Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 20 maja 2024 r., sygn. II SA/Bk 106/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lemańska, Sędziowie asesor sądowy WSA Anna Bartłomiejczuk (spr.), sędzia WSA Małgorzata Roleder, po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 maja 2024 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia 19 grudnia 2023 r. nr 406.1620/E-10/XXI/2023 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

U podstaw zaskarżonego do tut. sądu rozstrzygnięcia legły następujące okoliczności faktyczne i prawne:

Wnioskiem z dnia 20 października 2023 r. A. B. (dalej: "Skarżąca") wystąpiła do Burmistrza Choroszczy o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym mężem – R. B.

Burmistrz Choroszczy decyzją z dnia 15 listopada 2023 r. nr 5223.47.1.2023 odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia.

W uzasadnieniu organ przedstawił ustalenia faktyczne sprawy podkreślając, że Skarżąca mieszka i prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z mężem R. B., który legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności wydanym do dnia 31 marca 2025r., a niepełnosprawność męża istnieje od dnia 30 września 2020r. Organ ustalił też, że Skarżąca ostatni raz była zatrudniona w okresie od dnia 25 sierpnia 2008r. do dnia 15 maja 2023r. w P. w Białymstoku w wymiarze pełnego etatu, a umowa o pracę została rozwiązana na mocy porozumienia stron. W toku postępowania ustalono też, że Skarżąca na podstawie decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 13 października 2023r. otrzymała prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 16 sierpnia 2023r. do dnia 31 sierpnia 2024r. Skarżąca oświadczyła dodatkowo, że z powodu sprawowania opieki nad mężem nie pracuje zawodowo, a jej problemy zdrowotne nie kolidują ze świadczeniem pomocy i opieki nad niepełnosprawnym mężem.

W oparciu o powyższe ustalenia organ odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia wskazując, że Skarżąca pomimo, że jest obciążona obowiązkiem alimentacyjnym wobec niepełnosprawnego w stopniu znacznym męża i sprawuje nad nim opiekę, to jednocześnie pobiera rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy i odmawia rezygnacji z jej pobierania, co skutkuje zaistnieniem negatywnej przesłanki z art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2023r. poz. 390 z późn. zm., dalej w skrócie: "u.ś.r."). Organ wskazał też, że niepełnosprawność męża Skarżącej powstała po 25. roku życia, co stanowi kolejną negatywną przesłankę uniemożliwiającą przyznanie prawa do ww. świadczenia (art. 17 ust. 1b u.ś.r.).