Wyrok NSA z dnia 11 października 2023 r., sygn. I FSK 1062/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Dominik Mączyński (sprawozdawca), , po rozpoznaniu w dniu 11 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 marca 2023 r. sygn. akt I SA/Sz 871/22 w sprawie ze skargi M. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 30 września 2022 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 2011 r. oraz okresy od kwietnia do grudnia 2011 r. po wznowieniu postępowania. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. L. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Skarga kasacyjna.

1.1. M.L., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, pismem z dnia 4 kwietnia 2022 r., wniosła skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 marca 2023 r., I SA/Sz 871/22. Wyrokiem tym Sąd oddalił skargę M.L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie z dnia 30 września 2022 r. w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za styczeń 2011 r. oraz okresy od kwietnia do grudnia 2011 r., po wznowieniu postępowania.

1.2. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucono naruszenie:

I. Przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy - podstawa kasacji wskazana w art. 174 pkt 2) Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: p.p.s.a.), tj.:

1. Naruszenie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a., poprzez nieuwzględnienie skargi i akceptację przez Wojewódzki Sąd Administracyjny naruszenia przez Organ podatkowy:

a. art. 245 § 1 pkt 1) Ordynacji podatkowej w zw. z przepisami art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz z art. 167 i 168 Dyrektywy 2006/112/WE w związku z art. 190 § 1 i § 2 oraz art. 194 § 3 Ordynacji podatkowej oraz art. 240 § 1 pkt 11) Ordynacji podatkowej, a także przepisem art. 191 Ordynacji podatkowej, poprzez niezastosowanie tego przepisu w okolicznościach faktycznych sprawy, a co za tym idzie uznanie organu podatkowego, że w przedmiotowej sprawie nie wystąpiły okoliczności faktyczne ani prawne, a wskazujące na to, że w świetle Wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 16.10.2019 r., w sprawie C-189/18 (data publikacji sentencji orzeczenia TSUE nastąpiła w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej - 16.12.2019 r.) w przedmiotowej sprawie powinna zapaść decyzja o treści innej niż decyzja ostateczna, podczas gdy w przeprowadzonym w tej sprawie postępowaniu podatkowym nie zapewniono Stronie dostępu do pełnych akt sprawy pochodzących z innych postępowań, przeprowadzonych u dostawców Mojego Mocodawcy, a będących podstawą do orzekania w niniejszej sprawie. Wskutek powyższego, Strona nie mogła skutecznie wypowiedzieć się co do istniejących dowodów stanowiących podstawę do wydania decyzji wymiarowej, a zatem nie miała możliwości przedstawienia dowodów przeciwnych tezom Organów, przedstawionych w decyzjach dotyczących innych kontrahentów, a często wydawanych przy ich bezczynności. Brak tych dowodów w aktach sprawy, a co za tym idzie brak możliwości odniesienia się do nich przez Stronę, odbiera Stronie prawo do obrony, a także ma istotny wpływ na wynik sprawy, bowiem braki te spowodowały błędne rozstrzygnięcie w zaskarżonej decyzji polegające na odmowie Podatnikowi odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez poszczególnych dostawców;