Wyrok WSA w Łodzi z dnia 12 czerwca 2024 r., sygn. III SA/Łd 746/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Monika Krzyżaniak, Sędziowie Sędzia WSA Anna Dębowska (spr.), Sędzia WSA Joanna Wyporska-Frankiewicz, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Dorota Czubak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi A. S. na uchwałę Rady Izby Komorniczej w Ł. z dnia 7 sierpnia 2023 r. nr 87/23 w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności zażalenia od uchwały w sprawie zawieszenia w czynnościach aplikanta komorniczego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; 2. zasądza od Rady Izby Komorniczej w Ł. na rzecz skarżącego A. S. kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotów kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Uchwałą z 13 czerwca 2023 r., nr 76/23 Rada Izby Komorniczej w Łodzi na podstawie art. 99 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz. U. poz. 771 ze zm.) zawiesiła A.S. w czynnościach aplikanta komorniczego.

Od uchwały tej A.S. wniósł do Rady Izby Komorniczej w Łodzi zażalenie zatytułowane "odwołanie".

Uchwałą z 7 sierpnia 2023 r., nr 87/23 Rada Izby Komorniczej w Łodzi, na podstawie art. 99 ust. 2 pkt 4 ustawy o komornikach sądowych oraz art. 134 k.p.a. w związku z art. 144 k.p.a. stwierdziła niedopuszczalność zażalenia A.S. od uchwały nr 76/23 Rady Izby Komorniczej w Łodzi z 13 czerwca 2023 r. w sprawie zawieszenia w czynnościach aplikanta komorniczego oraz określiła, że uchwała ta wchodzi w życie z dniem podjęcia.

W uzasadnieniu Rada Izby Komorniczej w Łodzi stwierdziła, że zawieszenie aplikanta w czynnościach stanowi autonomiczne uprawnienie rady właściwej izby komorniczej, w przeciwieństwie do przypadków zawieszenia w czynnościach komornika (art. 18 ustawy o komornikach sądowych) oraz asesora komorniczego (art. 142 ustawy o komornikach sądowych), gdy kompetencje w tym zakresie ma Minister Sprawiedliwości, a nadto w odniesieniu do asesorów komorniczych – prezes właściwego sądu apelacyjnego. Z uwagi na okoliczność, że w takim przypadku uchwała o zawieszeniu aplikanta w czynnościach ma charakter wewnątrzsamorządowy, a ustawa nie przewiduje złożenia odwołania od tej uchwały (jak to ma np. miejsce w art. 242 ust. 1 i 2 w związku z art. 225 ustawy o komornikach sądowych) należy przyjąć, że od uchwały rady właściwej izby komorniczej żaden środek zaskarżenia nie przysługuje. Zgodnie z art. 134 k.p.a. organ odwoławczy stwierdza w drodze postanowienia niedopuszczalność odwołania oraz uchybienie terminu do wniesienia odwołania, a przepis ten z mocy art. 144 k.p.a. ma odpowiednie zastosowanie do zażaleń.