Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 8 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.324.2024.3.ALN

Niepodleganie opodatkowaniu otrzymania środków pieniężnych uzyskanych z tytułu sprzedaży przez Wykonawcę Białych Certyfikatów. Sposób udokumentowania ww. czynności.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 25 kwietnia 2024 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT otrzymania przez Państwa środków pieniężnych uzyskanych z tytułu sprzedaży przez Wykonawcę Białych Certyfikatów oraz sposobu udokumentowania ww. czynności. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 28 czerwca 2024 r. (wpływ 28 czerwca 2024 r.) oraz z 3 lipca 2024 r. (wpływ 4 lipca 2024 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

1.Gmina jest czynnym podatnikiem VAT.

2.Gmina zamierza zrealizować inwestycje uprawniające do uzyskania świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów). Białe certyfikaty są świadectwem tego, że dana inwestycja (przedsięwzięcie) spełnia określone wymogi prowadzące do oszczędności energetycznej. Uregulowane one są w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166) - dalej: "UoEE".

3.Ustawa ta określa: zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej; zasady realizacji obowiązku uzyskania oszczędności energii; zasady przeprowadzania audytu energetycznego przedsiębiorstwa; zasady prowadzenia centralnego rejestru oszczędności energii finalnej (art. 1 UoEE).

4.Zgodnie z art. 6 ust. 1 UoEE: Jednostka sektora publicznego realizuje swoje zadania, stosując co najmniej jeden ze środków poprawy efektywności energetycznej, o których mowa w ust. 2, zwanych dalej "środkami poprawy efektywności energetycznej".

5.Ust. 2 powyższego artykułu stanowi: Środkami poprawy efektywności energetycznej są:

a.realizacja i finansowanie przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej;

b.nabycie urządzenia, instalacji lub pojazdu, charakteryzujących się niskim zużyciem energii oraz niskimi kosztami eksploatacji;

c.wymiana eksploatowanego urządzenia, instalacji lub pojazdu na urządzenie, instalację lub pojazd, o których mowa w pkt 2, lub ich modernizacja;

d.realizacja przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r. poz. 554, 1162 i 1243);

e.wdrażanie systemu zarządzania środowiskowego, o którym mowa w art. 2 pkt 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 z dnia 25 listopada 2009 r. w sprawie dobrowolnego udziału organizacji w systemie eko-zarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS), uchylającego rozporządzenie (WE) nr 761/2001 oraz decyzje Komisji 2001/681/WE i 2006/193/WE (Dz. Urz. UE. L 342 z 22 grudnia 2009 r., str. 1, z późn. zm.), potwierdzone uzyskaniem wpisu do rejestru EMAS, o którym mowa w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o krajowym systemie eko-zarządzania i audytu (EMAS) (Dz. U. z 2020 r. poz. 634);

f.realizacja przedsięwzięć niskoemisyjnych, o których mowa w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

6.W art. 20 ust. 4 UoEE wskazuje co powinien zawierać wniosek. Zgodnie z pkt 1 wskazuje się dane podmiotu planującego rozpoczęcie prac zmierzających do realizacji przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej, albo dane podmiotu upoważnionego przez ten podmiot.

7.Wnioskodawcą wniosku o świadectwo energetyczne jest zatem jeden z tych podmiotów. Może być nim podmiot upoważniony i wówczas świadectwo efektywności energetycznej zostanie wystawione na ten upoważniony podmiot, gdyż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2 UoEE świadectwo efektywności energetycznej, zawiera imię i nazwisko lub nazwę, adres siedziby oraz numer identyfikacji podatkowej (NIP) podmiotu, o którym mowa w art. 20 ust. 3 pkt 1 albo 2.

8.Do wniosku dołącza się między innymi audyt efektywności energetycznej (art. 20 ust. 5 pkt 1 UoEE).

9.Prezes URE wydaje świadectwo efektywności energetycznej (art. 22 ust. 1 zdanie pierwsze UoEE).

10.Zgodnie z art. 30 ust. 1 UoEE Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne.

11.Na podstawie art. 30 ust. 2 UoEE prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta.

12.Artykuł 30 ust. 3 UoEE stanowi, że przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw efektywności energetycznej prowadzonym przez podmiot prowadzący:

a)giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub

b)na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi - organizujący obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw efektywności energetycznej.

