Interpretacja indywidualna z dnia 11 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.440.2024.2.JM

Obowiązek podatkowy oraz opodatkowanie dochodów w Polsce.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest :

• nieprawidłowe – w części dotyczącej obowiązku podatkowego,
• prawidłowe – w części dotyczącej opodatkowania w Polsce dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii w okresie do lipca 2024 r. i dochodów uzyskanych w Polsce.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 6 maja 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku podatkowego oraz opodatkowania dochodów w Polsce.

Uzupełniła go Pani – na wezwanie – pismem z 19 czerwca 2024 r. (data wpływu 19 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 1 lipca 2024 r. (data wpływu 1 lipca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 7 lat mieszka Pani w Wielkiej Brytanii, tam wyjechała Pani na studia od razu po maturze i obecnie pracuje. Planuje Pani jednak wrócić do Polski w tym roku. Powrót planuje Pani na koniec lipca 2024 r. W związku z tym, większość roku podatkowego spędzi Pani w Anglii, przez co Pani rezydencja podatkowa na 2024 r. nadal będzie w Anglii. Dnia 1 sierpnia zaczyna Pani pracę w Polsce, z polską umową o pracę. Pani obecne zarobki to (...) tysiące funtów rocznie (bez podatku), Pani zarobki w nowej pracy będą wynosić ok. (...) tysięcy złotych rocznie.

Uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego

Pod koniec lipca bieżącego roku planuje Pani powrót do Polski po 7 latach rezydencji w Wielkiej Brytanii. W 2024 r. w Wielkiej Brytanii będzie Pani przebywać większą część roku podatkowego (ok. 200 dni).

Wyjeżdżając do Anglii na studia, planowała Pani zostać tam na stałe. Podczas studiów również pracowała Pani w Anglii, cały czas od momentu emigracji, czyli od 2017 roku.

Wyjechała Pani sama, cała Pani rodzina została w Polsce.

Do lipca 2024 r. całe Pani centrum interesów gospodarczych i życiowych było w Anglii. Zmieni się to dopiero pod koniec lipca tego roku po przeprowadzce do Polski. W Anglii ma Pani przyjaciół, pracowała Pani przez wszystkie lata, płaciła tam Pani podatki i budowała Pani karierę.

Pracę w Wielkiej Brytanii rozpoczęła Pani we wrześniu 2017 r.

Dochody w Wielkiej Brytanii uzyskała Pani z tytułu umowy o pracę, employment contract, na czas nieokreślony.

Do lipca 2024 r. będzie Pani świadczyć pracę na rzecz brytyjskiego podmiotu, który ponosi i wypłaca Pani wynagrodzenie. Do końca lipca będzie Pani zatrudniona przez angielską firmę (mieszkając w Anglii). Od sierpnia bądź września rozpocznie się Pani polska umowa o pracę z inną firmą.

Mieszka Pani w Anglii do końca lipca 2024 r. i rozlicza się tam Pani ze swoich zarobków.

Od stycznia do końca lipca 2024 r. Pani stałe miejsce zamieszkania jest w Wielkiej Brytanii (…), od początku sierpnia do końca 2024 jest w Polsce.

Planuje Pani powrót na stałe, zabiera Pani wszystkie swoje rzeczy do Polski i zapowiedziała Pani też agencji najmu w Anglii, że nie będzie przedłużać umowy.

W Polsce są Pani rodzice (przeprowadza się Pani do taty), będzie też Pani w Polsce miała pracę. W Wielkiej Brytanii zostaną jedynie znajomi.

Nie posiada Pani w Wielkiej Brytanii żadnej nieruchomości, jak Pani wspomniała wyżej zostaną jedynie znajomi, nie będzie Pani również zatrudniona przez angielską firmę. W Polsce planuje Pani wziąć kredyt na mieszkanie, będzie Pani zatrudniona na polskiej umowie o pracę i ma Pani tu rodzinę.

Posiada Pani dokumenty P60 potwierdzające Pani pracę w Anglii za każdy rok i wszystkie zapłacone podatki, ma Pani również potwierdzenia płatności rachunków (co świadczy o Pani ciągłym zamieszkaniu i rezydencji w Anglii, według angielskiego prawa) i wyciągi z angielskiego konta, na których widać, że wydawała Pani pieniądze w Anglii. Nigdy nie aplikowała Pani o certyfikat rezydencji. Zakładając konto w angielskim banku w 2017 r. musiała Pani podpisać dokument, w którym wybrała Pani kraj rezydencji podatkowej i była to Wielka Brytania.

