Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 kwietnia 2024 r., sygn. I SA/Kr 1108/23

|Sygn. akt I SA/Kr 1108/23 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 16 kwietnia 2024 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Piotr Głowacki (spr.), Sędziowie: WSA Inga Gołowska, WSA Paweł Dąbek, Protokolant: starszy referent Kinga Bryk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2024 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 2 października 2023 r., nr 1201-IOP1-3.4102.23.2023.10 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r. skargę oddala.

Uzasadnienie

W 2019 roku Z.K. (skarżąca) prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą. W okresie od 1 stycznia do 20 marca 2019 r. działalność ta opodatkowana była zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodów ewidencjonowanych, a od 21 marca 2019 r. na zasadach ogólnych (usługi hotelowe), w związku z utratą prawa do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. W dniu 7 maja 2020 r. skarżąca złożyła zeznanie podatkowe wspólnie z mężem, który nie uzyskał dochodów do opodatkowania, na formularzu PIT-36 o wysokości uzyskanego dochodu w roku podatkowym 2019. W związku ze stwierdzonymi w toku kontroli nieprawidłowościami, tj. wydatkami nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów, postanowieniem z 14 stycznia 2022 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem wszczął wobec skarżącej postępowanie podatkowe w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 rok.

Decyzją nr 1227-SP0.4102.5.2022 z 5 kwietnia 2023 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Zakopanem określił skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019 rok w wysokości 107.457,00 zł, z uwagi na zakwestionowanie kosztów z tytułu czynszu dzierżawy, jako nie dotyczącej 2019r., kosztów zakupu drzew i krzewów, jako nie stanowiącej rzeczywistej transakcji, oraz kosztów budowy i nadzoru jako niedotyczących najemcy.

Nie zgadzając się z powyższym rozstrzygnięciem. skarżąca wniosła odwołanie, zarzucając naruszenie art. 120 Ordynacji podatkowej poprzez nieuznanie za koszty uzyskania przychodu: