Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 9 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.277.2024.2.EK

Odliczenie 100% kwoty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na czynsz najmu i paliwo.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 22 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia 100% kwoty podatku VAT od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi użytkowanymi przez Państwa na podstawie umowy najmu (czynsz najmu i paliwo), a będącymi własnością osoby trzeciej, bez obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu oraz złożenia druku VAT-26. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 29 maja 2024 r. (wpływ 4 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi działalność m.in. w zakresie pasażerskiego transportu lądowego miejskiego i podmiejskiego (PKD 4931Z), usług związanych z turystyką (PKD 7912Z, 7990Z, 7911A, 7990A, 7990B). Oferta świadczonych przez Wnioskodawcę usług obejmuje m.in. transfery lotniskowe na trasie A-B, A-C, transfery z A do D, jak również wycieczki do (…). Siedziba Wnioskodawcy mieści się w (…), natomiast głównym miejscem prowadzenia działalności jest Miasto (…).

Wnioskodawca posiada flotę samochodową, która na dzień składania wniosku obejmuje między innymi:

·23 szt. – X (osobowe do 3,5 ton);

·2 szt. – Y (osobowe do 3,5 ton);

·11 szt. – Z;

·3 szt. – Autobus (…).

Samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton są przeznaczone do przewozu 9 osób łącznie z kierowcą. Wykorzystywane są do obsługi transferów, w tym lotniskowych i wycieczek krajowych. Ich średniomiesięczny przebieg wynosi około 6 000 km.

Wnioskodawca zamierza w przyszłości powiększyć swoją flotę pojazdów samochodowych poprzez długoterminowy najem od osoby trzeciej będącej podatnikiem podatku od towarów i usług pojazdów samochodowych – samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton przeznaczonych do przewozu maksymalnie do 9 osób łącznie z kierowcą. Oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów na rzecz Wnioskodawcy stanowić będzie przedmiot działalności osoby trzeciej będącej ich wynajmującym.

W wyniku zaistnienia tego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca będzie użytkował pojazdy samochodowe będące własnością osoby trzeciej jako ich najemca na podstawie umowy najmu. Pojazdy samochodowe użytkowane na podstawie umowy najmu będą wykorzystywane w ten sam sposób co pojazdy, których właścicielem jest Wnioskodawca, a więc będą one wykorzystywane w celu realizacji zadań stanowiących działalność Wnioskodawcy. Pojazdy te zostaną również zgłoszone do licencji przewozowej Spółki.

Pojazdy samochodowe użytkowane na podstawie umowy najmu wykorzystywane będą wyłącznie w celach służbowych. Wnioskodawca obejmie te pojazdy samochodowe regulaminem, w którym zobowiąże pracowników do wykorzystywania ww. pojazdów wyłącznie na cele działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W regulaminie zakazane będą przejazdy prywatne, a także powierzanie pojazdu samochodowego do używania innym osobom. Pojazdy te w żadnym wypadku nie będą mogły być wykorzystywane do celów prywatnych. Zastrzeżona zostanie także możliwość kontrolowania sposobu wykorzystania przekazanych pojazdów samochodowych oraz odpowiedzialność pracowników za naruszenie postanowień regulaminu.

W odniesieniu do pojazdów samochodowych użytkowanych na podstawie umowy najmu Wnioskodawca zamierza nie prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

Odnosząc się do treści sformułowanych w wezwaniu pytań wskazali Państwo, że zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 20 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 738/20, zapadłym w sprawie Podatnika, nie ma podstaw do twierdzenia, że parkowanie samochodu w miejscu zamieszkania pracownika przesądza o jego wykorzystywaniu do celów prywatnych. Innymi słowy, w ww. wyroku sąd stanął na stanowisku, że pomimo parkowania samochodów w miejscu zamieszkania pracowników, możliwe jest przyjęcie, że pojazdy samochodowe wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej Podatnika, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jak wynika z powyższego, ani miejsce parkowania pojazdów, ani fakt posiadania przez pracowników potencjalnego dostępu do tych pojazdów po zakończeniu wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie stoją na przeszkodzie zastosowaniu odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego.

1.W odpowiedzi na pytanie: „Czy są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?”, wskazali Państwo: „Tak”.

2.W odpowiedzi na pytanie: „Jakich konkretnie pojazdów dotyczy złożony przez Państwa wniosek? Prosimy o wskazanie marki i modelu każdego z ww. pojazdów”, wskazali Państwo: „Wniosek dotyczy trzech pojazdów:

-E (x2),

-F”.

