Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 czerwca 2024 r., sygn. II SA/Ol 30/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) asesor WSA Grzegorz Klimek po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 czerwca 2024 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie z dnia [...], nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Olsztynie na rzecz M. K. kwotę 997 zł (dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Z przekazanych sądowi akt administracyjnych sprawy wynika, że wnioskiem z 14 maja 2021 r. M. K. (dalej jako: "skarżąca", "inwestorka") złożyła

w Urzędzie Miasta Olsztyna wniosek o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej wraz z przyłączami i zagospodarowaniem terenu przy ul. [...], na działkach nr [...].

Decyzją z 15 listopada 2021 r. Prezydent Olsztyna (dalej jako: "organ I instancji") odmówił ustalenia warunków zabudowy dla wnioskowanej inwestycji. Uzasadnił, że planowana inwestycja stoi w sprzeczności z ustaleniami studium uwarunkowań

i kierunków zagospodarowania miasta Olsztyna, jak również z obowiązującym do 31 grudnia 2003 r. miejscowym planem szczegółowego zagospodarowania przestrzennego otoczenia Jeziora U. [...]. Organ I instancji wskazał także, że zabudowa jednorodzinna na wymienionych działkach zaburzyłaby istniejący ład przestrzenny, powodując rozproszenie zabudowy. Zaznaczono, że obecnie występuje jedna linia zabudowy wzdłuż ul. [...] i nie można wyznaczyć zabudowy w drugiej linii.

Decyzją kasacyjną z 24 lutego 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze

w Olsztynie (dalej jako: "Kolegium", "organ odwoławczy"), uchyliło powyższą decyzję

i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia. Wskazało, że dla odmowy ustalenia warunków zabudowy nie jest wystarczające powoływanie się na konieczność zachowania ładu przestrzennego. W sytuacji kiedy planowana zabudowa nie przylega do pasa drogowego racjonalnym jest ustalenie warunków zabudowy nawet gdy wymóg wyznaczenia linii zabudowy nie został spełniony.