypracowania nowych lub udoskonalania istniejących rozwiązań, poprawy jakości, stworzenia ich nowych funkcjonalności. W końcu, działalność Wnioskodawcy w pełni wpisuje się w ustawową definicję prac rozwojowych, która polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (...).

W efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług. Celem tych prac wykonywanych przez Wnioskodawcę jest znalezienie nowych lub udoskonalanie istniejących rozwiązań, opracowywanie nowych funkcjonalności, stąd należy stwierdzić, że służą one do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych zrobotyzowanych systemów produkcji. Prace (…) nie stanowią działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany. W swojej działalności Wnioskodawca wykorzystuje dostępną obecnie wiedzę z dziedzin np. mechaniki, elektroniki, informatyki, robotyki, planowania i projektowania, tylko po to, aby stworzyć nowy, innowacyjny produkt, w sposób zgodny z oczekiwaniami klienta. Nowe rozwiązania powstają dzięki wiedzy i doświadczeniu samego Wnioskodawcy i jego pracowników. W efekcie zatem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej powstaje zarówno nowa wiedza, jak i wykorzystywana jest aktualnie dostępna wiedza i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów i procesów. Przy czym zauważyć należy, że jak wskazuje Minister Finansów w Objaśnieniach, nawiązując do definicji z art. 4 ust. 3 PSWN „w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”.

Analogicznie do zagadnienia odnosi się Podręcznik Frascati wskazując, iż „definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług”. Projektowanie zautomatyzowanych i zoptymalizowanych procesów produkcyjnych każdorazowo wymaga opracowania od podstaw koncepcji całego rozwiązania, przy uwzględnieniu specyficznych wymogów Klienta co do oczekiwanych funkcjonalności, oraz prawie zawsze konieczności zintegrowania maszyn z całym, już funkcjonującym procesem technologicznym, którego cela ma w przyszłości stanowić część składową, a także z uwzględnieniem specyficznych warunków przestrzennych w zakładzie Klienta. W wyniku prac powstaje zatem nowe, oryginalne, autorskie, stanowiące nowy wytwór intelektualny rozwiązanie różne od znanych i dotychczasowych, dla którego nikt wcześniej nie opracował żadnego wzorcowego sposobu postępowania.

Do osiągnięcia takich rezultatów pracownicy Wnioskodawcy muszą zatem każdorazowo nabyć nowe i wykorzystać już posiadane wiedzę i umiejętności. Do realizacji prac dobrani zostają pracownicy posiadający niezbędne kwalifikacje, umiejętności i doświadczenie. Oprócz tego pracownicy muszą zdobyć nową wiedzę w celu odpowiedniego przeprowadzenia Projektu. Każdorazowo realizacja Projektu wymagał przeprowadzenia prac koncepcyjnych, opracowania specyficznych (nowych, dotychczas przez nich nie opracowywanych) projektów, schematów, planów wykonania. Podczas realizacji prac pracownicy Wnioskodawcy często stają przed koniecznością zmierzenia się z sytuacją, w której w danym obszarze (w momencie definiowania wymagań) brakuje określonych informacji. Sytuacja ta określana jest jako tzw. „niepewność badawcza” i jest charakterystyczna dla prac B+R. Wymaga ona od pracowników Wnioskodawcy samodzielnego opracowania koncepcji danego rozwiązania, w tym rozważenia, czy jego opracowanie jest w ogóle możliwe przy użyciu zakładanych metod. W trakcie projektowania zautomatyzowanych i zoptymalizowanych procesów produkcyjnych zarówno na etapie programowania offline jak i online pracownicy muszą zatem poszukiwać nowej wiedzy, sprawdzać, czy jakiś efekt można osiągnąć w inny, nie znany im do tej pory sposób poprzez m.in. badanie nowych rozwiązań technologicznych oraz opracowywanie nowych rozwiązań informatycznych pozwalających m.in. na automatyzację procesów, monitorowanie, zarządzanie i optymalizacje produkcją.