13.W związku z zamiarem realizacji przez Gminę inwestycji i przepisami UoEE Gmina zamierza zawrzeć umowę z podmiotem zewnętrznym. Na podstawie umowy Gmina upoważni wykonawcę do wykonania czynności związanych z uzyskaniem świadectwa efektywności energetycznej oraz wykonania wszelkich czynności związanych ze sprzedażą praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej na giełdzie towarowej oraz pozyskaniem i odbiorem całości środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży.

14.Gmina zamierza zawrzeć umowę z firmą zewnętrzną (zwaną dalej wykonawcą), której przedmiotem będzie uregulowanie zasad współpracy stron dotyczącej pozyskania przez Zleceniodawcę środków finansowych ze sprzedaży uzyskanych świadectw efektywności energetycznej (zwanych potocznie „białymi certyfikatami”), zgodnie z przepisami ustawy o efektywności energetycznej z dnia 20 maja 2016 r. (Dz.U. z 2021 r. poz. 2166 z późniejszymi zmianami).

15.Planowana jest realizacja dla przedsięwzięcia:

1)izolacji instalacji przemysłowych;

2)przebudowy lub remontu budynku wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi;

3)modernizacji lub wymiany:

a)oświetlenia,

b)urządzeń i instalacji wykorzystywanych w procesach przemysłowych lub w procesach energetycznych lub telekomunikacyjnych lub informatycznych,

c)lokalnych sieci ciepłowniczych i lokalnych źródeł ciepła w rozumieniu art. 2 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (tj. Dz.U z 2022 r. poz. 438),

d)modernizacji lub wymiany urządzeń przeznaczonych do użytku domowego;

4)odzyskiwania energii, w tym odzyskiwania energii w procesach przemysłowych;

5)ograniczenia strat:

a)związanych z poborem energii biernej,

b)sieciowych związanych z przesyłaniem lub dystrybucją energii elektrycznej lub gazu ziemnego,

c)na transformacji,

d)w sieciach ciepłowniczych,

e)związanych z systemami zasilania urządzeń telekomunikacyjnych lub informatycznych;

6)stosowania, do ogrzewania lub chłodzenia obiektów, energii wytwarzanej w instalacjach odnawialnego źródła energii, ciepła użytkowego w wysokosprawnej kogeneracji w rozumieniu ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne lub ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1385)

16.Zgodnie z zapisami umowy, Zleceniobiorca zobowiązuje się m.in.:

a)do przygotowania niezbędnych audytów i dokumentów celem uzyskania świadectwa efektywności energetycznej. Zleceniobiorca sporządzi audyt lub audyty efektywności energetycznej - tj. opracowanie zawierające analizę zużycia energii oraz określające stan techniczny obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, zawierające wykaz przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej obiektu, urządzenia technicznego lub instalacji, a także ocenę ich opłacalności ekonomicznej i możliwej do uzyskania oszczędności energii, stanowiące podstawę do wydania świadectwa efektywności energetycznej.

b)do wykonania audytu/audytów efektywności energetycznej, który stanowi załącznik do wniosku o wydanie świadectwa efektywności.

c)wykonać audyty wg standardów aktualnie obowiązujących, zgodnie z wymaganiami zawartymi w ustawie o efektywności energetycznej oraz w przepisach wykonawczych.

17.Wykonawca jako podmiot upoważniony, wystąpi z wnioskiem do Prezesa URE o wydanie świadectwa efektywności energetycznej (na podstawie art. 20 ust. 3 pkt 2 UoEE).

18.Gmina przedstawi wykonawcy realizowane i planowane przez siebie inwestycje energooszczędne, kwalifikujące się do pozyskania świadectw efektywności energetycznej oraz przedstawiła dane i dokumenty, którymi dysponuje, a także oświadczenia potwierdzające zrealizowanie przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej.

19.W zakresie wynagrodzenia umowa przewiduje poniższe rozliczenie:

a)wykonawca otrzyma wynagrodzenie w wysokości 11% netto wartości uzyskanej ze sprzedaży praw majątkowych o których mowa w § 2 ust. 5 wyrażonych w jednostkach toe i pomnożonych przez uzyskaną cenę ze sprzedaży za 1 toe. Za wykonane czynności Zleceniobiorca wystawi Zleceniodawcy fakturę VAT oraz doliczy podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku VAT.

b)Na wartość uzyskaną ze sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej, Zleceniodawca wystawi fakturę VAT i doliczy podatek VAT zgodnie z obowiązującymi przepisami w zakresie podatku VAT.

c)Strony zgodnie postanawiają, że Zleceniobiorca po otrzymaniu faktury, o której mowa w ust. 4, potrąci sobie należne mu wynagrodzenie opisane w § 3 ust. 1, oraz wartość refaktury brutto z tytułu kosztów obsługi transakcji o których mowa w § 3 ust. 2 i po potrąceniu przekaże Zleceniodawcy środki finansowe ze sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej w terminie 30 dni od dnia otrzymania faktury, o której mowa w ust. 4. na rachunek bankowy wskazany na fakturze. Warunkiem koniecznym do przelewu środków jest fakt wpływu faktury do zleceniobiorcy.