Posiada Pani dwa obywatelstwa - polskie i brytyjskie.

W 2024 r. osiągnęła Pani w Polsce tylko dochody z umowy o pracę (do końca lipca w Anglii, od sierpnia w Polsce).

Pytania

1) Czy, od lipca/sierpnia 2024 r. będzie Pani posiadać w Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy?

2) Czy dochody z pracy w Wielkiej Brytanii uzyskane do lipca 2024 r. podlegają opodatkowaniu w Polsce?

3) Czy dochody uzyskane w Polsce z umowy o pracę należy łącznie opodatkować w Polsce z dochodami z pracy uzyskanymi w Wielkiej Brytanii?

Pani stanowisko w sprawie

Ad. 1

Nie, powołując się na art. 3 pkt 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226) – Obowiązek podatkowy, z uwagi na niespełnienie warunków punktu 1a w roku podatkowym 2024. Wynika z tego, że po przeprowadzce obowiązuje Panią w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, czyli rozliczenie wyłącznie z dochodów osiągniętych w Polsce, jako, że Pani główny ośrodek interesów życiowych w tym roku jest w Wielkiej Brytanii oraz spędzi tam Pani więcej niż 183 dni. Nieograniczony obowiązek podatkowy będzie Panią obowiązywał od początku nowego roku podatkowego, tj. 2025.

Ad. 2

Nie, również powołując się na art. 3 punkt 2a i 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226) – Obowiązek podatkowy. Przez zdecydowaną większość roku podatkowego 2024 Pani ośrodek interesów życiowych jest w Anglii, przebywa tam Pani również dłużej niż 183 dni roku podatkowego.

Ad. 3

Nie, jak powyżej, według art. 3 ust. 2a i 2b (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – Obowiązek podatkowy oraz niespełnienie warunków punktu 1a. Poniżej zamieszcza Pani przytoczoną przez Panią ustawę:

Art. 3. [Obowiązek podatkowy] 1. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). 1a. Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która: 1) posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub 2) przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. 2. (uchylony). 2a. Osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). 2b. Za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2a, uważa się w szczególności dochody (przychody) z: 1) pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia.

Według Pani interpretacji, w 2024 musi się Pani w Polsce rozliczyć wyłącznie z dochodów osiągniętych w Polsce, tj. po przeprowadzce, jako, że większą część roku podatkowego spędziła Pani za granicą i w Wielkiej Brytanii rozliczyła się Pani z angielskich dochodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy:

Według art. 4a ustawy:

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się bezpośrednio do określenia „miejsca zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a więc – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych).

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, warunek ten stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy, czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena, czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z wniosku wynika, że mieszka Pani w Wielkiej Brytanii od 7 lat. Wyjechała tam Pani na studia z zamiarem pozostania na stałe. Od 2017 r. jest tam Pani zatrudniona na umowę o pracę. Pod koniec lipca 2024 r. zamierza Pani powrócić do Polski na stałe.

Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie mają przepisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250 poz. 1840).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 tej Konwencji:

Na podstawie art. 4 ust. 2 ww. Konwencji:

Przy czym wskazać należy, że zarówno Polska, jak i Wielka Brytania notyfikowały ww. Konwencję polsko – brytyjską do objęcia Konwencją wielostronną implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzoną w Paryżu 24 listopada 2016 r., podpisaną w Paryżu 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1369). Konwencja MLI, której celem było jednorazowe zmodyfikowanie sieci umów o unikaniu podwójnego opodatkowania bez konieczności czasochłonnych negocjacji bilateralnych, została ratyfikowana przez Polskę 23 stycznia 2018 r., a przez Wielką Brytanię 29 czerwca 2018 r. Dniem wejścia w życie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest 1 lipca 2018 r., natomiast dla Wielkiej Brytanii 1 października 2018 r.

Przepisy Konwencji MLI stosowane są równolegle z przepisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (Konwencja MLI nie działa, jak protokół zmieniający). W praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (tzn. jeśli przepisy umowy będą sprzeczne z przepisami Konwencji MLI, to przepisy Konwencji MLI będą miały zastosowanie jako akt późniejszy).