3.W odpowiedzi na pytanie: „Czy wszystkie pojazdy, o które Państwo zamierzają w przyszłości powiększyć swoją flotę pojazdów samochodowych i które są przedmiotem wniosku, będą pojazdami samochodowymi w rozumieniu art. 2 pkt 34 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361)?”, wskazali Państwo: „Tak”.

4.W odpowiedzi na pytanie: „Jakie konkretnie wydatki są przedmiotem wniosku, od których chcą Państwo dokonywać odliczenia? Z treści zadanego pytania wynika, że jest to: czynsz najmu, cena paliwa i inne wydatki związane z tymi pojazdami (inne czyli jakie?)”, wyjaśnili Państwo, że: „W tym zakresie Wnioskodawca modyfikuje opis stanu faktycznego wskazując, że przedmiotem odliczenia będą wydatki z tytułu kosztów czynszu oraz koszty paliwa. Nie będą nimi natomiast inne wydatki”.

5.W odpowiedzi na pytanie: „Czy ww. wydatki związane będą wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT?”, wskazali Państwo: „Tak”.

6.W odpowiedzi na pytanie: „Czy wszystkie faktury dokumentujące ww. wydatki wystawione będą wyłącznie na Państwa?”, wskazali Państwo: „Tak”.

7.W odpowiedzi na pytanie: „Czy pojazdy, o których mowa we wniosku, będą Państwo wykorzystywać wyłącznie na cele prowadzonej działalności gospodarczej i wykluczone będzie ich wykorzystywanie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą?”, wskazali Państwo: „Tak”.

8.W odpowiedzi na pytanie: „Czy pojazdy, o których mowa we wniosku, będą udostępniane pracownikom tylko na czas określonego konkretnego wyjazdu?” wskazali Państwo: Nie. Pojazdy będą dostępne dla pracowników także poza czasem określonych wyjazdów i mogą być parkowane w miejscu zamieszkania danego pracownika, bowiem:

-do obowiązków służbowych tych samych pracowników, którzy pełnią funkcję kierowców, należy także właściwe przygotowanie pojazdu do świadczenia usług, w tym utrzymanie czystości pojazdu zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz – czynności związane z tymi obowiązkami pracownicy mogą wykonywać także w miejscu zamieszkania,

-parkowanie pojazdu w miejscu zamieszkania pozwala na znaczne ograniczenie czasu dojazdu pracowników i przyspieszenie świadczenia usług przez Podatnika na rzecz jego klientów, gdyż pracownik od razu z miejsca zamieszkania kieruje się bezpośrednio do klienta; należy wyjaśnić, że każda usługa wiąże się z dojazdem do klienta w inne miejsce, więc dojeżdżając z miejsca zamieszkania do miejsca odbioru klienta pracownicy oszczędzają swój czas (gdyby najpierw musieli dojechać prywatnym samochodem do biura Podatnika i tam odbyć procedurę wydania pojazdu, to zajmowałoby to znacznie więcej czasu).

Dodać należy, że pracownicy Podatnika wykonują pracę w zadaniowym systemie czasu pracy. Czas pracy pracowników, niezależnie od miejsca parkowania pojazdu, rozpoczyna się od momentu uruchomienia silnika i wyjazdu do miejsca odbioru klientów (każdorazowo inne miejsce wskazane przez klienta), a kończy się w momencie zaparkowania samochodu w pobliżu miejsca zamieszkania lub na posesji pracownika.

Mimo parkowania pojazdów służbowych w miejscu zamieszkania pracowników, zakazane jest używanie tych pojazdów w celach prywatnych. Środki i procedury mające na celu uniemożliwienie prywatnego korzystania z pojazdów zostały opisane w odpowiedziach na pytania nr 10, 11, 12, 13”.

9.W odpowiedzi na pytanie: „Czy istnieją obiektywne okoliczności potwierdzające brak wykorzystania pojazdów, o których mowa we wniosku, do użytku prywatnego (osobistego) pracowników – jeśli tak, to proszę dokładnie opisać te okoliczności”, wskazali Państwo: „Nie”.