W uzupełnieniu wniosku z 28 czerwca 2024 r. wskazali Państwo:

1)Działania Wykonawcy upoważnionego przez Gminę do pozyskania, a następnie sprzedaży świadectw efektywności energetycznej będą wykonywane przez tego Wykonawcę we własnym imieniu, ale na rachunek Gminy.

2)Świadectwa efektywności energetycznej będą stanowić własność Gminy.

3)Dokonując sprzedaży ww. świadectw wykonawca będzie sprzedawać je jako należące do Gminy.

4)W przedmiotowej sprawie Wykonawca będzie występował w ramach stosunku powiernictwa, tj. dojdzie do powierniczego nabycia praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej, a następnie ich przeniesienia na rzecz osób trzecich przez Wykonawcę, który będzie działał również przy sprzedaży tych praw na rachunek Gminy.

5)O sprzedaży świadectw efektywności energetycznej będzie decydować Wykonawca.

Pytanie

1.Czy na gruncie opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, otrzymane przez Wnioskodawcę środki pieniężne pozyskane z tytułu zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów w związku z realizacją przez Wykonawcę Przedmiotu Umowy zawartej z Wnioskodawcą nie stanowią wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2.Czy na gruncie opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, przepływ środków pieniężnych pozyskanych przez Wnioskodawcę z tytułu zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów w związku z realizacją przez Wykonawcę Przedmiotu Umowy zawartej z Wnioskodawcą powinien zostać udokumentowany w sposób inny niż faktura?

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w sprawie 1 pytania.

1.Otrzymane przez Gminę kwoty, uzyskane ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów, nie stanowią wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie, a tym samym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Gmina nie dokonuje dostawy towarów oraz nie świadczy usług na rzecz Wykonawcy, w konsekwencji czego przekazywanej kwoty nie można uznać za wynagrodzenie za dostarczony towar czy wykonaną usługę. W ocenie Gminy uzyskanie przez Wykonawcę środków ze sprzedaży Białych Certyfikatów i ich przekazanie do Wnioskodawcy jest przedmiotem umowy łączącej strony, tj. pozyskania certyfikatów i ich spieniężenia na rzecz Gminy. Tym samym przekazanie środków pieniężnych z tytułu sprzedaży Białych Certyfikatów przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2.Przekazanie przez Wykonawcę na rachunek bankowy Gminy kwot uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów nie stanowi dostawy towarów, ani też świadczenia usług, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem czynność przekazania Gminie środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia Białych Certyfikatów, jako czynność niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem VAT, powinna zostać udokumentowana dokumentem innym niż faktura przeznaczona do dokumentowania czynności z zakresu Ustawy VAT. Wobec powyższego, czynność przekazania Gminie przez Wykonawcę środków pieniężnych powinna zostać udokumentowana przez Wnioskodawcę notą obciążeniową lub też środki pieniężne powinny zostać wypłacone Gminie bez wystawiania dodatkowego dokumentu rozliczeniowego.

3.Zasady opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931, z późn. zm.; dalej jako: Ustawa VAT).

4.Jak wskazano w art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

5.Poprzez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 Ustawy VAT). Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

6.Z kolei jak wskazano w art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, poprzez świadczenie usług rozumieć należy każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT. Przez świadczenie usług rozumie się także:

a.przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

b.zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

c.świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

7.Umowa, która zostanie zawarta pomiędzy Wnioskodawcą i Wykonawcą nie obejmuje zobowiązania Gminy do rozporządzania na rzecz Wykonawcy jakimikolwiek towarami w rozumieniu Ustawy VAT, w konsekwencji czego brak jest podstaw do twierdzenia, że dokonuje dostawy towarów na rzecz Wykonawcy.

