Postanowienie SN z dnia 5 lipca 2024 r., sygn. III KO 90/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Antoni Bojańczyk

w sprawie J. M. -G. i in.

oskarżonych z art. 231 § 2 k.k. i in.

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu w dniu 5 lipca 2024 r.,

wniosku Sądu Rejonowego w K.

o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu

zawartego w postanowieniu z dnia 16 kwietnia 2024 r., II K 774/23,

na podstawie art. 37 k.p.k.

p o s t a n o w i ł

wniosek uwzględnić i sprawę przekazać do rozpoznania

Sądowi Rejonowemu w Strzyżowie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2024 r., II K 774/23, Sąd Rejonowy w K. wystąpił w trybie art. 37 k.p.k. do Sądu Najwyższego z wnioskiem o przekazanie niniejszej sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, tj. Sądowi Rejonowemu Lublin-Zachód w Lublinie z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości. W uzasadnieniu wniosku wskazano na wystąpienie w sprawie sytuacji mogących stanowić zagrożenie dla obiektywnego jej rozpoznania przez miejscowy sąd w postaci specyfiki powiązań towarzyskich i zawodowych pomiędzy oskarżonymi stojącymi pod zarzutami ściśle powiązanymi z wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych w Urzędzie Skarbowym w K. oraz Urzędzie Miasta w K., a sędziami Sądu Rejonowego i Sądu Okręgowego w K.. Okoliczność, iż oskarżeni przez wiele lat byli pracownikami administracji publicznej wykonującymi swe obowiązki na terenie miasta K., nierzadko utrzymującymi kontakty służbowe z tutejszym sądem, zdaniem sądu wnioskującego może rodzić uzasadnioną wątpliwość co do rzetelnego i bezstronnego rozpoznania sprawy przez właściwy miejscowo sąd, a także wpływać krępująco na swobodę orzekania. Zaznaczono, że zdecydowana większość sędziów Sądu Rejonowego w K. i Sądu Okręgowego w K. zamieszkuje na terenie właściwości miejscowej Urzędu Skarbowego w K. i Urzędu Miasta w K., w tym referent sprawy, a część sędziów miejscowego sądu oraz pracowników osobiście zna oskarżonych, w tym przede wszystkim oskarżoną J. M. -G. oraz licznych świadków, pracowników wspomnianych urzędów, z którymi nierzadko utrzymują towarzyskie relacje. Zaakcentowano przy tym występowanie w sprawie w roli świadka E. M., która na co dzień występuje przed tut. Sądem w roli oskarżyciela publicznego w imieniu Urzędu Skarbowego w K., a także wskazano na okoliczność występowania koleżeńskich stosunków pomiędzy referentem sprawy a świadkami: M. R., R. R. i M. M., które to wespół rzutują na zaistnienie obaw co do zdolności rozpoznania sprawy przez miejscowy sąd w sposób respektujący wymogi niezawisłości, a w dalszej perspektywie mogą skutkować negatywną oceną i kwestionowaniem prawidłowości wydanego orzeczenia. Z uwagi zatem na charakter sprawy mogący powodować, nawet nieuprawnione zastrzeżenia co do bezstronności sędziów orzekających w sądzie właściwym miejscowo, będących następstwem szeroko pojętych relacji społecznych w środowisku lokalnym łączących sędziów sądu wnioskującego z oskarżonymi i świadkami, Sąd Rejonowy w K. wystąpił z wnioskiem w trybie przepisu art. 37 k.p.k. O wyborze innego sądu równorzędnego zadecydowało zdaniem sądu wnioskującego kryterium terytorialne (stosunkowo niedaleka odległości od Sądu Rejonowego w K. oraz usytuowanie w granicach innej apelacji niż sąd właściwy), mające istotne znaczenie z punktu widzenia ekonomiki procesowej i pozwalające wyeliminować wszelkie wątpliwości co do bezstronności.