10.W odpowiedzi na pytanie: „Jakie konkretnie działania (czynności) zostaną przez Państwa podjęte, aby użytek prywatny pojazdów, o których mowa we wniosku, został jednoznacznie wykluczony – prosimy kolejno wymienić i opisać te działania”, wskazali Państwo: „Wnioskodawca wprowadził Regulamin Użytkowania Pojazdów Służbowych, który zobowiązuje pracowników do wykorzystywania przedmiotowych pojazdów wyłącznie na cele działalności gospodarczej Podatnika. W Regulaminie zakazane są przejazdy prywatne, a także powierzanie samochodu do używania innym osobom. Regulamin przewiduje także kary finansowe dla pracowników, w razie nieprzestrzegania ww. zakazów w zryczałtowanej wysokości 10 zł brutto za każdy nieregulaminowo przejechany kilometr.

Ponadto, we wszystkich pojazdach, których dotyczy wniosek zamontowane będą nadajniki GPS, co pozwoli na ciągłą bieżącą kontrolę lokalizacji pojazdów. Podatnik stworzył w swoim przedsiębiorstwie Dział Logistyki, a który między innymi na bieżąco kontroluje trasy wykonywane przez pojazdy. Dział Logistyki prowadzić będzie w odrębnym programie spis wszystkich tras, który zawiera miejsce ich rozpoczęcia i zakończenia, przystanki (odbiór Klientów np. z hoteli), jak również imię i nazwisko kierowcy oraz numer rejestracyjny samochodu. Dzięki temu wszelkie przypadki ewentualnego prywatnego wykorzystania pojazdów zostałyby od razu wykryte i ukarane zgodnie z regulaminem.

Dodać należy, że ewentualne działania pracowników niezgodne z ww. Regulaminem będą się wiązać z ponoszeniem przez niego pracowniczej odpowiedzialności porządkowej na podstawie przepisów Rozdziału VI ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, a także z możliwością rozwiązania umowy o pracę w wyniku naruszenia regulaminu.

Na podstawie nadajników GPS Podatnik będzie mieć możliwość wygenerowania ewidencji przebiegu pojazdów, która zawiera następujące elementy:

·numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

·dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

·stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

·wpis dotyczący każdego wykorzystania pojazdu, obejmujący:

-kolejny numer wpisu,

-datę i cel wyjazdu,

-opis trasy (skąd-dokąd),

-liczbę przejechanych kilometrów,

-imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem;

·liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Pracownicy są zobligowani do zidentyfikowania się przed rozpoczęciem jazdy samochodem poprzez przyłożenie imiennej karty do czytnika znajdującego się w pojeździe.

Na podstawie gromadzonych danych Spółka prowadzi Ewidencję Przebiegu Pojazdu, o której mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Łączne zastosowanie powyższych rozwiązań pozwala Podatnikowi na pełną bieżącą kontrolę nad wykorzystywaniem samochodów osobowych w firmie i pozwala na wykluczenie wszelkich przypadków ich prywatnego wykorzystania”.

11.W odpowiedzi na pytanie: „Jakie są dokładne postanowienia regulaminu, o którym mowa we wniosku, i jakie zostały/zostaną podjęte działania w celu zabezpieczenia realizacji zasad określonych w tym dokumencie”, wskazali Państwo:

„W celu umożliwienia zapoznania się z pełnym brzmieniem dokumentu załączam Regulamin Użytkowania Pojazdów Służbowych w (…) Spółka Jawna. Jednocześnie wskazuję na niektóre zawarte w tym regulaminie zapisy:

§ (…) „Samochód jest przydzielany do korzystania Kierowcy wyłącznie w celach służbowych”.

§ (…) „Kierowca nie jest uprawniony do powierzenia Pojazdu służbowego osobie bliskiej lub jakiejkolwiek osobie trzeciej, z wyjątkiem innego Kierowcy”.

§ (…) „Kierowcy zakazuje się korzystania z Pojazdu służbowego w celach niezwiązanych z realizacją czynności na rzecz Spółki”.

§ (…) „Niezależnie od postanowień ust. (…), naruszenie zakazu o którym mowa w ust. (…), będzie skutkowało obciążeniem Kierowcy kosztami nieuzasadnionego przejazdu w zryczałtowanej wysokości 10 zł (słownie: dziesięć złotych) brutto za każdy nieregulaminowo przejechany kilometr”.

W celu zabezpieczenia realizacji powyższych zasad Podatnik wyposaży wszystkie pojazdy w nadajniki GPS, co pozwala na nieprzerwaną kontrolę i utrwalenie przebiegu wszystkich tras wykonywanych przez pojazdy, a także stworzył w swoim przedsiębiorstwie dedykowaną komórkę organizacyjną – Dział Logistyki, do której obowiązków należy kontrola tras wykonywanych przez pojazdy i wykrywanie wszystkich nieautoryzowanych tras pojazdów, w celu zastosowania kary pieniężnej przewidzianej w regulaminie”.