8.Z regulacji przytoczonych powyżej wynika, że każde wykonywane w ramach działalności świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, jest usługą. Ponadto, usługą jest również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie danej czynności na rzecz innego podmiotu) lub też zaniechanie (nieczynienie, tolerowanie czy też znoszenie określonych stanów rzeczy). Z kolei w przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, powinien istnieć bezpośredni odbiorca świadczenia, który byłby beneficjentem świadczenia odnoszącym wymierną korzyść.

9.Aby dane świadczenie móc uznać za świadczenie odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy podmiotem świadczącym usługę a odbiorcą tejże usługi. Za wykonaną usługę podmiotowi świadczącemu usługę powinno zostać wypłacone wynagrodzenie.

10.Powyższe oznacza, że musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a przekazywanym za nią wynagrodzeniem. Z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz podmiotu świadczącego usługę.

11.Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika dokonywana w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę niezbędne jest istnienie odbiorcy tej usługi. Ponadto, związek pomiędzy otrzymaną płatnością a świadczeniem wykonanym na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni oraz wyraźny na tyle, by możliwe było stwierdzenie, że płatność nastąpiła w zamian za to świadczenie.

12.Pod pojęciem odpłatności dostawy towarów, czy świadczenia usług należy zatem rozumieć prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów/świadczenia usług do żądania od nabywcy towaru, bądź usługi lub też od podmiotu trzeciego zapłaty określonej ceny bądź jej ekwiwalentu w postaci np. świadczenia wzajemnego. W związku z powyższym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie, w przypadku którego istnieje odbiorca świadczenia, który odnosi z niego choćby potencjalną korzyść.

13.W niniejszej sprawie Wnioskodawca zrealizuje Inwestycję uprawniającą do ubiegania się o wydanie przez Prezesa URE Białych Certyfikatów. Z wnioskiem do Prezesa URE o przyznanie Białych Certyfikatów, o którym mowa w art. 20 ust. 4 Ustawy EE, może wystąpić zarówno podmiot, który zrealizował przedsięwzięcie służące poprawie efektywności energetycznej, jak i podmiot przez niego upoważniony. W omawianej sytuacji Gmina zamierza odstąpić od wystąpienia do Prezesa URE z ww. wnioskiem samodzielnie. Gmina do wystąpienia z wnioskiem do Prezesa URE oraz do uzyskania świadectwa efektywności energetycznej dla przedsięwzięcia służącego poprawie efektywności energetycznej zamierza upoważnić Wykonawcę.

14.Wobec powyższego, Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Wykonawcą Umowę, zgodnie z którą Wykonawca zobowiązał się m.in. do świadczenia usług w zakresie pozyskania Białych Certyfikatów oraz sprzedaży praw z nich wynikających, a następnie przekazania pozyskanych środków na rzecz Gminy. Zgodnie z Umową, za wykonanie przez Wykonawcę czynności zleconych przez Wnioskodawcę, Wykonawcy należy się określone wynagrodzenie.

15.Zatem to Wykonawca świadczy usługę na rzecz Gminy polegającą m.in. na pozyskaniu Białych Certyfikatów oraz zbyciu ich, a następnie przekazaniu uzyskanych środków Wnioskodawcy.

Uzyskanie przez Wykonawcę środków pieniężnych pochodzących ze zbycia Białych Certyfikatów, a następnie przekazanie tych środków na rachunek bankowy Gminy stanowi przedmiot umowy łączącej strony.

16.Mając na uwadze powyższe, w opinii Wnioskodawcy otrzymanie środków pieniężnych pozyskanych ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów nie stanowi zapłaty za świadczenie usług. Wnioskodawca nie świadczy na rzecz Wykonawcy żadnej usługi, której ekwiwalentem byłaby przekazana Wnioskodawcy kwota. W szczególności Wnioskodawca nie świadczy na rzecz Wykonawcy usługi związanej z przekazaniem praw majątkowych do Białych Certyfikatów czy też usługi związanej z możliwością ubiegania się przez Wykonawcę o pozyskanie świadectw efektywności energetycznej.

17.Przekazane Gminie przez Wykonawcę środki pieniężne pochodzące ze zbycia Białych Certyfikatów stanowią element umowy łączącej Wnioskodawcę z Wykonawcą. Wykonawcy nie można uznać za beneficjenta świadczenia, bowiem nie ma usługi, którą Gmina wykonałaby na rzecz Wykonawcy.