Zdarzyło się również, że pracownicy doszli do wniosku, iż osiągnięcie pewnych zakładanych rezultatów nie jest techniczne możliwe przy zakładanych parametrach, co również jest charakterystyczne dla prac B+R. W takich przypadkach pracownicy poszukiwali rozwiązań alternatywnych, które byłyby w stanie spełnić potrzeby Klienta. A zatem, pozyskanie nowej wiedzy następowało zarówno na etapie planowania – prac (…), a także już w trakcie realizacji dalszych prac (…), na etapie implementowania oprogramowania (…) klienta, po zdecydowaniu się na wybrane rozwiązanie, w szczególności w momentach, kiedy zaprojektowane rozwiązania nie dawały oczekiwanego rezultatu i konieczna była zmiana czy dostosowanie założeń, parametrów itp. i poszukiwanie alternatywnych do pierwotnie przyjętych rozwiązań. Rezultaty prac nad danym zamówieniem są odpowiednio dokumentowane, by możliwe było ich późniejsze odtworzenie.

Nowa wiedza, powstała w trakcie odpowiednich badań lub opracowywania nowych koncepcji, może być następnie wykorzystywana do tworzenia innych zamówień. Przy czym nie tylko wyniki badań, które są następnie wykorzystywane do tworzenia projektów zautomatyzowanych i zoptymalizowanych procesów produkcyjnych stanowią źródło nowej wiedzy. W przypadku opracowania nowego zamówienia o niezadawalających cechach i właściwościach, informacja taka stanowi również nową wiedzę. Należy jednak podkreślić, że zasoby te są każdorazowo pogłębiane na potrzeby realizacji każdego zamówienia, bo - jak wyjaśniano wcześniej - każdy projekt ma charakter zindywidualizowany i wymaga zaprojektowania i zastosowania innych rozwiązań. Analogicznie, zasoby te są pogłębiane w toku prac (…), co odpowiada specyfice tych prac oraz je warunkuje. Rezultaty prac (…) prowadzą do uzyskania wyników, które mogą być wykorzystane w toku wykonywania danego zamówienia oraz powtórzone poprzez ich odpowiednie zaadaptowanie do danego, kolejnego unikatowego projektu.

Wszystkie projekty Wnioskodawcy charakteryzują się podobną do opisanej powyżej złożoności w szczególności w zakresie poszukiwania i opracowywania nowych rozwiązań technologicznych i informatycznych, wskutek czego Wnioskodawca nabywa i rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Podręcznik Frascati 2015 do działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio odnosi się do szeregu czynności wykonywanych w ramach prac Wnioskodawcy.

Mając na względzie procesy oraz specyfikę jego działalności warto wskazać fragment dotyczący prototypowania. Zgodnie z jego treścią faza koncepcyjna, projektowanie, budowa i testowanie prototypów stanowią działalność badawczo-rozwojową, do momentu wprowadzenia w nich wszelkich niezbędnych zmian i poprawek oraz osiągnięcia zadowalających rezultatów. Zgodnie ponadto z cytowaną publikacją tworzenie nowego oprogramowania użytkowego oraz znaczące ulepszenie systemów operacyjnych i programów użytkowych to prace rozwojowe.

Tym samym działalność prowadzona przez Wnioskodawcę wyczerpuje znamiona określone w ww. podręczniku, czyli w ramach prowadzonych projektów i produkcji działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Jak opisano na wstępie, prace zakwalifikowane przez Wnioskodawcę jako działalność badawczo-rozwojowa polegają zawsze na tworzeniu nowych rozwiązań na indywidualne zamówienie klienta.

Uznanie działalności Wnioskodawcy za działalność badawczo-rozwojową, zostało potwierdzone w interpretacjach indywidualnych, m.in. w: 

- interpretacji z dnia 12 sierpnia 2021 r., (znak 0111-KDIB1-3.4010.188.2021.2.JKU), w której Organ zgodził się z Wnioskodawcą i uznał, że działalność Wnioskodawcy polegająca na projektowaniu i budowie maszyn i urządzeń, ma charakter twórczy, czynności z nią związane są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań. Zatem, w opisanym zdarzeniu przyszłym, działalność Wnioskodawcy będzie spełniała przesłanki uznania jej za działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26-28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w ramach której dochodzi do tworzenia indywidualizowanych produktów;

- interpretacji z 9 października 2020 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.357.2020.2.MBD), w której Dyrektor KIS zgodził się z Wnioskodawcą i uznał, że prowadzenie działalności w branży elektrotechnicznej m.in. w zakresie specjalistycznego projektowania, programowania, budowania, instalowania i uruchamiania maszyn, linii produkcyjnych czy robotów przemysłowych, w tym: montaż elektryczny i mechaniczny, symulacja, automatyzacja i robotyzacja nowych procesów, modernizacja istniejących linii produkcyjnych, obliczenia wytrzymałościowe oraz prefabrykacja szaf sterowniczych, stanowi działalność badawczo-rozwojową;

