Postanowienie SN z dnia 3 lipca 2024 r., sygn. I KZ 21/24

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Kazimierz Klugiewicz

w sprawie z wniosku szer. rez. A. M.,

po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu

w dniu 3 lipca 2024 r.

zażalenia pełnomocnika wnioskodawcy
‎na postanowienie Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie

z dnia 23 lutego 2024 r., sygn. akt Żo 14/23,

o umorzeniu postępowania prowadzonego w trybie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r.
‎o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych
‎za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (t.j. Dz.U.2024.442),

p o s t a n o w i ł:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Szer. rez. A. M. pismem z dnia 9 listopada 2023 r. zwrócił się do Wojskowego Sądu Okręgowego w Warszawie o zasądzenie renty wojskowej i odszkodowania z tytułu skazania wyrokiem b. Sądu Warszawskiego Okręgu Wojskowego w Warszawie z dnia 24 lutego 1981 r., sygn. akt So 46/81, na karę 9 miesięcy pozbawienia wolności za popełnienie przestępstwa z art. 214 § 2 k.k. z 1969 r., polegającego na tym, że: „w dniu 13 października 1980 r. w godzinach nocnych, na ulicy Z. w L., działając wspólnie ze st. szer. B. L. i szer. W. Z., zabrał w celu krótkotrwałego użycia samochód marki «S.», nr rej. W., stanowiący własność J. B. z JW. […]w L., który następnie w godzinach rannych w stanie uszkodzonym i niezabezpieczonym porzucił w m. Z. powodując szkodę w mieniu pokrzywdzonego w wysokości 16 tysięcy złotych".