Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.248.2024.2.NF

Brak obowiązku zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą działek.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług– jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

25 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku obowiązku zapłaty podatku VAT w związku ze sprzedażą działek. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 czerwca 2024 r. (wpływ 25 czerwca 2024 r.) oraz pismem z 20 czerwca 2024 r. (wpływ 3 lipca 2024 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania:

Pani A;

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Pan B.

Opis zdarzenia przyszłego

Ponad xx lat temu kupiła Pani wraz z mężem nieruchomość składającą się z dwóch działek (1 akt notarialny) o łącznej wielkości (...) arów.

Kupili ją Państwo jako osoby fizyczne z Państwa oszczędności.

Byli wtedy Państwo małżeństwem i są Państwo nim do tej pory.

Działka nie jest uzbrojona.

Przed sprzedażą nie chcą Państwo nic zmieniać i zwiększać jej wartości, nie chcą jej Państwo uzbrajać.

Na działce nie ma żadnej zabudowy.

Poprosili Państwo firmę urbanistyczną, aby przeprowadziła audyt Państwa nieruchomości, obejmującej Państwa działki i zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami i zapisami miejscowego planu zagospodarowania, mówiącymi o szczegółowych zasadach i warunkach scalenia i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym – biuro zrobiło dwa warianty podziału.

Rozważają Państwo sprzedaż nieruchomości w trzech wariantach:

·wariant A – jednorazowa sprzedaż całości nieruchomości;

·wariant B – podział działek na 6 działek i ich sukcesywna sprzedaż;

·wariant C – podział nieruchomości na 12 działek i ich sukcesywna sprzedaż.

Obecnie również są Państwo osobami fizycznymi.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego (ostatecznie przedstawione w piśmie z 20 czerwca 2024 r. (wpływ 3 lipca 2024 r.)

1.xx lata temu kupili Państwo od Gminy nieruchomość, składającą się z działki 1, 2 oraz 3 o łącznej wielkości (...) arów powierzchnia ewidencyjna ((...) arów – powierzchnia geometryczna), dla których prowadzona jest 1 księga wieczysta o numerze (...). Działki są położone w miejscowości (…).

2.Gdy kupowali Państwo nieruchomość byli Państwo wtedy małżeństwem ze statusem wspólnoty majątkowej i do tej pory trwa ustrój współwłasności małżeńskiej (nie mają Państwo rozdzielności majątkowej)

3.Nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej, szczególnie związanej z obrotem nieruchomościami, budowlanej, z zarządzaniem nieruchomościami, wynajmem nieruchomości.

4.Kupili Państwo działkę ze swoich oszczędności chcąc być może wybudować w przyszłości dom i być bliżej rodziców. W międzyczasie plany się zmieniły i chcą Państwo nieruchomość sprzedać.

5.Na moment nabycia działki były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który później został anulowany. Po czym gmina przystąpiła do zrobienia nowego planu, który został uchwalony w roku 2011. Na dzień dzisiejszy obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego: tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej i tereny zabudowy usługowej z dużym udziałem powierzchni biologicznie czynnej symbol: MNUz.

6.Żadna z działek nie była wykorzystywana przez Państwa od momentu nabycia i nie będzie wykorzystywana do momentu sprzedaży.

7.Działki nie były nigdy wykorzystywane przez Państwa w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), w tym w działalności rolniczej. Nigdy nie korzystali Państwo z dopłat unijnych.

8.Przedmiotowe działki nigdy nie były i nie będą przez Państwa udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, np. najmu, dzierżawy, użyczenia lub innej.

9.Przed planowaną sprzedażą w celu przygotowania działek do sprzedaży nie będą Państwo w żaden sposób ulepszać statusu działki, chcąc podnieść jej wartość (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki, wytyczenie dróg). Jednakże gdyby sprzedaż trwała za długo, wtedy zamierzają Państwo wystąpić o podział, który umożliwi sprzedaż poszczególnych działek oddzielnie.