12.W odpowiedzi na pytanie: „Czy będzie istniał nadzór nad używaniem pojazdów, o których mowa we wniosku – jeśli tak, to proszę wskazać w jaki sposób i kto będzie sprawował ten nadzór?”, wskazali Państwo: „Tak, będzie istniał nadzór nad używaniem przedmiotowych pojazdów. Szczegóły sprawowania tego nadzoru opisano w odpowiedzi na pytania nr 10 i 11 powyżej. Ów nadzór sprawowany będzie:

-na podstawie postanowień Regulamin Użytkowania Pojazdów Służbowych w (…) Spółka Jawna zakazujących wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych, oraz przewidujących kary pieniężne dla pracowników za każde nieregulaminowe użycie pojazdów;

-z wykorzystaniem danych gromadzonych przez nadajniki GPS zamontowane w pojazdach, które nieprzerwanie rejestrują i zapisują wszystkie trasy wykonywane przez pojazdy;

-za pośrednictwem pracowników Działu Logistyki funkcjonującego w przedsiębiorstwie Podatnika, którego zadaniem będzie weryfikowanie tras pokonywanych przez wszystkie pojazdy”.

13.W odpowiedzi na pytanie: „Czy dołożą Państwo należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia samochodów do celów prywatnych – jeśli tak, proszę wskazać, jakie dokładnie czynności zostały/zostaną podjęte oraz w czym przejawia się ta staranność?”, wskazali Państwo, że: „Tak. Czynności podjęte w celu wykluczenia możliwości użycia samochodów do celów prywatnych zostały szczegółowo opisane w odpowiedziach na pytania nr 10 ,11 i 12 powyżej.

Należyta staranność w celu wykluczenia możliwości użycia samochodów do celów prywatnych przejawia się w następujących działaniach:

1)Podatnik wprowadził Regulamin Użytkowania Pojazdów Służbowych w (…) Spółka Jawna zakazujący wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych, oraz przewidujący kary pieniężne dla pracowników za każde nieregulaminowe użycie pojazdów;

2)we wszystkich pojazdach zamontowane będą nadajniki GPS, które będą nieprzerwanie rejestrować i zapisywać wszystkie trasy wykonywane przez pojazdy;

3)Podatnik utworzył Dział Logistyki, którego zadaniem jest weryfikowanie tras pokonywanych przez wszystkie pojazdy w celu wykrycia nieregulaminowego użycia pojazdów do celów prywatnych”.

14.W odpowiedzi na pytanie: „Gdzie dokładnie będą przez Państwa parkowane/garażowane pojazdy, o których mowa we wniosku, w czasie i po wykonaniu czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą – należy w szczególności wskazać:

a)w jakim konkretnie miejscu będą parkowane/garażowane dane pojazdy w czasie, w którym nie będą użytkowane do czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą?

b)czy pojazdy będą parkowane wyłącznie w miejscu Państwa działalności gospodarczej/innym miejscu wyznaczonym przez Państwa na potrzeby działalności gospodarczej?

c)czy kierowcy będą posiadali potencjalny dostęp do danego pojazdu po zakończeniu wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w danym dniu?

d)na jakich zasadach kierowcy będą pobierać pojazdy z miejsca ich parkowania/garażowania oraz na jakich zasadach kierowcy będą odstawiać te pojazdy na miejsce ich parkowania/garażowania po zakończeniu użytkowania tych pojazdów?

e)czy dany pojazd będzie mógł być parkowany/garażowany w miejscu zamieszkania kierowcy – jeśli tak, prosimy wskazać w jakich okolicznościach?”,

wyjaśnili Państwo:

„W czasie wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą pojazdy będą używane do świadczenia usług na rzecz klientów Podatnika, a więc będą w ruchu, lub będą parkowane w różnych miejscach zgodnie z planem usług świadczonych dla danego klienta.

a)W czasie, w którym nie będą użytkowane do czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą pojazdy będą parkowane, albo w głównym miejscu prowadzenia działalności Podatnika, albo w miejscu zamieszkania pracowników. Miejsce parkowania pojazdów zależeć będzie w szczególności od tego, czy w kolejnym dniu dany pracownik będzie korzystał z tego samego pojazdu. Jeśli tak, to będzie mieć możliwość zaparkowania go w miejscu swojego zamieszkania, jeśli nie, to będzie musiał zdać go we wskazanym powyżej głównym miejscu prowadzenia działalności Podatnika.

b)Nie. Jak wyjaśniono powyżej w odpowiedzi dotyczącej zagadnienia opisanego w lit. a, a także w odpowiedzi na pytanie nr 8, pojazdy będą mogły być parkowane także w miejscu zamieszkania pracowników.

