Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Łd 103/24

Dnia 12 czerwca 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Sieniuć, Sędziowie Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka, Asesor WSA Beata Czyżewska (spr.), , Protokolant Asystent sędziego Izabela Lewandowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2024 roku sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 17 listopada 2023 roku nr SKO.4115.257.2023 w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 17 listopada 2023 r. znak: SKO.4115.257.2023 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi, po rozpatrzeniu odwołania M. M., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z 20 września 2023 r. nr I WPŚ.4120.19163.2023 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku celowego w miesiącu sierpniu 2023 r.

Jak wynika z akt sprawy decyzją z 20 września 2023 r. Prezydent Miasta Łodzi, po rozpatrzeniu wniosku M. M. z 21 sierpnia 2023 r., odmówił przyznania zasiłku celowego z przeznaczeniem na dofinansowanie do zakupu leków, środków odkażających, higieniczno-pielęgnacyjnych, obuwia koniecznego do noszenia stabilizatora miękkiego stawu skokowego, dofinansowania do zadłużenia czynszu i prądu w miesiącu sierpniu 2023 r., wskazując na brak możliwości przeprowadzenia wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania wnioskodawczyni.

W odwołaniu od powyższej decyzji M. M. reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji i przyznanie zasiłku, podnosząc zrzuty naruszenia art. 7 k.p.a. w związku z art. 77 § 1 k.p.a. oraz art. 80 k.p.a., art. 8 k.p.a., art. 10 § 1 k.p.a., art. 2 ust. 1 w zw. z art. 4, art. 11 ust. 2 oraz art. 38 u.p.s., art. 107 ust. 4 i 4a u.p.s., art. 15o ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, art. 138 § 2 k.p.a. i art. 40 k.p.a. Odwołująca podniosła, że nigdy nie odmówiła przeprowadzenia aktualizacji wywiadu, dostosowywała się do możliwości terminowych pracowników.