Interpretacja indywidualna z dnia 5 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.278.2024.3.JG

Skutki podatkowe zmiany formy opodatkowania przychodów z najmu w trakcie roku podatkowego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2024 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania przychodów z najmu. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 2 lipca 2024 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca wraz z żoną posiada 3 mieszkania, które w okresie letnim są wynajmowane turystom jako miejsce zakwaterowania krótkoterminowego. Wnioskodawca prowadzi w tym celu działalność gospodarczą z kodem PKD 55.20.Z i rozlicza podatki na zasadach ogólnych. Wnioskodawca nie jestem podatnikiem VAT ze względu na obrót.

Po sezonie letnim Wnioskodawca chciałby zawiesić działalność gospodarczą i wycofać nieruchomości z działalności gospodarczej. Lokale mieszkalne nie są ujęte w ewidencji środków trwałych, należą do majątku prywatnego. Mieszkania w tym czasie Wnioskodawca chciałby wynająć długoterminowo i rozliczać to prywatnie ryczałtem.

Jedno z tych mieszkań Wnioskodawca otrzymał w spadku, pozostałe dwa nabył z myślą o zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych w przyszłości córek do majątku prywatnego.

Wnioskodawca nie chce by po sezonie letnim mieszkania stały puste, a wynajem długoterminowy chce rozliczać prywatnie, nie w sposób zorganizowany związany z DG.

Uzupełnienie wniosku

Wycofanie nieruchomości z działalności gospodarczej miałoby charakter czasowy. Prawdopodobnie w kolejnym roku w okresie letnim Wnioskodawca chciałby wznowić działalność gospodarczą z kodem 55.20.Z i nieruchomości wykorzystywać ponownie w działalności gospodarczej.

Pytanie

Czy opisane postępowanie będzie prawidłowe?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, jako że usługi zakwaterowania i wynajem długoterminowy to inna działalność, niepowiązana ze sobą bezpośrednio, to Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wspomniane mieszkania może wynajmować prywatnie długoterminowo poza działalnością gospodarczą, a o zakwalifikowaniu przychodów z najmu do odpowiedniego źródła przychodu decyduje podatnik. To podatnik decyduje o tym czy dany składnik majątku będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej i jak długo.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W ustawie wskazane zostały poszczególne źródła przychodów oraz sposoby opodatkowania dochodów z każdego z tych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

•pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

•najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Ustawa powyższa zawiera definicję pojęcia działalności gospodarczej wyrażoną w art. 5a pkt 6. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Przy czym przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy).

Jak wskazano wyżej, aby daną działalność uznać za działalność gospodarczą musi ona być prowadzona we własnym imieniu i łącznie spełniać warunki:

•celu zarobkowego,

•ciągłości,

•zorganizowanego charakteru.

Działalność zarobkowa to działalność taka, która daje możliwość wygenerowania zysku i ma na celu zapewnienie określonego dochodu. Jednak nawet ewentualna strata będąca wynikiem działalności nastawionej na zysk nie pozbawia jej takiego charakteru, gdyż istotny jest tu sam zamiar osiągnięcia dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają natomiast czynności nastawione wyłącznie na zaspokojenie własnych potrzeb osoby, która je podejmuje.

Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Wiąże się z planowym charakterem działań i realizacją w sposób ciągły zamierzeń ukierunkowanych na osiąganie i zwiększanie zysków. Przesłanki ciągłości nie należy rozumieć jako konieczności wykonywania działalności bez przerwy – do jej zachowania wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikała intencja powtarzania określonego zespołu konkretnych czynności w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Prowadzenie działalności w sposób zorganizowany oznacza działanie metodyczne, systematyczne, uporządkowane, przebiegające według planu, przy udziale specjalnie dobranych środków, służących uzyskaniu dochodu. O takim zorganizowaniu mogą świadczyć (chociaż nie są decydujące) także niektóre czynności, jak na przykład wyodrębnienie pewnych składników materialnych lub niematerialnych służących danej działalności, dopełnienie obowiązków formalnych w zakresie zarejestrowania przedsiębiorcy, współpraca z podmiotami profesjonalnymi, świadczenie dodatkowych usług.

Zawieszenie działalności gospodarczej nie oznacza zakończenia prowadzenia tej działalności. Z tej też przyczyny podmiot, który formalnie zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej, do momentu zlikwidowania tej działalności, dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, jest nadal podatnikiem prowadzącym tą działalność. W przypadku braku osiągania jakichkolwiek dochodów z tej działalności jest jedynie zwolniony w okresie zawieszenia z niektórych obowiązków, np. z obowiązku wpłacania zaliczek na podatek dochodowy. Jeżeli jednak w okresie zawieszenia osiągnie jakikolwiek dochód z tej działalności jest zobowiązany opodatkować go zgodnie z obowiązującymi go zasadami opodatkowania dochodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

W Pana przypadku planuje Pan zawiesić działalność gospodarczą, w ramach której wynajmuje Pan nieruchomości, i czasowo „wycofać” te nieruchomości z tej działalności. Nieruchomości te miałyby jednak dalej być wynajmowane w ramach tzw. najmu prywatnego, tyle że długoterminowo i w związku z tym chciałby Pan opłacać z tego tytułu ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Następnie w kolejnym okresie letnim wznowi Pan działalność gospodarczą i ponownie będzie Pan wynajmować ww. nieruchomości w ramach tej działalności.

Odnosząc się do przedstawionej we wniosku sytuacji, takie Pana działania nie zmienią faktu, że cały czas ww. nieruchomości będą przez Pana wynajmowane. Skoro rozpoczął Pan wynajmowanie tych nieruchomości jako osoba prowadząca działalność gospodarczą (jak wyżej wskazano zawieszenie nie oznacza zakończenia tej działalności) to dalej będzie Pan traktowany jak przedsiębiorca z tytułu ich wynajmu. Dopóki nie zlikwiduje Pan działalności gospodarczej, nie może Pan traktować wynajmu ww. nieruchomości jako tzw. najmu prywatnego.

W istocie wynająłby Pan składniki majątku związane z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą, o czym mowa w cytowanym art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W takiej sytuacji nie ma możliwości reklasyfikacji Pana przychodów do źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i opłacania z tego tytułu ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zatem w Pana przypadku opodatkowanie przychodów z najmu ww. nieruchomości jest i będzie dla Pana przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, aż do czasu rzeczywistego zaprzestania prowadzenia tej działalności (jej likwidacji).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).