Dodać należy, że pracownicy Podatnika wykonują pracę w zadaniowym systemie czasu pracy. Czas pracy pracowników, niezależnie od miejsca parkowania pojazdu, rozpoczyna się od momentu uruchomienia silnika i wyjazdu do miejsca odbioru klientów (każdorazowo inne miejsce wskazane przez klienta), a kończy się w momencie zaparkowania samochodu w pobliżu miejsca zamieszkania lub na posesji pracownika.

Mimo parkowania pojazdów służbowych w miejscu zamieszkania pracowników, zakazane jest używanie tych pojazdów w celach prywatnych. Środki i procedury mające na celu uniemożliwienie prywatnego korzystania z pojazdów zostały opisane w odpowiedziach na pytania nr 10, 11, 12, 13.

c)Tak. Dostęp kierowców do pojazdów jest niezbędny, aby następnego dnia mogli oni rozpocząć świadczenie usług na rzecz klientów Podatnika.

Dodać należy, że pracownicy Podatnika wykonują pracę w zadaniowym systemie czasu pracy. Czas pracy pracowników, niezależnie od miejsca parkowania pojazdu, rozpoczyna się od momentu uruchomienia silnika i wyjazdu do miejsca odbioru klientów (każdorazowo inne miejsce wskazane przez klienta), a kończy się w momencie zaparkowania samochodu w pobliżu miejsca zamieszkania lub na posesji pracownika.

Mimo parkowania pojazdów służbowych w miejscu zamieszkania pracowników, zakazane jest używanie tych pojazdów w celach prywatnych. Środki i procedury mające na celu uniemożliwienie prywatnego korzystania z pojazdów zostały opisane w odpowiedziach na pytania nr 10, 11, 12, 13.

d)W razie parkowania pojazdów w miejscu zamieszkania, kierowcy będą mieć dostęp do kluczy do pojazdu.

W niektórych przypadkach kierowcy będą zdawać i odbierać pojazdy w głównym miejscu prowadzenia działalności Podatnika i pobierać. Będzie to mieć miejsce w szczególności, jeśli dany pracownik następnego dnia będzie świadczyć pracę danym pojazdem.

e)Tak. Pojazdy będą mogły być parkowane/garażowane w miejscu zamieszkania kierowcy – pracownika, jeśli dany pracownik następnego dnia będzie świadczyć pracę tym samym pojazdem”.

W uzupełnieniu powyższego wskazać należy, że taki sam system użytkowania pojazdów, na który składa się stosowanie regulaminu, wykorzystywanie danych uzyskiwanych za pośrednictwem nadajników GPS umieszczonych w pojazdach, oraz praca Działu Logistyki, przy jednoczesnym umożliwieniu parkowania pojazdów w miejscu zamieszkania pracowników, Podatnik stosuje w odniesieniu do pojazdów będących jego własnością. W stosunku do tych pojazdów będących jego własnością Podatnik stosuje odliczanie 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z tymi pojazdami, mimo iż są one parkowane w miejscu zamieszkania pracowników. Możliwość zastosowania odliczenia 100% VAT-u naliczonego wynika z zapadłego w sprawie Podatnika wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 20 stycznia 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 738/20, w którym w szczególności sąd wskazał, że nie ma podstaw do twierdzenia, iż parkowanie samochodu w miejscu zamieszkania pracownika przesądza o jego wykorzystywaniu do celów prywatnych. Innymi słowy, w ww. wyroku sąd stanął na stanowisku, że pomimo parkowania samochodów w miejscu zamieszkania pracowników, możliwe jest przyjęcie, że pojazdy samochodowe wykorzystywane są wyłącznie do działalności gospodarczej Podatnika, zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Jak wynika z powyższego, ani miejsce parkowania pojazdów, ani fakt posiadania przez pracowników potencjalnego dostępu do tych pojazdów po zakończeniu wykonywania czynności związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, nie stoją na przeszkodzie zastosowaniu odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego.

