Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 lipca 2024 r., sygn. II SAB/Wr 367/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędziowie: Sędzia WSA Władysław Kulon (spr.) Sędzia WSA Wojciech Śnieżyński po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 lipca 2024 r. sprawy ze skargi Z. L. na bezczynność i przewlekłość Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się bezczynności i przewlekłości; II. stwierdza, że bezczynność i przewlekłość Wojewody Dolnośląskiego nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania Wojewody Dolnośląskiego do załatwienia sprawy; IV. oddala dalej idącą skargę; V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Z. L. (dalej – skarżący, strona) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność i przewlekłość postępowania prowadzonego przez Wojewodę Dolnośląskiego w sprawie zezwolenia na pobyt czasowy wnosząc o

1. stwierdzenie, że organ dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania;

2. stwierdzenie, że przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa;

3. stwierdzenie, że Wojewoda dopuścił się bezczynności w prowadzonym postępowaniu;

4. zobowiązanie organu do wydania decyzji w terminie 14 dni od uprawomocnienia się wyroku;

5. przyznanie skarżącemu sumy pieniężnej w wysokości 10 000 zł;

6. rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym;

7. zasądzenie kosztów postępowania wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu skargi wyjaśniono, że skarżący oczekuje na rozpoznaniu wniosku już dwa i poł roku. Organ posiada komplet dokumentów i nie wydał decyzji w terminie, ani tez nie podał innego terminu. Brak zezwolenia uniemożliwia mu podjęcie pracy i utrudnia podróże i wyjazd z Polski.

W odpowiedzi na skargę Wojewoda Dolnośląski wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu wyjaśniał, że zaistniała zwłoka w załatwieniu sprawy nie wynika ze złej woli pracowników lecz jest skutkiem ogromnej ilości wniosków składanych przez cudzoziemców, konieczności procedowania w wielu różnych sprawach, odpływu pracowników i braku możliwości szybkiego uzupełnienia niedoborów kadrowych. Na potwierdzenie organ przedstawił ilość wniosków jakie wpłynęły w ostatnich latach.