18.Zatem przekazanie przez Wykonawcę środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia Białych Certyfikatów na rachunek Wnioskodawcy nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie wykonane przez Gminę, lecz jest elementem jego zobowiązań umownych, których przedmiotem jest doprowadzenie do wydania przez Prezesa URE Białych Certyfikatów w związku z realizowaną przez Gminę Inwestycją oraz uzyskanie środków pieniężnych ze sprzedaży tych certyfikatów.

19.Gmina występuje w charakterze zleceniodawcy, który na mocy zawartej Umowy zleca Wykonawcy wykonanie określonych czynności, za wykonanie których Wykonawcy należeć się będzie wynagrodzenie. Przekazanie Wnioskodawcy środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia Białych Certyfikatów zgodnie z Umową stanowi element wykonanego zlecenia.

20.Tym samym, to Wykonawca świadczy usługę na rzecz Gminy, ale Gmina nie świadczy żadnej usługi na rzecz upoważnionego podmiotu (Wykonawcy).

21.Czynność przekazania Gminie kwot wynikających ze zbycia Białych Certyfikatów nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT. W konsekwencji powyższego, przekazanie Wnioskodawcy środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów nie stanowi wynagrodzenia za jakiekolwiek świadczenie, tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

22.Słuszność powyżej przedstawionego stanowiska została potwierdzona w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.292.2021.3.ŻR), gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej jako: "Dyrektor KIS") uznał, że "Przekazanie na rzecz Wnioskodawcy kwoty uzyskanej ze sprzedaży praw majątkowych do świadectw efektywności energetycznej nie stanowi zapłaty za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Nie istnieje bowiem usługa, którą Wnioskodawca wykonywałby na rzecz Wykonawcy, a w konsekwencji przekazywanej kwoty nie będzie można traktować jako wynagrodzenie za usługę".

23.Stanowisko zbieżne ze wskazanym powyżej przedstawił Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.295.2021.2.IK), w której wskazał, że " (...) upoważnienie podmiotu gospodarczego do pozyskania i zbycia białych certyfikatów, za którą to czynność ten podmiot gospodarczy otrzyma wynagrodzenie w wysokości 30% od wartości uzyskanej ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i nie może być udokumentowane fakturą.

24.To upoważniony przez Gminę podmiot gospodarczy świadczy usługę dla Gminy, ale Gmina nie świadczy na rzecz upoważnionego podmiotu gospodarczego żadnej usługi związanej ze świadectwami efektywności energetycznej.

25.Czynności w zakresie pozyskania i sprzedaży "białych certyfikatów" dokonywane są na rachunek upoważnionego przez Gminę podmiotu. Temu podmiotowi gospodarczemu przyznawane są świadectwa efektywności energetycznej. Świadectwa efektywności energetycznej były własnością upoważnionego przez Gminę podmiotu. Upoważniony przez Gminę podmiot zbywał prawa majątkowe wynikające ze sprzedaży świadectw efektywności energetycznej w imieniu własnym i swój rachunek. Ponadto wydatki związane z nabyciem i sprzedażą świadectw efektywności energetycznej ponosił podmiot upoważniony przez Gminę. W świetle powyższego nie istnieje bowiem usługa, którą Gmina wykonywałaby na rzecz podmiotu gospodarczego, a w konsekwencji przekazywanej kwoty nie można traktować jako wynagrodzenie za usługę".

26.Również w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2022 r. (sygn. 0461- ITPP2.4512.691.2016.12.S.DS) Organ wskazał, że " (...) przekazanie przez Spółkę prawa do pozyskania i sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej na rzecz B nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Państwo występują w stosunku do B w charakterze zleceniodawcy, który zleca na mocy zawartej Umowy, wykonanie określonych czynności faktycznych oraz prawnych za oznaczonym wynagrodzeniem. Otrzymana od B. kwota, stanowi element wykonanego zlecenia, gdyż uzyskana jest z tytułu sprzedaży praw majątkowych wynikających z pozyskanych świadectw efektywności energetycznej".

27.Stanowisko zbieżne z powyższym przedstawione zostało również w orzecznictwie sądowym.

28.W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 grudnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 1457/17) Sąd uznał, że "W przedstawionym stanie faktycznym uznać należy, że przekazanie stronie skarżącej przez powiernika kwot, pozyskanych wskutek realizacji umowy powierniczej, dotyczącej pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej nie stanowi ani dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym nie podlega ono opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...)".