- interpretacji z 27 maja 2020 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.89.2020.1 .BM), w której Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy, że prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na projektowaniu i produkcji maszyn, urządzeń, pozostałych narzędzi mechanicznych, a także zajmowanie się ich naprawą i konserwacją, w tym projektowanie zautomatyzowanych systemów produkcji; natomiast realizowane przez Wnioskodawcę zlecenia polegają na projektowaniu, programowaniu oraz uruchamianiu nowoczesnych oraz niezawodnych zrobotyzowanych systemów produkcyjnych na rzecz klientów mieści się w definicji działalności badawczo-rozwojowej, uprawniającej jednocześnie do zastosowania tzw. ulgi B+R;

- interpretacji z 16 listopada 2017 r. (znak: 0111- KDIB1-3.4010.387.2017.1.APO), w której Dyrektor KIS potwierdził stanowisko Wnioskodawcy, że prowadzenie działalności w zakresie konstruowania urządzeń i maszyn zindywidualizowanych, dostosowanych do specyficznych potrzeb klientów, w tym: projektowanie i wykonawstwo układów sterowań, projektowanie i prefabrykacja szaf sterujących, modernizacja programowalnych sterowników logicznych (PLC) oraz sterowników numerycznych (CNC), wizualizacja i kontrola procesów produkcyjnych, a także programowanie robotów spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej;

- interpretacji indywidualnej z dnia 29 maja 2020 r., znak: 0115-KDIT3.4011.197.2020J.PS, w której Organ uznał, że realizowane przez podatnika (również wspólnika spółki komandytowej) prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT: „W ocenie tut. Organu, realizowane przez Spółkę Prace B+R, są działaniami podejmowanymi w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy i wykorzystania ich do tworzenia nowych zastosowań. Zatem, opisane we wniosku czynności realizowane przez Spółkę w ramach działalności B+R (tj. automatyka przemysłowa; robotyzacja procesów produkcyjnych; remonty i modernizacje maszyn) spełniają przesłanki do uznania ich za działalność badawczo-rozwojową”.

- interpretacji indywidualnej z dnia 17 marca 2020 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.18.2020.2.JKU, w której Organ podatkowy uznał, że realizowane przez podatnika prace stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 w zw. z art. 4a pkt 28 Ustawy CIT: „Prowadzona przez Dywizje B+R działalność badawczo-rozwojowa dotyczy projektów, w ramach których pracownicy Spółki realizują m.in. takie prace jak:

1. Tworzenie oraz rozwijanie prototypów systemów produkcji,

2. Tworzenie oraz rozwijanie systemów sterowania, robotyki,

3. Tworzenie oraz rozwijanie nowego oprogramowania PLC,

4. Tworzenie oraz rozwijanie środowiska testowego, symulacji, testów, narzędzi walidacyjnych, testów automatycznych,

5. Rozwijanie algorytmów,

6. Rozwijanie narzędzi IT,

7. Integrowanie nowych rozwiązań z istniejącymi systemami,

8. Projektowanie kompleksowych rozwiązań z zakresu automatyzacji, inżynierii mechanicznej i elektrycznej wspomagane grafiką 3D,

9. Tworzenie i rozwijanie oprogramowania oraz aplikacji na użytek wewnętrzny.

10. (...) W konsekwencji powyższego, w opinii Wnioskodawcy działalność Wnioskodawcy polegająca na projektowaniu i tworzeniu autorskich zrobotyzowanych systemów produkcji stanowi działalność badawczo-rozwojową, a Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 ww. ustawy”.

Wnioskodawca ma świadomość, że przywołane w niniejszym wniosku interpretacje nie są dla Organu podatkowego wiążące, zostały bowiem wydane w indywidualnych sprawach innych podatników. Chciałby jednak podkreślić, że ponieważ przedstawione w nich stany faktyczne oraz prawne są podobne do tego przedstawionego przez niego, to stanowić mogą one wskazówkę interpretacyjną przy rozpatrywaniu niniejszej sprawy.

Ad. 2

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami kwalifikowanymi są:

- Koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Wnioskodawca w tym zakresie chce dokonać zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów materiałów wykorzystanych i niezbędnych do realizacji prac rozwojowych.

Wnioskodawca na potrzeby szkoleniowe pracowników nabył i wykorzystuje trzy roboty treningowe na których pracownicy wnioskodawcy szkolą swoje umiejętności jak również testują części kodów źródłowych oprogramowania tworzonych w ramach zleceń klientów.

- Poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Wnioskodawca w tym zakresie chce dokonać zaliczenia do kosztów kwalifikowanych kosztów wynagrodzeń pracowników realizujących w jego strukturze opisane w niniejszym wniosku prace badawczo-rozwojowe. Wnioskodawca chce dokonać zaliczenia do kosztów kwalifikowanych wydatki związane z wynagrodzeniem pracowników realizujących prace B+R obejmujące: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek funkcyjny, ryczałt za godziny nadliczbowe, premie uznaniowe (z pominięciem tych składników, które przypadają na okresy nieusprawiedliwionej nieobecności Pracowników), a ponadto składki z tytułu tych należności, w części finansowanej przez Wnioskodawcę jako płatnika składek (składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe), w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie przepracowanym przez pracownika w danym miesiącu.

Dodatkowo, do kosztów kwalifikowanych Wnioskodawca zamierza zaliczyć koszty wypłacanych pracownikom należności z tytułu: ekwiwalentów za niewykorzystany urlop, wynagrodzenia za czas choroby, urlopu, lub innej nieobecności zgodnie ze stanowiskiem wyrażonym w interpretacji ogólnej z 13 lutego 2024 r. znak DD8.8203.1.2021, które w opinii Wnioskodawcy będzie miało zastosowanie do opisanego w niniejszym wniosku stanu faktycznego. Wnioskodawca jest w stanie wskazać ww. koszty na podstawie ewidencji przypisanej do każdego z realizowanych zamówień.

Pomiędzy każdym z kosztów zachodzi bezpośredni związek z realizacją każdego z zamówień.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „ustawa o CIT”):

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Stosownie do art. 4a pkt 27-28 ustawy o CIT, w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2018 r.

Ilekroć w ustawie jest mowa o

27) badaniach naukowych - oznacza to:

 a) badania podstawowe - oryginalne prace badawcze, eksperymentalne lub teoretyczne podejmowane przede wszystkim w celu zdobywania nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne,

 b) badania stosowane - prace badawcze podejmowane w celu zdobycia nowej wiedzy, zorientowane przede wszystkim na zastosowanie w praktyce,

 c) badania przemysłowe - badania mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności w celu opracowywania nowych produktów, procesów i usług lub wprowadzania znaczących ulepszeń do istniejących produktów, procesów i usług; badania te uwzględniają tworzenie elementów składowych systemów złożonych, budowę prototypów w środowisku laboratoryjnym lub w środowisku symulującym istniejące systemy, szczególnie do oceny przydatności danych rodzajów technologii, a także budowę niezbędnych w tych badaniach linii pilotażowych, w tym do uzyskania dowodu w przypadku technologii generycznych;

28) pracach rozwojowych - oznacza to nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz tworzenia i projektowania nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów, procesów i usług, z wyłączeniem prac obejmujących rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, istniejących usług oraz innych operacji w toku, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń, w szczególności:

 a) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych oraz demonstracje, testowanie i walidację nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług w otoczeniu stanowiącym model warunków rzeczywistego funkcjonowania, których głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne produktów, procesów lub usług, których ostateczny kształt nie został określony,

 b) opracowywanie prototypów i projektów pilotażowych, które można wykorzystać do celów komercyjnych, w przypadku gdy prototyp lub projekt pilotażowy stanowi produkt końcowy gotowy do wykorzystania komercyjnego, a jego produkcja wyłącznie do celów demonstracyjnych i walidacyjnych jest zbyt kosztowna.

W celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d u.p.d.o.p. - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Opierając się na powyższych wyjaśnieniach wskazać należy, że działalność podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym również od dnia 1 października 2018 r., która uprawnia do zastosowania ulgi.

Ad. 2

Odnosząc się do zadanego przez Państwa pytania oznaczonego nr 2 we wniosku, wskazać należy, że stosownie do treści art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.,

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.

Na podstawie art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się:

1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

1a) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło w danym miesiącu;

2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

Stosownie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Zgodnie z art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

Natomiast, w myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 150% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2-3.

Art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

 1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

 2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

 3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

W myśl art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia.

