Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.230.2024.1.KM

Dotyczy ustalenia, czy w okolicznościach stanu faktycznego kwota otrzymana przez Wnioskodawcę na rachunek bieżący od Inwestora jest w danym roku podatkowym przychodem podlegającym zwolnieniu od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 24 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczący podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w okolicznościach stanu faktycznego kwota otrzymana przez Wnioskodawcę na rachunek bieżący od Inwestora jest w danym roku podatkowym przychodem podlegającym zwolnieniu od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Uzupełnili go Państwo pismem z 29 kwietnia 2024 r. (data wpływu: 7 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu wniosku z 29 kwietnia 2024 r.)

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

W Spółce 100% udziałów posiada (…).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na (…).

Spółka odpowiedzialna jest również za (…). Oprócz statutowego przedmiotu działalności Spółka prowadzi szereg działań inwestycyjnych własnych.

Z uwagi na wielkość planowanych przedsięwzięć (…), Spółka pozyskuje zewnętrzne źródła finansowania, między innymi od firm zewnętrznych deweloperskich (dalej: „Inwestorzy”).

Inwestorzy są zainteresowani rozbudową, budową (…) dla przedsięwzięć inwestycyjnych realizowanych przez nich. W związku z powyższym Inwestorzy wyrażają chęć udziału w pokryciu kosztów budowanych środków trwałych należących do Spółki lub w planowanych nowych inwestycjach, realizowanych przez Spółkę. Udział finansowy, w formie dopłaty pieniężnej Inwestorów powoduje przyspieszenie procesu realizacji przedsięwzięć inwestycyjnych oraz tworzy możliwość świadczenia usług dla planowanej inwestycji Inwestora.

W związku z powyższym Wnioskodawca z każdym Inwestorem podpisuje stosowne Porozumienie. W oparciu o Porozumienie, Inwestor bierze czynny udział w kosztach co w konsekwencji przyspiesza proces inwestycyjny. Porozumienia wskazują m.in., że Inwestor pokryje część lub całość kosztów wskazanej inwestycji oraz określają terminy i sposób rozliczenia. Dopłaty Inwestorzy wpłacają na rachunek bieżący Spółki.

Inwestycje realizowane z udziałem środków otrzymanych od Inwestorów na podstawie zawartych Porozumień będą stanowić dla Wnioskodawcy środki trwałe, polegające (winno być: podlegające) amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m.

Pytanie

Czy w okolicznościach stanu faktycznego kwota otrzymana przez Wnioskodawcę na rachunek bieżący od Inwestora jest w danym roku podatkowym przychodem podlegającym zwolnieniu od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Wnioskodawca uważa, że otrzymane środki na podstawie zawartych porozumień od Inwestorów na pokrycie kosztów związanych z realizacją wskazanych inwestycji, które będą stanowić dla Wnioskodawcy środki trwałe, polegające (winno być: podlegające) amortyzacji, będę zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT.

Uzasadnienie

Ustawa o CIT nie wprowadza legalnej definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń zaliczanych do tej kategorii.

Wobec powyższego, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, ustanawia, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Przychodem są zatem wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że zasadniczo przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną. Otrzymywane przez podatników dopłaty spełniają warunek uznania ich za przychód.

Zakres z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku.

Jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

Omawiane zwolnienie dotyczy środków, które łącznie spełniają następujące kryteria:

 1.środki muszą mieć postać dotacji, subwencji, dopłaty, innego nieodpłatnego świadczenia,

 2. powyższe środki muszą zostać przekazane na konkretnie określony cel, a mianowicie pokrycie kosztów, zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,

 3. od powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

W ocenie Wnioskodawcy ww. przesłanki są w przedstawionym stanie faktycznym spełnione.

Otrzymane od Inwestorów dopłaty mają postać bezzwrotnej pomocy. Wnioskodawca nie jest obowiązany w zamian do żadnego świadczenia na rzecz Inwestora. Przepis ma charakter bardzo szeroki odnosi się zarówno do dotacji, subwencji, dopłaty jak i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zwolnienie zawarte w komentowanym przepisie dotyczy wszelkiego rodzaju dotacji, subwencji i innych nieodpłatnych świadczeń na określony w przepisie cel, bez względu na podmiot przekazujący takie świadczenie. Może to być zarówno podmiot publicznoprawny jak i podmiot prywatny. Ustawa o CIT nie przewiduje w tym zakresie żadnych ograniczeń. Jedynym warunkiem stosowania tego zwolnienia jest przeznaczenie takiego świadczenia na nabycie (wytworzenie) środków trwałych oraz wartości niematerialnych.