29.Z kolei Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 lutego 2019 r. (sygn. akt I FSK 142/17) analizując konsekwencje w podatku VAT umowy powierniczej dotyczącej pozyskania, a następnie sprzedaży Białych Certyfikatów oraz przekazania uzyskanych z tej sprzedaży środków pieniężnych uznał, że "Po pierwsze, kwota przekazana na rzecz spółdzielni nie stanowiła w żadnej mierze jakiegokolwiek wynagrodzenia, tym bardziej, jak twierdzi organ, wynagrodzenia określonego w umowie. Te środki pieniężne były uzyskane w wyniku sprzedaży świadectw efektywności energetycznej. Był to efekt wykonania przez firmę umowy powiernictwa w pozyskaniu i sprzedaży tych świadectw. Nie sposób uznać, że środki uzyskane na rzecz usługobiorcy stanowią wynagrodzenie drugiej strony.

30.Po drugie, nie można uznać, że współdziałanie spółdzielni przy wykonywaniu przez firmę umowy zlecenia, polegające na przekazaniu niezbędnych dla uzyskania świadectw energetycznych dokumentów, stanowi odrębną w stosunku do pierwotnej usługę.

31.Po trzecie, stanowisko organu Interpretacyjnego w istocie doprowadziłoby do sytuacji, że opodatkowaniu podlegałaby nie tylko kwota wynagrodzenia z tytułu świadczenia usługi powiernictwa, ale również kwota uzyskana przez usługodawcę na rzecz spółdzielni".

32.Wobec powyżej wskazanych regulacji prawnych, poglądu przedstawionego w orzecznictwie oraz w interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora KIS, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynność przekazania Gminie środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy VAT, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy VAT. Przekazywanej przez Wykonawcę kwoty nie można uznać za wynagrodzenie za dostarczone towary czy wykonaną usługę. W związku z powyższym otrzymanie przez Gminę kwot wynikających ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko w sprawie 2 pytania.

1.Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

2.Jak wskazano w art. 2 pkt 22 Ustawy VAT, poprzez sprzedaż należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

3.Zgodnie z wskazanymi powyżej przepisami, faktura jest dokumentem potwierdzającym rzeczywistą transakcję gospodarczą (dostawę towarów lub świadczenie usług) dokonywaną przed podatnika.

4.Zatem, skoro w opinii Wnioskodawcy, otrzymanie przez Gminę środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów nie może zostać uznane ani za dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, ani za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ww. ustawy, to czynność ta nie podlega opodatkowaniu, a tym samym wskazanej czynności, tj. otrzymania środków pieniężnych, nie należy dokumentować fakturą, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT.

5.Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2021 r. (sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.292.2021.3.ŻR), gdzie Organ wskazał, że "(...) czynność przekazania środków pieniężnych z tytułu sprzedaży certyfikatów efektywności energetycznej przez Wykonawcę na rzecz Wnioskodawcy nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie będzie mogła być udokumentowana fakturą. Czynność ta jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, winna być udokumentowana innym dokumentem niż faktura zarezerwowana dla dokumentowania czynności z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, np. notą obciążeniową".

6.Również w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2021 r. (sygn. 0111-KDIB3-1.4012.295.2021.2.IK) Dyrektor KIS uznał, że upoważnienie podmiotu gospodarczego do pozyskania, a następnie zbycia białych certyfikatów, za którą to czynność podmiot ten otrzyma wynagrodzenie nie może być udokumentowane fakturą, bowiem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nie stanowi świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 Ustawy VAT.

7.Podobnie w interpretacji indywidualnej z dnia 15 czerwca 2022 r. (sygn. 0461- ITPP2.4512.691.2016.12.S.DS) Organ wskazał, że " (...) przekazanie przez Spółkę prawa do pozyskania i sprzedaży praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej na rzecz B nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. (...) Czynność ta jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, powinna być zatem udokumentowana innym dokumentem niż faktura (która zarezerwowana jest dla dokumentowania czynności z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług), np. notą obciążeniową".

8.Powyższe stanowisko potwierdzono również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 6 grudnia 2017 r. (sygn. akt I SA/Gd 1457/17), w którym uznano, że skoro czynność polegająca na przekazaniu stronie skarżącej przez powiernika kwot, pozyskanych wskutek realizacji umowy powierniczej, dotyczącej pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czynność ta nie powinna być udokumentowana fakturą. Sąd uznał, że "Czynność ta, jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, winna być udokumentowana innym dokumentem niż faktura zarezerwowana dla dokumentowania czynności z zakresu VATU, czyli np. notą obciążeniową".