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p., w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 uCIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów określonych w u.p.d.o.p.,

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane m.in. należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału/wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Dodatkowo wskazać należy, że w komunikacie Ministerstwa Finansów z dnia 18 maja 2017 r. o Uldze B+R zostało wyraźnie wskazane, że (...) prowadzenie tego rodzaju ewidencji przewidziane jest wprost w propozycji legislacyjnej przedstawionej w „projekcie ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego działalności innowacyjnej”. Ustawodawca proponuje tam, aby wynagrodzenia i składki stanowiły koszty kwalifikowane (stanowiące bazę do wyliczenia ulgi B+R) - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2024 r. poz. 226 ze zm., ze zm., dalej: „u.p.d.o.f.”):

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Wskazać również należy, że od 1 stycznia 2018 r., przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane, poza należnościami z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.), należności z tytułów, o których mowa w art. 13 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowanych przez płatnika składek z tytułu tych należności określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (w myśl art. 18d ust. 2 pkt 1a u.p.d.o.p.).

Zgodnie z art. 13 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f.:

za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, -z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zatem, koszty kwalifikowane prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowią wydatki na wynagrodzenia osób z którymi zawarta została umowa zlecenia i umowa o dzieło, a którzy wykonują określone prace w ramach prowadzonej przez Państwa działalności badawczo-rozwojowej, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na wykonanie usługi w zakresie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w całości czasu przeznaczonego na wykonanie usługi na podstawie umowy zlecenia i o dzieło w danym miesiącu.

Do kosztów kwalifikowanych w ramach ulgi badawczo-rozwojowej planują Państwo także zaliczyć wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe na rzecz pracowników wykonujących czynności w ramach prac B+R.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t. j. Dz.U. z 2024 r., poz. 427, dalej: „ustawa PPK”), ustawa określa zasady gromadzenia środków w pracowniczych planach kapitałowych, zwanych dalej „PPK”, zawierania umów o zarządzanie PPK i umów o prowadzenie PPK, finansowania i dokonywania wpłat do PPK oraz dokonywania wypłat transferowych, wypłat i zwrotu środków zgromadzonych w PPK.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 18 lit. a i d ustawy PPK,

 a) przez osoby zatrudnione należy rozumieć pracowników, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510, 1700 i 2140), z wyjątkiem pracowników przebywających na urlopach górniczych i urlopach dla pracowników zakładu przeróbki mechanicznej węgla, o których mowa w art. 11b ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz. U. z 2022 r. poz. 1309), oraz młodocianych w rozumieniu art. 190 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy.

 d) osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 lit. a tej ustawy.

Natomiast, w myśl art. 2 ust. 1 pkt 21 lit. a tej ustawy,

 a) przez podmiot zatrudniający należy rozumieć pracodawcę, o którym mowa w art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. a, jeżeli posiada numer indentyfikacyjny;

d) zleceniodawcę - w stosunku do osób zatrudnionych, o których mowa w pkt 18 lit. d, jeżeli posiada numer identyfikacyjny.

W myśl art. 27 ust. 9 ustawy PPK,

wpłaty finansowane przez uczestnika PPK są potrącane z wynagrodzenia po jego opodatkowaniu.

Wpłaty na Pracownicze Plany Kapitałowe w części finansowanej przez pracodawcę, jako dodatkowy element wynagrodzenia pracownika wypełnia przesłankę do jej kwalifikacji do kosztów kwalifikowanych działalności B+R na podstawie art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 i 1a u.p.d.o.p.

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów. Zatem, przyjmuje się, że materiały, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

W zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Tym samym, należy zgodzić się z Państwa stanowiskiem, że koszty działalności B+R, w zakresie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz koszty materiałów ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 Ustawy CIT.

Podsumowując, Państwa stanowisko, czy:

- działalność Wnioskodawcy podejmowana w sposób przedstawiony w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 4a pkt 26 i 28 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym również od dnia 1 października 2018 r., która uprawnia do zastosowania ulgi, jest prawidłowe;

- koszty działalności B+R, w zakresie kosztów wynagrodzeń pracowników oraz koszty materiałów ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności badawczo-rozwojowej stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 Ustawy CIT (część pytania oznaczonego nr 2 z wyłączeniem wynagrodzenia za czas usprawiedliwionej nieobecności pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę)

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Odnośnie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 w części dotyczącej uznania za koszty kwalifikowane wypłacanego pracownikom zatrudnionym na podstawie umowy o pracę wynagrodzenia związanego z usprawiedliwioną nieobecnością, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

- W odniesieniu do powołanych interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały także wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tut. Organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

 - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA),

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00