Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2023 r., sygn. III SA/Wr 941/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sędziowie Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędzia WSA Anetta Makowska-Hrycyk (sprawozdawca), Kamila Paszowska-Wojnar, , po rozpoznaniu w Wydziale III w dniu 21 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi ze skargi M. W. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 października 2022 r. nr UP-792/2022 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. W. (dalej: skarżąca) jest decyzja Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: organ, Prezes ZUS) z dnia 11 października 2022 r. nr UP-792/2022 utrzymująca w mocy decyzję ZUS I Oddział w Łodzi (dalej: ZUS) z 19 sierpnia 2022 r. nr 1584/2022 odmawiającą umorzenia należności z tytułu składek osoby ubezpieczonej będącej jednocześnie płatnikiem składek, należności z tytułu składek w części finansowanej przez płatnika składek oraz odsetek za zwłokę od należności z tytułu składek w części finansowanej przez ubezpieczonych w łącznej kwocie 24 097, 38 zł oraz odmawiającą umorzenia należności z tytułu składek osoby ubezpieczonej będącej równocześnie płatnikiem tych składek w łącznej kwocie 9 770, 30 zł.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz przedstawionych Sądowi akt administracyjnych sprawy wynika, że pismem z 17 lutego 2022 r. skarżąca wniosła o umorzenie wszystkich zaległych na dzień złożenia wniosku należności z tytułu składek wraz z odsetkami z powołaniem na przepisy rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne w związku z art. 28 ust. 3 pkt 3, ust. 3a i ust. 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (u.s.u.s.)

W uzasadnieniu wniosku wskazała, że nie jest przedsiębiorcą i nie prowadzi działalności gospodarczej. Obecnie skarżąca jest zatrudniona jako [...] w niepełnym wymiarze czasu pracy (18/26 godzin tygodniowo) na podstawie umowy o prace zawartej z [...], co stanowi jej jedyne źródło utrzymania. Wcześniej skarżąca prowadziła działalność gospodarczą, ale z uwagi na sytuację na rynku popadła w długi i zakończyła działalność. Długi z tej działalności, w tym ze składek na ubezpieczenia społeczne, są nadal nieuregulowane. Wskazała, że w lutym 2016 r. utraciła pracę [...] w [...]. Mąż skarżącej w lutym 2016 r. został uznany za osobę bezrobotną, a obecnie jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawarta na czas nieokreślony (od 17 lutego 2020 r.) uzyskując wynagrodzenie najpierw 1 300 zł, na następnie – 1 400 zł miesięcznie. Na utrzymaniu skarżącej i jej męża pozostają dzieci: syn – [...] lat uczący się w A., córka – [...] lat ucząca się w A. oraz druga córka – [...] lat, [...]. Skarżąca wraz z rodziną mieszka w domu stanowiącym własność teścia i partycypuje w kosztach (550 zł – en.elektr., 2 000 zł – gaz, 420 zł – woda i ścieki) jego utrzymania w wysokości 1/3. Wskazała, że na artykuły żywnościowe i higieniczne jej rodzina przeznacza ok. 2 000 zł miesięcznie. Ponosi też wydatki związane z wychowaniem dzieci w wieku szkolnym. Nie posiada wraz z mężem żadnych oszczędności, kosztowności, biżuterii, ruchomości, z których możliwe byłoby opłacenie zaległości składkowych. Natomiast opłacenie zaległych składek pozbawiłoby skarżącą i jej rodzinę możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych. Należności z tytułu składek są całkowicie nieściągalne – co potwierdza orzeczenie sądowe, tj. postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Fabrycznej VI Wydział KRS z dnia 2 marca 2021 r. o wpisaniu do rejestru dłużników niewypłacalnych - i prowadzone są przeciwko skarżącej postępowania egzekucyjne, wskutek czego pracodawca potrąca z wynagrodzenia skarżącej kwotę 695, 48 zł miesięcznie. Argumentowała dalej, że rodzina utrzymuje się z bardzo skromnych środków uzyskiwanych z wynagrodzenia małżonków i nie dysponuje środkami pieniężnymi pozwalającymi na dokonanie spłaty zaległości z tytułu składek. Nie dysponuje nawet środkami minimalnymi w rozumieniu raportu Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych. Do wniosku załączyła dokumenty.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00