9.Wobec powyżej wskazanych regulacji prawnych, poglądu przedstawionego w orzecznictwie oraz interpretacjach Dyrektora KIS, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przekazanie przez Wykonawcę na rachunek bankowy Gminy kwot uzyskanych ze sprzedaży Białych Certyfikatów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji powyższego, otrzymania przez Gminę środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów, jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT nie należy dokumentować fakturą.

10.Przepisy Ustawy VAT nie regulują sposobu dokumentowania transakcji, w przypadku których wystawienie faktury nie jest wymagane. W związku z powyższym należy uznać, że dopuszczalne jest dokumentowanie takich transakcji dokumentem księgowym takim jak np. nota obciążeniowa.

11.Wobec powyższego, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że otrzymania od Wykonawcy środków pieniężnych uzyskanych ze zbycia przez Wykonawcę Białych Certyfikatów, jako czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT nie należy dokumentować fakturą VAT, lecz dokumentem księgowym innym niż faktura np. notą obciążeniową lub też środki te mogą zostać wypłacone z pominięciem dokumentu księgowego.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W art. 2 pkt 6 ustawy, wskazano, że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z powołanych regulacji wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kwestie dotyczące wystawienia faktur regulują przepisy określone w art. 106-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy:

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1) sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2) wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość, chyba że podatnik korzysta z procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 6a;

3) wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4) otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy:

a) wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,

b) czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4,

c) dostaw towarów, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 1b.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy:

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy:

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-9.

Natomiast w myśl art. 106i ust. 2 ustawy:

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury.

Zasady nabywania, zbywania i umarzania świadectw efektywności energetycznej określa ustawa z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2166 ze zm.).

W myśl art. 20 ust. 3 ustawy o efektywności energetycznej:

Świadectwo efektywności energetycznej wydaje Prezes URE na wniosek podmiotu:

1)planującego rozpoczęcie prac zmierzających do realizacji przedsięwzięcia lub przedsięwzięć tego samego rodzaju służących poprawie efektywności energetycznej albo

2)upoważnionego przez podmiot, o którym mowa w pkt 1.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 i 2 ustawy o efektywności energetycznej:

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne.

Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej powstają z chwilą zapisania świadectwa efektywności energetycznej po raz pierwszy na koncie w rejestrze świadectw efektywności energetycznej, na podstawie informacji, o której mowa w art. 24 ust. 2, i przysługują podmiotowi będącemu posiadaczem tego konta.

Natomiast stosownie z art. 30 ust. 3 ustawy o efektywności energetycznej:

Przeniesienie praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej następuje z chwilą dokonania odpowiedniego zapisu w rejestrze świadectw efektywności energetycznej prowadzonym przez podmiot prowadzący:

1)giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub

2)na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynek regulowany w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi

-organizujący obrót prawami majątkowymi wynikającymi ze świadectw efektywności energetycznej.

Jak wynika z opisu sprawy, jesteście Państwo zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Zamierzają Państwo zrealizować inwestycje uprawniające do uzyskania świadectw efektywności energetycznej (tzw. białych certyfikatów). Białe certyfikaty są świadectwem tego, że dana inwestycja (przedsięwzięcie) spełnia określone wymogi prowadzące do oszczędności energetycznej. Uregulowane one są w ustawie z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej. Ustawa ta określa: zadania jednostek sektora publicznego w zakresie efektywności energetycznej; zasady realizacji obowiązku uzyskania oszczędności energii; zasady przeprowadzania audytu energetycznego przedsiębiorstwa; zasady prowadzenia centralnego rejestru oszczędności energii finalnej. Prezes URE wydaje świadectwo efektywności energetycznej. Prawa majątkowe wynikające ze świadectwa efektywności energetycznej są towarem giełdowym w rozumieniu ustawy o giełdach towarowych. Prawa te są zbywalne.

W związku z zamiarem realizacji przez Państwa inwestycji i przepisami UoEE zamierzają Państwo zawrzeć umowę z podmiotem zewnętrznym. Na podstawie umowy upoważnią Państwo wykonawcę do wykonania czynności związanych z uzyskaniem świadectwa efektywności energetycznej oraz wykonania wszelkich czynności związanych ze sprzedażą praw majątkowych wynikających ze świadectwa efektywności energetycznej na giełdzie towarowej oraz pozyskaniem i odbiorem całości środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży. Działania Wykonawcy, tj. pozyskanie, a następnie sprzedaż świadectw efektywności energetycznej będą wykonywane przez tego Wykonawcę we własnym imieniu, ale na Państwa rachunek. Wykonawca będzie sprzedawał je jako należące do Państwa. W tej sprawie Wykonawca będzie występował w ramach stosunku powiernictwa, tj. dojdzie do powierniczego nabycia praw majątkowych wynikających ze świadectw efektywności energetycznej, a następnie ich przeniesienia na rzecz osób trzecich przez Wykonawcę, który będzie działał również przy sprzedaży tych praw na Państwa rachunek.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że z powołanej powyżej regulacji art. 8 ust. 1 ustawy, wynika, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Zatem na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