Pytanie

Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi użytkowanymi przez Niego na podstawie umowy najmu, w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego od czynszu najmu, ceny paliwa i innych wydatków związanych z tymi pojazdami – będącymi własnością osoby trzeciej i używanymi przez Wnioskodawcę jako ich najemcę, pomimo nieprowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, oraz niezłożenia druku VAT-26?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym będzie On uprawniony do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi użytkowanymi przez niego na podstawie umowy najmu, w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego od czynszu najmu, ceny paliwa i innych wydatków związanych z tymi pojazdami – będącymi własnością osoby trzeciej i używanymi przez Wnioskodawcę jako ich najemcę, pomimo nieprowadzenia przez Wnioskodawcę ewidencji przebiegu pojazdu określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, oraz ust. 6-8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, oraz niezłożenia druku VAT-26.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynika to z brzmienia art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych: (1) przeznaczonych wyłącznie do: (c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze – jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Wnioskodawca zwraca uwagę, że przedmiotowe pojazdy samochodowe, których będzie używał na podstawie umowy najmu:

·są pojazdami przeznaczonymi wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, bowiem właśnie w ten sposób Wnioskodawca uzyskał prawo do ich używania jako najemca;

·oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika będącego wynajmującym przedmiotowe pojazdy na rzecz Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotowych pojazdów będą więc spełnione warunki określone w art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług, co sprawia, że nie stosuje się do nich warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a. ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podatnik posiada prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

W myśl art. 86a ust. 1 ustawy:

W przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

1) wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;

2) należnego z tytułu:

a) świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,

b) dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,

c) wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;

3) należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;

4) wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 oraz art. 34.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 ustawy:

Do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1) nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2) używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3) nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przy czym na podstawie art. 2 ust. 34 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zatem zgodnie z powyższymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku „mieszanego”.

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie „mieszane” należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób „mieszany”.

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów „mieszanych”.

Jednakże od wynikającej z art. 86a ust. 1 ustawy zasady przewidziano wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy:

Przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1) w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a) wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b) konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2) do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast według art. 86a ust. 4 ustawy:

Pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1) sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2) konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Należy zauważyć, że przepis art. 86a ust. 4 ustawy wskazuje na istnienie dwóch grup pojazdów samochodowych uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W pierwszej grupie, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie z reguły do użytku prywatnego, jednakże pojazdy te mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy). Z tych też względów – dla celów pełnego odliczania VAT – fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

W konsekwencji w celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

·sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania wyklucza ich użycie do celów prywatnych;

·wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

W drugiej grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie w działalności gospodarczej, zgodnie z art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, mieszczą się natomiast pojazdy samochodowe, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Jednakże w tej grupie pojazdów nie ma samochodów osobowych.

Zgodnie z art. 86a ust. 5 ustawy:

Warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1) przeznaczonych wyłącznie do:

a) odprzedaży,

b) sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c) oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2) w odniesieniu do których:

a) kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b) podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Jak stanowi art. 86a ust. 6 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl art. 86 ust. 7 ustawy:

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1) numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2) dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3) stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4) wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel wyjazdu,

c) opis trasy (skąd - dokąd),

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5) liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

Natomiast stosownie do art. 86 ust. 8 ustawy:

W przypadku gdy pojazd samochodowy jest udostępniany osobie niebędącej pracownikiem podatnika, wpis, o którym mowa w ust. 7 pkt 4:

1) jest dokonywany przez osobę, która udostępnia pojazd;

2) obejmuje:

a) kolejny numer wpisu,

b) datę i cel udostępnienia pojazdu,

c) stan licznika na dzień udostępnienia pojazdu,

d) liczbę przejechanych kilometrów,

e) stan licznika na dzień zwrotu pojazdu,

f) imię i nazwisko osoby, której udostępniony został pojazd.

Ponadto, jak wynika z treści art. 86a ust. 12 ustawy:

Podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami, nie później jednak niż w dniu przesłania ewidencji, o której mowa w art. 109 ust. 3.

W świetle art. 86a ust. 13 ustawy:

W przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od pierwszego dnia miesiąca, w którym podatnik złoży tę informację.

