Postanowienie NSA z dnia 9 lipca 2024 r., sygn. II GZ 304/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 9 lipca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia "T." Sp. z o.o. w L. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 maja 2024 r. sygn. akt III SA/Po 195/24 w zakresie odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi "T." Sp. z o.o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 lutego 2024 r. nr 3001-IOA.4246.8.2023.MRa w przedmiocie kary pieniężnej za urządzanie gier hazardowych na automatach bez koncesji, bez zezwolenia lub bez dokonania wstępnego zgłoszenia postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

I.

T. sp. z o.o. w L. (dalej: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z 9 lutego 2024 r., nr 3001-IOA.4246.8.2023.MRa, w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier hazardowych na automatach bez zezwolenia. W skardze skarżąca zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania w całości zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku podano, że w ocenie skarżącej natychmiastowe wykonanie zaskarżonej decyzji zagrozi utratą płynności finansowej spółki, która spowoduje brak możliwości dalszego prowadzenia działalności gospodarczej, a w konsekwencji doprowadzi do upadłości spółki.

Wskazano, że pomimo dużych problemów finansowych skarżąca na bieżąco realizuje wszelkie zobowiązania podatkowe, z tytułu wynagrodzeń czy składek ZUS, nie posiada żadnych zaległości podatkowych, ani zobowiązań. Skarżąca zatrudnia nowych pracowników oraz prowadzi inwestycje w oprogramowanie wspierające działanie firmy, których koszt szacowany jest na kwotę 800.000 zł netto. Z podsumowania rocznego wynika, że przez 12 miesięcy 2022 roku spółka zatrudniała średniomiesięcznie ponad 120 osób na podstawie umów o pracę oraz 30 osób na podstawie umów zlecenia. Skarżąca wskazała, że w związku z zatrudnieniem pracowników odprowadziła składki na ubezpieczenia społeczne do ZUS w wysokości 2.404.184,25 w 2022 r. oraz wpłaciła na poczet podatków: PIT-4 - kwotę 125.175 zł, CIT-8 - kwotę 415.274 zł i VAT - kwotę 3.006.452 zł. Skarżąca podniosła, że podejmuje działania w celu poprawy sytuacji finansowej spółki po kryzysie związanym z epidemią COVID-19 oraz recesji związanej z konfliktem zbrojnym. Pomimo tego nie dysponuje jednak wolnymi środkami, które mogłaby wycofać z działalności z przeznaczeniem na uregulowanie kar znacznej wysokości. Podano, że miesięczne należności publicznoprawne skarżącej to kwota przeszło 500.000 zł. Wskazano jednocześnie, że na sytuację finansową spółki wpływa odpływ wykwalifikowanych pracowników oraz stale rosnące koszty prowadzonej działalności gospodarczej.