W przypadku uznania danego świadczenia za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, winien istnieć bezpośredni konsument, beneficjent świadczenia, odnoszący wymierną korzyść.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Zatem, opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi.

Pomocne jest tutaj w szczególności orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE), które należy uwzględniać w procesie interpretacji przepisów na zasadzie prounijnej wykładni prawa. W wyroku z 8 marca 1988 r. (sygn. C-102/86) stwierdzono, że czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie świadczącego usługę. Natomiast w wyroku z 3 marca 1993 r. (sygn. C-16/93) uznano, że świadczenie usługi za wynagrodzeniem ma miejsce, gdy istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, w ramach którego świadczący usługę uzyskuje świadczenie wzajemne, przy czym otrzymane przez niego wynagrodzenie stanowi wartość przekazywaną w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy. Z przytoczonego orzecznictwa TSUE można wyprowadzić następujące warunki dotyczące uznania czynności za odpłatne świadczenie usług:

·po pierwsze, musi istnieć usługa, a więc określone zachowanie usługodawcy na rzecz usługobiorcy,

·po drugie, usługa musi mieć beneficjenta (konsumenta); oznacza to, że usługa musi wiązać się z powstaniem określonej i bezpośredniej korzyści po stronie usługobiorcy,

·po trzecie, musi istnieć odpłatność, czyli wynagrodzenie za usługę; istotne przy tym jest, aby istniał bezpośredni związek między zapłaconym wynagrodzeniem a wykonaną usługą.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 3531 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem:

Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy. Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego – istotą umowy zlecenia jest odpłatne (prowizja) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiduicjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zdanie 2 Kodeksu cywilnego).

Dla celów podatkowych pozyskanie świadectw efektywności energetycznej i odpłatne zbycie wynikających z nich praw majątkowych, przez powiernika w jego imieniu, ale na rzecz zlecającego, należy ocenić jako skutkujące zmianami w majątku zlecającego.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że czynność przekazania Państwu przez Wykonawcę środków pieniężnych uzyskanych z tytułu sprzedaży Białych Certyfikatów, wynikająca z realizacji umowy powierniczej, nie będzie stanowić wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ani świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. W rozpatrywanej sprawie, zawarli Państwo z Wykonawcą umowę powierniczą dotyczącą pozyskania i sprzedaży świadectw efektywności energetycznej. Wykonawca działa w imieniu własnym, ale na Państwa rzecz. Tym samym to Wykonawca świadczy usługę dla Państwa.

Przekazanie na Państwa rzecz środków uzyskanych ze sprzedaży certyfikatów nie stanowi zapłaty za świadczenie usług. Nie istnieje bowiem usługa, którą wykonywaliby Państwo na rzecz Wykonawcy, a w konsekwencji przekazywanej kwoty nie można traktować jako wynagrodzenie za usługę. Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że nie wykonują Państwo na rzecz Wykonawcy żadnego świadczenia, którego ekwiwalentem byłaby przekazywana kwota. Tym samym, Wykonawcy nie można uznać za beneficjenta, a więc za podmiot uzyskujący korzyść z otrzymanej usługi.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, że czynność przekazania środków pieniężnych z tytułu sprzedaży Białych Certyfikatów przez Wykonawcę na Państwa rzecz nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie będzie mogła być udokumentowana fakturą. Czynność ta, jako niepodlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, winna być udokumentowana innym dokumentem niż faktura, która jest zarezerwowana dla dokumentowania czynności z zakresu ustawy o podatku od towarów i usług, np. notą obciążeniową.

Tym samym, Państwa stanowisko uznałem za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

W odniesieniu natomiast do powołanych interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Odnośnie natomiast powołanych przez Państwa we wniosku wyroków sądów administracyjnych, należy wyjaśnić, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element Państwa argumentacji, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnych spraw i co do zasady wiążą one strony postępowań w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 dalej jako PPSA).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00