Dla celów stosowania prawa, postanowienia Konwencji MLI muszą być interpretowane równolegle z Konwencją między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, z uwzględnieniem stanowisk Umawiających się Państw w zakresie przyjęcia Konwencji MLI. Stanowisko Polski zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 6 czerwca 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 1370), natomiast wspólne stanowisko Polski i Wielkiej Brytanii zostało przedstawione w oświadczeniu rządowym z 11 października 2018 r. w sprawie mocy obowiązującej w relacjach między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej Konwencji wielostronnej implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, sporządzonej w Paryżu 24 listopada 2016 r., oraz jej zastosowanie w realizacji postanowień Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, podpisanej w Londynie 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2253).

Konwencja wchodzi w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, następujących po dacie zdeponowania piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 1 Konwencji MLI).

Dla każdego Sygnatariusza, który dokonuje ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia niniejszej Konwencji po zdeponowaniu piątego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia, niniejsza Konwencja wejdzie w życie z pierwszym dniem miesiąca następującego po upływie terminu trzech miesięcy kalendarzowych, rozpoczynającego bieg z datą zdeponowania przez tego Sygnatariusza jego instrumentu ratyfikacji, przyjęcia lub zatwierdzenia (art. 34 ust. 2 ww. Konwencji).

Z kolei, zasady stosowania jej postanowień w odniesieniu do danej Umowy Podatkowej wynikają z art. 35 ww. Konwencji.

Zgodnie z zasadami ogólnymi określonymi w art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

Postanowienia Konwencji MLI będą miały zastosowanie w odniesieniu do Umowy podatkowej począwszy od innych dat niż data wejścia w życie. Przy tym, poszczególne postanowienia Konwencji MLI mogą być stosowane w różnych datach, zależnie od rodzaju podatków (podatki pobierane u źródła lub inne podatki) oraz od wyborów dokonanych przez Umawiające się Państwa w ich stanowiskach w zakresie przyjęcia Konwencji MLI.

W konsekwencji, jeżeli również w ww. stanowiskach nie wskazano inaczej, to zgodnie z art. 35 ust. 1 Konwencji MLI:

W wyniku wejścia w życie Konwencji MLI, przepis art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. Konwencji polsko – brytyjskiej nie uległ zmianie.

Dla potrzeb dokonania interpretacji ww. przepisu, należy sięgnąć do Komentarza Modelowej Konwencji OECD. Według tego Komentarza posiadanie stałego ogniska domowego oznacza, że osoba fizyczna urządziła je i zastrzegła dla swojego trwałego użytkowania, w przeciwieństwie do przebywania w konkretnym miejscu, ale w takich warunkach, z których wynika, że dany pobyt jest zamierzony na krótki czas. Istotnym czynnikiem jest trwałość zamieszkania, dbałość o ognisko domowe, co należy rozumieć, że osoba zainteresowana czyni wszystko, co jest niezbędne, aby mieć to mieszkanie do własnej dyspozycji w każdym czasie, w sposób ciągły, a nie od czasu do czasu, na pobyt, który z różnych względów może mieć charakter krótkotrwały.

Jeżeli osoba fizyczna posiada ognisko domowe w obu Umawiających się państwach, wówczas pierwszeństwo ma państwo, z którym osobiste i ekonomiczne powiązania danej osoby są ściślejsze. Przez takie powiązania, Komentarz nakazuje rozumieć ośrodek interesów życiowych, przy ustalaniu którego należy wziąć pod uwagę stosunki rodzinne i towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczną, kulturalną i wszelką inną, miejsce działalności gospodarczej i miejsce, z którego zarządza swoim mieniem. Wszystkie te okoliczności należy rozważyć w całości, uwzględniając indywidualne postępowanie danej osoby.

Z przedstawionych przez Panią informacji wynika, że od 7 lat mieszka Pani w Wielkiej Brytanii. Wyjechała tam Pani na studia z zamiarem pozostania na stałe. Wyjechała Pani sama, cała Pani rodzina pozostała w Polsce. W Anglii ma Pani przyjaciół. W czasie Pani pobytu od 2017 r. w tym państwie również Pani pracowała na umowę o pracę dla podmiotu brytyjskiego. Płaciła tam Pani podatki i budowała Pani karierę.

Pod koniec lipca 2024 r. planuje Pani powrócić do Polski na stałe. W Polsce są Pani rodzice (przeprowadza się Pani do taty), będzie też Pani w Polsce miała pracę. W Wielkiej Brytanii zostaną jedynie znajomi. Nie posiada Pani w Wielkiej Brytanii żadnej nieruchomości, nie będzie Pani również zatrudniona przez angielską firmę. W Polsce planuje Pani wziąć kredyt na mieszkanie, będzie Pani zatrudniona na polskiej umowie o pracę i ma Pani tu rodzinę.

