Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2023 r., sygn. I FSK 1908/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Roman Wiatrowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski, Sędzia del. WSA Elżbieta Olechniewicz, Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. [...] S.A. z siedzibą w W. (obecnie S. [...] sp. z o. o. z siedzibą w W.) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 959/22 w sprawie ze skargi S. [...] S.A. z siedzibą w W. (obecnie S. [...] sp. z o. o. z siedzibą w W.) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 9 września 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec, kwiecień i czerwiec 2017 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S. [...] sp. z o. o. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2022 r., sygn. akt III SA/Wa 959/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. S.A. z siedzibą w W. (obecnie S. Sp. z o.o. z siedzibą w W., dalej skarżąca lub spółka) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. (dalej organ odwoławczy) z 9 września 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec, kwiecień i czerwiec 2007 r. (ww. wyrok oraz inne orzeczenia sądów administracyjnych przywołane w niniejszym uzasadnieniu opublikowane zostały w bazie internetowej NSA: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

2. W skardze kasacyjnej skarżąca wniosła o rozpoznanie sprawy na rozprawie, uchylenie w całości zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa, podnosząc zarzuty naruszenia:

I. przepisów postępowania, tj.:

1. art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm., dalej p.p.s.a.) w zw. z art. 153 p.p.s.a. w zw. z art. 141 § 4 w zw. z art. 133 § 1 w zw. z art. 134 § 1 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w zw. z art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm., dalej o.p.) w zw. z art. 121 o.p. poprzez pominięcie wykładni art. 191 o.p. dokonanej przez Naczelny Sąd Administracyjny w niniejszej sprawie tj. wyroku z 16 lutego 2022 r., sygn. akt I FSK 969/18 oraz w wyroku z 22 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1585/13 w zakresie obowiązku wszechstronnego rozważenia materiału dowodowego przy ustaniu dobrej wiary skarżącej w momencie zawierania transakcji z firmą M. (dalej też jako M.), polegające na tym, że WSA wydając zaskarżony wyrok wziął pod uwagę wyłącznie okoliczności wskazane przez organ jako podważające dobrą wiarę skarżącej i ocenił je w oderwaniu od całości stanu faktycznego sprawy, w szczególności pomijając okoliczności przemawiające za dobrą wiarą skarżącej, a przede wszystkim pomijając cały kontekst sytuacji i jej umiejscowienie w czasie, co było kluczowe dla oceny, czy i jakie akty staranności winna podjąć skarżąca w celu weryfikacji kontrahenta (w tym okoliczności, których uwzględnienie nakazał NSA w wyroku z 22 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1585/13, co miało bezpośredni wpływ na wynik postępowania, jako że doprowadziło do nieprawidłowego ustalenia stanu faktycznego oraz do błędnych ocen prawnych w zakresie jednej z głównych przesłanek zaskarżonej decyzji organu;