Z kolei zgodnie z art. 86a ust. 15 ustawy:

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór informacji, o której mowa w ust. 12, uwzględniając potrzebę zawarcia w niej danych pozwalających na identyfikację pojazdu samochodowego, w szczególności marki, modelu pojazdu i jego numeru rejestracyjnego, jak również daty poniesienia pierwszego wydatku związanego z danym pojazdem, oraz uwzględniając potrzebę umożliwienia prawidłowej aktualizacji złożonej informacji.

Należy wskazać, że składana informacja ma charakter sformalizowany, a jej wzór – w postaci druku VAT-26 – został określony przez Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w rozporządzeniu z dnia 28 września 2021 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2021 r. poz. 1790).

Z opisu sprawy wynika, że są Państwoczynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzą Państwo działalność m.in. w zakresie pasażerskiego transportu lądowego miejskiego i podmiejskiego oraz usług związanych z turystyką. Zamierzają Państwo powiększyć swoją flotę pojazdów samochodowych poprzez długoterminowy najem od osoby trzeciej (będącej podatnikiem podatku od towarów i usług) pojazdów samochodowych – samochodów osobowych o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 ton przeznaczonych do przewozu maksymalnie do 9 osób łącznie z kierowcą. Oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów na Państwa rzecz stanowić będzie przedmiot działalności osoby trzeciej będącej ich wynajmującym. Pojazdy samochodowe, użytkowane na podstawie umowy najmu, wykorzystywane będą wyłącznie w celach służbowych. Obejmą Państwo te pojazdy regulaminem, w którym zobowiążą pracowników do wykorzystywania ich wyłącznie na cele Państwa działalności gospodarczej. W regulaminie zakazane będą przejazdy prywatne, a także powierzanie pojazdu samochodowego do używania innym osobom. Pojazdy te w żadnym wypadku nie będą mogły być wykorzystywane do celów prywatnych. Zastrzeżona zostanie także możliwość kontrolowania sposobu wykorzystania przekazanych pojazdów samochodowych oraz odpowiedzialność pracowników za naruszenie postanowień regulaminu. W odniesieniu do pojazdów samochodowych użytkowanych na podstawie umowy najmu nie zamierzają Państwo prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1, ust. 6-8 ustawy.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii odliczenia 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi użytkowanymi przez Państwa na podstawie umowy najmu, w tym 100% kwoty podatku VAT naliczonego od czynszu najmu i kosztów paliwa – będącymi własnością osoby trzeciej i używanymi przez Państwa jako ich najemcę, pomimo nieprowadzenia przez Państwa ewidencji przebiegu pojazdu oraz niezłożenia druku VAT-26.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że przepis art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy wprowadza ograniczenie odliczenia podatku naliczonego do 50% w odniesieniu do wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do „użytku mieszanego”, tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Z powołanych przepisów art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a i art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z pojazdami samochodowymi oraz wydatków związanych z ich eksploatacją w sytuacji, gdy pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzenia działalności gospodarczej. Do celów pełnego odliczenia podatku, fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Co do zasady, w celu dokonania pełnego odliczenia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, musi wykluczać ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Jednakże w powołanym art. 86a ust. 5 ustawy zostały wymienione ściśle określone sytuacje, w których wyłączony zostaje obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

I tak, w myśl art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Ponadto przepis ten ma zastosowanie, jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika.

Istotne w tym przypadku jest aby samochody osobowe były wykorzystywane wyłącznie do celów wynajmu. Dla pełnego prawa do odliczenia samochody te nie mogą być wykorzystywane do celów innej działalności gospodarczej niż wynajem oraz w oparciu o wprowadzone regulaminy wewnętrzne wykluczony musi być użytek tych pojazdów do celów prywatnych.

Odwołując się do wykładni językowej przez słowo „wyłącznie” należy rozumieć „tylko” oraz „jedynie” (internetowy Słownik Języka Polskiego PWN). Przy definiowaniu słowa „wyłącznie” mogą być również pomocne synonimy tego słowa, wśród których wymienić można: absolutnie, bezwzględnie, całkowicie, jedynie, tylko, zupełnie.

Jak Państwo wskazali, samochody osobowe będące przedmiotem wniosku, będą Państwo użytkowali jako ich najemca – na podstawie umowy najmu zawartej z osobą trzecią, nie jako wynajmujący.

W tym miejscu należy wskazać na regulację wynikającą z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej „Kodeksem cywilnym”. Zgodnie z tym przepisem:

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z powyższego wynika, że umowa najmu jest umową zobowiązującą, konsensualną, odpłatną i wzajemną. Składnikiem istotnym umowy najmu jest określenie przedmiotu najmu oraz ustalenie jego czynszu.

