Wyrok NSA z dnia 27 października 2023 r., sygn. I FSK 1339/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia NSA Marek Olejnik (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz, Protokolant Łukasz Trzpiot, po rozpoznaniu w dniu 27 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 624/18 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 11 grudnia 2017 r., nr 1401-IOV-2.4103.63.2017.DBo w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r., 2015 r. i 2016 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej podatku od towarów i usług za miesiąc grudzień 2014 r. oraz za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2015 i w tym zakresie oddala skargę, 2) oddala skargę kasacyjną w części dotyczącej podatku od towarów i usług za miesiąc styczeń 2016 r., 3) zasądza od A. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 3.430 (słownie: trzy tysiące czterysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 19 grudnia 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 624/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi A. K. (dalej: "Strona", "Skarżący") uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: "DIAS", "organ odwoławczy") z 11 grudnia 2017 r., nr 1401-IOV-2.4103.63.2017.DBo w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 2014 r., styczeń-grudzień 2015 r. oraz styczeń 2016 oraz orzekł w przedmiocie koszów postępowania.

2. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi.

2.1. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. w trakcie postępowania podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące grudzień 2014 r., styczeń-grudzień 2015 r. oraz styczeń 2016 r. m.in. ustalił, iż Strona w ewidencjach nabyć za grudzień 2014 r. i wrzesień 2015 r. zaewidencjonowała faktury VAT wystawione przez firmę A. Sp. z o.o., dokumentujące zaliczki na materiały budowlane. Organ pierwszej instancji wskazał, iż podczas przesłuchania Strona zeznała, że dokonywała przelewów na rzecz A. Sp. z o.o., ponieważ miała zamiar rozbudowywać hotel w B. Organ pierwszej instancji nie dał wiary ww. zeznaniom. Podkreślił, iż wszelkie dowody wskazują, że inwestorem tej niedoszłej do realizacji inwestycji miała być A. Sp. z o.o. nie zaś firma Strony. Stwierdził, iż przeprowadzone transakcje pomiędzy podmiotami miały charakter sztuczny, mechanizm działania był uwiarygodniony rozliczeniami za pośrednictwem rachunków bankowych (wpłatami zaliczek - dokumentowanych fakturami VAT), co miało stworzyć pozory rzeczywistego obrotu gospodarczego.