Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2023 r., sygn. III FSK 2774/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Mirella Łent, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 6 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 844/19 w sprawie ze skargi P. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 25 października 2019 r., nr 1001-IEWI.4123.22.2019.37.U02.JSz UNP: 1001-19-108855 w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. M. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 6 sierpnia 2020 r., I SA/Łd 844/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę P. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z 25 października 2019 r. w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki.

Skarżący w skardze kasacyjnej zarzucił zaskarżonemu wyrokowi:

I. Naruszenie przepisów postępowania tj. art. 141 § 4 p.p.s.a. w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. c p.p.s.a. polegające na oddaleniu skargi, a nie uchyleniu zaskarżonej decyzji jako wydanej z naruszeniem art. 233 § 1 ust 2 pkt b o.p., art. 127 o.p. w zw. z art. 118 § 1 o.p. poprzez brak stwierdzenia iż doszło do błędnego zastosowanie art. 118 § 1 o.p. i wydania przez organ podatkowy pierwszej instancji decyzji o odpowiedzialności podatkowej skarżącego po upływie 5 letniego okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego, w sytuacji gdy skarżącemu decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z 31 grudnia 2018 r. doręczono 10 stycznia 2019 r. i z tą datą weszła ona do obrotu prawnego.

II. Naruszenie przepisów postępowania tj. art. 145 § 1 pkt. c p.p.s.a. w zw. z naruszeniem art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej w zw. z art. 116 § 1 ust. 1 pkt b, 118 § 1, 121, 122, 123, 127, 129, 233 o.p., art. 145 § 2 o.p., art. 187, art. 188, art. 191 o.p., art. 210 § 1 pkt 8 o.p. poprzez brak uwzględnienia przez sąd pierwszej instancji zarzutów skarżącego zawartych w skardze z 15 listopada 2019 r. w sytuacji gdy poprzez naruszenie powyższych przepisów skarżący był pozbawiony możliwości obrony swoich praw w zakresie wykazania, iż nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki I. sp. z.o.o. w szczególności wobec faktu, iż w spornym okresie nie zaistniały przesłanki złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości jak również z uwagi na brak winy strony w niezłożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości spółki poprzez: