Wyrok WSA w Lublinie z dnia 6 października 2023 r., sygn. I SA/Lu 635/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Niezgoda Sędziowie Asesor sądowy Marcin Małek Sędzia WSA Grzegorz Wałejko (sprawozdawca) Protokolant starszy asystent sędziego Tomasz Woźny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2023 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Naczelnika Urzędu Celno-Skarbowego z dnia 4 października 2022 r. nr 308000-COP.4103.22.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące: czerwiec 2013 r., od sierpnia do listopada 2013 r. oraz za marzec i kwiecień 2014 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 4 października 2022 r., Naczelnik L. Urzędu Celno – Skarbowego w B. P. (organ) po rozpatrzeniu odwołania G. K. (podatnik, strona, skarżący) od decyzji tego organu z 8 listopada 2018 r., zmieniającej podatnikowi rozliczenie w podatku od towarów i usług od czerwca do listopada 2013 r. oraz za marzec i kwiecień 2014 r., uchylił decyzję organu wydaną w pierwszej instancji w części dotyczącej: lipca 2013 r. i w tym zakresie umorzył postępowanie, sierpnia 2013 r. i w tym zakresie określił kwotę do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 0,00 zł, kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości 0,00 zł, kwotę zobowiązania podatkowego w wysokości 40.024 zł oraz utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję w pozostałym zakresie.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji oraz akt sprawy wynika, że decyzją z 22 marca 2019 r. organ utrzymał w mocy decyzję tego organu z 8 listopada 2018 r. zmieniającą podatnikowi rozliczenie podatku od towarów i usług (VAT) za okresy od czerwca do listopada 2013 r. oraz za marzec i kwiecień 2014 r. W uzasadnieniu wskazano, że podatnik w rozpatrywanym czasie prowadził działalność gospodarczą w zakresie transportu drogowego, przy czym stwierdzono również transakcje sprzedaży naczep ciężarowych i odzieży.

Według ustaleń organu, podatnik nieprawidłowo zastosował stawkę VAT 0% w odniesieniu do opisanych w fakturach transakcji sprzedaży sześciu naczep ciężarowych na rzecz kontrahenta holenderskiego O. E. T. BV. W rzeczywistości, jak stwierdził organ, takie zdarzenia nie zaistniały w obrocie gospodarczym. W tym kontekście organ wyjaśnił, że analizowane naczepy podatnik nabywał od niemieckiego podmiotu E. T. & T. H. GmbH w ramach transakcji wewnątrzwspólnotowych. Następnie wystawiał faktury, w których opisywał wewnątrzwspólnotowe dostawy tych naczep na rzecz kontrahenta holenderskiego O. E. T. BV. Z kolei holenderski kontrahent O. E. T. BV wystawiał faktury na rzecz krajowego podmiotu P. V. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, która dzięki temu wykazywała nadwyżkę VAT naliczonego nad należnym, a w efekcie unikała deklarowania zobowiązań podatkowych i płacenia tego podatku. Następnie spółka P. V. sprzedawała te naczepy ciężarowe na terenie kraju firmom leasingowym (F. L. P. spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, P. L. S.A., B. P. P. S.A., R. L. P. S.A.), poprzez które trafiały one na zasadzie leasingu do firm podatnika, jego żony, Ł. O., I. W. (współpracującej z firmą podatnika). W jednym przypadku spółka P. V. sprzedała naczepę ciężarową bezpośrednio firmie, od której podatnik wynajmował lokal. W dwóch przypadkach leasingobiorca Ł. O. odebrał naczepy od firmy leasingowej jeszcze przed ich odbiorem przez kontrahenta holenderskiego, co wynika z porównania dat widniejących na wystawianych fakturach.