10.Przy sprzedaży działek 1, 2 i 3 – w stanie takim, w jakim nabyli je Państwo xx lat temu – korzystają Państwo z biura nieruchomości. Działki zostały wystawione jako jedna oferta na różnych portalach.

11.Zawarli Państwo umowę z agencją nieruchomości „(…)”.

12.Jeśli nie uda się Państwu sprzedać działek jako całości, to podzielą Państwo działki i będzie to wykonane na Państwa wniosek.

13.Nabywców dla sprzedawanych działek pozyskają Państwo dzięki biuru nieruchomości albo sami znajdą Państwo nabywców.

14.Nieruchomość – według Państwa wiedzy uzyskanej w gminie na dzień dzisiejszy – jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, który uchwalił Urząd Gminy. Działka jest przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

15.Sytuacja wydania – na moment sprzedaży decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – może mieć miejsce jedynie, gdy nie uda się Państwu sprzedać nieruchomości w całości i wtedy wnioskodawcami będą Państwo.

16.Nie zawarli Państwo umowy przedwstępnej, ani nie będą jej zawierać na moment sprzedaży.

17.Przed sprzedażą nie zostało, ani nie będzie udzielone przez Państwa jakiekolwiek pełnomocnictwo dotyczące sprzedaży działek.

18.Wcześniej sprzedali Państwo:

a)jedno mieszkanie,

b)sprzedali je Państwo (…) 2008 r.,

c)nie byli Państwo z tego tytułu podatnikiem podatku VAT.

19.Na dzień dzisiejszy nie zamierzają Państwo sprzedawać innych naszych nieruchomości poza ww. działkami (…).

20.Na moment sprzedaży działki będą działkami niezabudowanymi. I przez cały czas od momentu kupienia przez Państwa ww. działek nie były one zabudowane.

21.Nabycie działek nie nastąpiło w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

22.Z tytułu nabycia ww. działek nie została wystawiona faktura z naliczonym podatkiem VAT.

23.Przez cały okres posiadania działek nie wykorzystywali ich Państwo w żaden sposób.

Pytanie (ostatecznie sprecyzowane w piśmie z 20 lipca 2024 r.)

Czy w przypadku podziału nieruchomości (…), o której mowa powyżej w pkt 9 i sprzedaży działek powstałych w wyniku tego podziału zajdzie konieczność płacenia podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Sprzedaż przez Państwa nieruchomości nie powinna być obciążona przy sprzedaży podatkiem VAT, gdyż są Państwo osobami fizycznymi i ta nieruchomość została kupiona przez Państwa za Państwa oszczędności i jest częścią Państwa małżeńskiego majątku. I pieniądze, które dostaną Państwo za sprzedaż tej nieruchomości będą częścią Państwa majątku małżeńskiego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku– jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:

Zgodnie z przedstawionymi wyżej przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Towarem jest także udział w prawie własności. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą:

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Jak stanowi art. 36 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

W myśl natomiast art. 36 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego.

Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Małżeństwo nie należy do żadnej kategorii podmiotów wymienionych w ww. art. 15 ust. 1 ustawy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną. Należy zauważyć, że żaden z przepisów ustawy nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż nieruchomości jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, była przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10).