Umowa najmu stanowi zobowiązanie z jednej strony wynajmującego, że odda najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, z drugiej – zobowiązanie najemcy do płacenia wynajmującemu umówionego czynszu. Ze względu na zobowiązanie obu stron umowy – wynajmującego i najemcy – do świadczenia na rzecz drugiej strony, umowa najmu jest czynnością prawną dwustronnie zobowiązującą. Jest ona źródłem stosunku prawnego, w którym wynajmujący i najemca zajmują równocześnie pozycję wierzyciela i dłużnika.

Umowa najmu należy do czynności prawnych odpłatnych, gdyż obie strony uzyskują korzyść majątkową. Istniejąca pomiędzy świadczeniami stron tego rodzaju zależność, że świadczenie jednej z nich ma być odpowiednikiem świadczenia drugiej, powoduje zaliczenie umowy najmu do kategorii umów wzajemnych. Świadczenie wynajmującego, polegające na oddaniu rzeczy do używania, wymaga jego stałego zachowania się w taki sposób, aby najemca mógł bez przeszkód realizować swe uprawnienie, tj. używać oddaną mu w najem rzecz przez czas trwania najmu. Z uwagi na czynnik czasu, świadczenie wynajmującego ma charakter świadczenia ciągłego, a stosunek prawny najmu należy do zobowiązań ciągłych (trwałych).

Celem najmu nie jest przeniesienie rzeczy połączone z jej trwałym wyzbyciem się, jak w przypadku sprzedaży, lecz jedynie umożliwienie korzystania z cudzej rzeczy. Najem daje zatem jedynie uprawnienie do korzystania z rzeczy w ograniczonym zakresie, poprzez jej czasowe używanie.

W omawianej sytuacji będą Państwo najemcą pojazdów samochodowych, natomiast wynajmującym będzie osoba trzecia. Zatem to nie Państwo oddadzą pojazdy samochodowe w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, lecz podmiot trzeci. Ponadto, jak wskazali Państwo we wniosku, ww. pojazdy będą przez Państwa wykorzystywane w ten sam sposób, co pojazdy, których są Państwo właścicielem, a więc będą wykorzystywane do obsługi transferów (w tym lotniskowych) i wycieczek krajowych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis art. 86a ust. 5 pkt 1 lit. c ustawy. Przepis ten jednoznacznie określa, że warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych przeznaczonych wyłącznie do oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu – jeżeli oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika. Państwo biorą pojazdy samochodowe w najem, a zatem nie będą podmiotem wynajmującym, do którego odnosi się ten przepis.

Wobec powyższego w rozpatrywanej sprawie nie będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w wysokości 100% z tytułu wydatków dotyczących czynszu najmu oraz kosztów paliwa bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz bez zgłoszenia pojazdów do naczelnika urzędu skarbowego na formularzu VAT-26.

W świetle art. 86a ust. 1 ustawy – bez prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdów oraz bez zgłoszenia pojazdów do naczelnika urzędu skarbowego na formularzu VAT-26 – będzie Państwu przysługiwało prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z poniesionych kosztów czynszu najmu oraz kosztów paliwa. Z treści wniosku wynika bowiem, że są Państwo czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, a wydatki w postaci czynszu najmu i ceny paliwa będą związane wyłącznie z wykonywaniem przez Państwa czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowanie

W opisanym zdarzeniu przyszłym, tj. w sytuacji nieprowadzenia przez Państwa ewidencji przebiegu pojazdu i niezłożenia druku VAT-26, nie będą Państwo uprawnieni do odliczania 100% kwoty podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi użytkowanymi przez Państwa na podstawie umowy najmu (tj. czynszu najmu i kosztów paliwa).

Tym samym Państwa stanowisko uznałem za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Wskazuję, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ta interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto zauważam, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z tym przesłany przez Państwa „Regulamin użytkowania pojazdów służbowych w (…) Spółka Jawna” nie może być przedmiotem merytorycznej analizy.

W odniesieniu do powołanego przez Państwa wyroku sądu, który zapadł w Państwa sprawie wyjaśniam, że jest to rozstrzygnięcie osadzone w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się zawęża. W związku z tym wskazane przez Państwa orzeczenie sądowe nie ma wpływu na podjęte w tej interpretacji rozstrzygnięcie. Ponadto zauważam, że wyrok ten nie jest prawomocny, a organ złożył skargę kasacyjną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00