Wskazała Pani, że od stycznia do końca lipca 2024 r. Pani stałe miejsce zamieszkania jest w Wielkiej Brytanii, od początku sierpnia do końca 2024 r. jest w Polsce.

Po analizie przedstawionych przez Panią informacji, stwierdzam, że do momentu powrotu do Polski, tj. do lipca 2024 r. posiadała/będzie Pani posiadała ściślejsze powiązania osobiste z Wielką Brytanią.

W zakresie powiązań gospodarczych, wyjaśniam, że jest to miejsce, z którym dana osoba ma ścisłe powiązania ekonomiczne. W tym względzie należy wziąć pod uwagę przede wszystkim związki ekonomiczne osoby fizycznej z danym państwem, wśród których istotne są: miejsce wykonywania działalności zarobkowej, główne źródła dochodów podatnika, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, zaciągnięte kredyty, konta bankowe, miejsce, z którego osoba zarządza swoim mieniem itd.

Ośrodek interesów gospodarczych do końca lipca 2024 r. posiada Pani również w Wielkiej Brytanii. Mieszka tam Pani i uzyskuje tam Pani dochody z tytułu umowy o pracę od podmiotu brytyjskiego. W Wielkiej Brytanii płaciła i płaci Pani podatki oraz budowała karierę.

Tym samym, do końca lipca 2024 r. Pani miejscem zamieszkania dla celów podatkowych ustalonym w oparciu o ww. normy kolizyjne była/jest Wielka Brytania. Oznacza to, że w tym okresie podlega Pani ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, określonemu w art. 3 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. podlega Pani opodatkowaniu w Polsce tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych na terytorium Polski.

Wskazana powyżej zasada ograniczonego obowiązku podatkowego stanowi, że Rzeczpospolita Polska ma prawo do opodatkowania osób fizycznych niebędących jej rezydentami podatkowymi, ale tylko w zakresie dochodów uzyskiwanych ze źródła przychodów położonych na jej terytorium.

W świetle art. 14 ust. 1 polsko – brytyjskiej Konwencji:

Z powyższego wynika, że miejsce opodatkowania dochodów z pracy, zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. Konwencji uzależnione jest od miejsca wykonywania pracy. Zgodnie z ww. przepisem, dochody osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w jednym z umawiających się państw, uzyskiwane z tytułu pracy najemnej świadczonej na terytorium tego państwa są opodatkowane tylko w tym państwie.

Za miejsce wykonywania pracy należy uznać zawsze to miejsce, w którym osoba fizyczna przebywa, kiedy wykonuje pracę, za którą otrzymuje wynagrodzenie.

Tym samym, Pani dochody uzyskane z tytułu umowy o pracę zawartej z podmiotem brytyjskim i wykonywanej w Wielkiej Brytanii (opodatkowane i rozliczone w Wielkiej Brytanii) w okresie do końca lipca 2024 r. nie podlegają opodatkowaniu w Polsce. Dochody brytyjskie uzyskane w okresie posiadania miejsca zamieszkania w Wielkiej Brytanii nie podlegają łącznemu opodatkowaniu z dochodami uzyskanymi w Polsce. Zatem, nie ma Pani obowiązku rozliczania tych dochodów w Polsce.

Sytuacja zmieni się w momencie Pani powrotu do Polski na stałe. W Polsce posiada Pani całą rodzinę, w Polsce planuje Pani wziąć kredyt na mieszkanie, będzie Pani zatrudniona na polską umowę o pracę. Od początku sierpnia do końca 2024 r. Pani stałe miejsce zamieszkania jest w Polsce.

W związku z powyższym, od momentu przyjazdu (od sierpnia 2024 r.) będzie Pani posiadała ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze z Polską. Będzie Pani podlegała w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. opodatkowaniu będą podlegały wszystkie uzyskane przez Panią dochody bez względu na miejsce ich osiągania. Jeśli w tym okresie uzyska Pani tylko dochody z umowy o pracę w Polsce to tylko te dochody będą podlegały opodatkowaniu i rozliczeniu w Polsce.

Pani stanowisko jest prawidłowe w zakresie opodatkowania dochodów uzyskanych w Wielkiej Brytanii w okresie do lipca 2024 r. i dochodów uzyskanych w Polsce oraz nieprawidłowe w części dotyczącej obowiązku podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
• zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).