Z ww. orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Ponadto, Trybunał orzekł, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Podobnie okoliczność, iż przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej sama z siebie, nie jest decydująca. Nie ma takiego charakteru również długość okresu, w jakim te transakcje następowały, ani wysokość osiągniętych z nich przychodów. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Trybunał wyjaśnił, że inaczej jest w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działki, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo właścicielami dwóch niezabudowanych działek. Nieruchomość kupili Państwo jako osoby fizyczne z Państwa oszczędności. Nie były one wykorzystywane przez Państwa w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wskazali Państwo, że działki nie były wykorzystywane w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie były i nie będą one udostępniane osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych. Nie prowadzą Państwo działalności gospodarczej, szczególnie związanej z obrotem nieruchomościami, budowlanej, z zarządzaniem nieruchomościami, wynajmem nieruchomości. Poprosili Państwo firmę urbanistyczną, aby przeprowadziła audyt Państwa nieruchomości obejmującej Państwa działki i zgodnie z przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami i zapisami miejscowego planu zagospodarowania biuro zrobiło dwa warianty podziału. Jednakże gdyby sprzedaż trwała za długo, wtedy zamierzają Państwo wystąpić o podział, który umożliwi sprzedaż poszczególnych działek oddzielnie. Sytuacja wydania – na moment sprzedaży decyzji o warunkach zabudowy – może mieć miejsce jedynie, gdy nie uda się Państwu sprzedać nieruchomości i to wtedy Państwo będą wnioskodawcami. Zawarli Państwo umowę z agencją nieruchomości. Nabywców dla sprzedawanych działek pozyskają Państwo dzięki biuru nieruchomości albo sami znajdą Państwo nabywców. Co ważne, kupili Państwo tą nieruchomość wiele lat temu ze swoich oszczędności chcąc być może wybudować w przyszłości dom i być bliżej rodziców. Przed planowaną sprzedażą w celu przygotowania działek do sprzedaży nie będą Państwo w żaden sposób ulepszać statusu działki, chcąc podnieść jej wartość (np.: uzbrojenie terenu, ogrodzenie, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości bądź atrakcyjności działki, wytyczenie dróg). Nie zawarli Państwo umowy przedwstępnej, ani nie będą Państwo jej zawierać na moment sprzedaży. Przed sprzedażą nie zostało, ani nie będzie udzielone przez Państwa jakiekolwiek pełnomocnictwo dotyczące sprzedaży działek. Kilka lat temu sprzedali Państwo jedno mieszkanie i co istotne nie zamierzają Państwo sprzedawać innych nieruchomości.

W analizowanej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w związku ze sprzedażą działek powstałych po podziale ww. nieruchomości będą Państwo zobowiązani do zapłaty podatku VAT.

W kwestii opodatkowania sprzedaży przedmiotowych działek istotne jest czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy w celu dokonania sprzedaży tych nieruchomości podjęli Państwo lub podejmą aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkowałoby koniecznością uznania Państwa za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Jak już wyżej wskazano, istotnym dla określenia, czy w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT − co do zasady − mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga zatem oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy więc ustalić, czy w odniesieniu do czynności sprzedaży opisanych we wniosku działek będą Państwo spełniać przesłanki do uznania Państwa za podatnika podatku od towarów i usług, tj. czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy, w celu dokonania opisanej sprzedaży podjęli lub podejmą Państwo aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania Państwa za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatników podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że skala Państwa zaangażowania w odniesieniu do sprzedaży wskazanych działek – w kontekście powołanych przepisów oraz wyroku TSUE z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10 – nie wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. W analizowanej sprawie brak jest przesłanek świadczących o takiej Państwa aktywności w przedmiocie sprzedaży przedmiotowych działek, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem taki ciąg zdarzeń, który jednoznacznie przesądziłby, że sprzedaż przez Państwa opisanych działek niezabudowanych wypełni przesłanki działalności gospodarczej.

Dokonując omawianej sprzedaży, będą Państwo korzystali z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym, brak tego statusu pozbawia Państwa cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży działek powstałych po podziale nieruchomości, a opisaną dostawę cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, stwierdzam, że w przypadku podziału nieruchomości, o której mowa w opisie sprawy i sprzedaży działek powstałych w wyniku tego podziału nie zajdzie konieczność płacenia podatku VAT.

Zatem, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Państwo ponoszą ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym jego przedstawieniem. Zatem, wydając przedmiotową interpretację oparłem się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych. Ponadto, w sytuacji zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

W myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

W interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanych pytań i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nieobjęte pytaniami nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowaną, która jest stroną postępowania

Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).