Należy zwrócić uwagę, że katalog, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT jest zakończony pojęciem nieostrym, tj. „innych nieodpłatnych świadczeń”. Konstrukcja przepisu wskazuje, że celem ustawodawcy było szerokie określenie rodzajów świadczeń podlegających przedmiotowemu zwolnieniu, zaś wymienienie dotacji, subwencji i dopłat ma charakter jedynie przykładowy.

Warto wskazać również na pismo Ministerstwa Finansów Departamentu Podatków Bezpośrednich i Opłat z 3 czerwca 1996 r., Znak: PO3-JW-722-9/96. W piśmie tym potwierdzono, że zapis zawarty w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT nie wprowadza żadnych ograniczeń w źródłach i podstawach udzielenia dotacji, o których w nim mowa, a które zawężałyby zakres jego stosowania. Przeciwnie, z brzmienia omawianego przepisu wynika, że ustawodawca dążył do objęcia jego zakresem wszystkich rodzajów nieodpłatnych świadczeń, niezależnie od ich nazwy, formy i podstawy prawnej ich udzielenia.

Otrzymane od Inwestorów pod tytułem darmym dopłaty są przeznaczone na cele wskazane w omawianym przepisie, tj. na pokrycie kosztów związanych wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych. Otrzymane środki stanowią świadczenie na pokrycie kosztów realizacji wskazanej w Porozumieniu inwestycji, tj. na budowę środków trwałych Wnioskodawcy, polegających (winno być: podlegających) amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m.

Przy czym, przytoczony powyżej stan prawny oraz opis stanu faktycznego, przekazane przez Inwestorów środki pieniężne, stanowią przychód podatnika, który w związku z art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT jest przychodem wolnym od opodatkowania.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwo przedstawili we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

W myśl art. 7 ust. 2 ww. ustawy:

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24ca, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Ustawodawca ograniczył się w tym zakresie do wskazania w art. 12 ust. 1 przykładowych przysporzeń, zaliczanych do tej kategorii.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności:

 1.otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

 2. wartość otrzymanych rzeczy lub praw, a także wartość innych świadczeń w naturze, w tym wartość rzeczy i praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe i instytucje gospodarki budżetowej w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela.

Na podstawie powołanego art. 12 ust. 1 ustawy o CIT, można stwierdzić, że podatek dochodowy od osób prawnych obejmuje swoim zakresem wszelkie wpływy majątkowe, powstałe przy prowadzeniu działalności gospodarczej, a także otrzymane z innych tytułów. Jednocześnie stwierdzić należy, że podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego, tj. podatku, który jest ciężarem publicznoprawnym od przyrostu majątkowego (dochodu), a zatem przychodem – jako źródłem dochodu – jest tylko ta wartość, która wchodząc do majątku podatnika może powiększyć jego aktywa.

W związku z powyższym wskazać należy, że co do zasady przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększająca jego aktywa, mająca definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia, czy w okolicznościach stanu faktycznego kwota otrzymana przez Wnioskodawcę na rachunek bieżący od Inwestora jest w danym roku podatkowym przychodem podlegającym zwolnieniu od podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT.

We wniosku wskazują Państwo, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na (…). Z uwagi na wielkość planowanych przedsięwzięć (…), Spółka pozyskuje zewnętrzne źródła finansowania, między innymi od firm zewnętrznych deweloperskich. W związku z powyższym Państwa Spółka z każdym Inwestorem podpisuje stosowne Porozumienie. W oparciu o Porozumienie, Inwestor bierze czynny udział w kosztach co w konsekwencji przyspiesza proces inwestycyjny. Porozumienia wskazują m.in., że Inwestor pokryje część lub całość kosztów wskazanej inwestycji oraz określają terminy i sposób rozliczenia. Dopłaty Inwestorzy wpłacają na rachunek bieżący Spółki. Inwestycje realizowane z udziałem środków otrzymanych od Inwestorów na podstawie zawartych Porozumień będą stanowić dla Wnioskodawcy środki trwałe, podlegające amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m.

Odnosząc powyższe do Państwa wątpliwości, wskazać należy, że w art. 17 ww. ustawy, wymienione są dochody, które na mocy tego przepisu korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT:

Wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m.

W myśl natomiast art. 126 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1270):

Dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Zauważyć należy, że zakres art. 17 ust. 1 pkt 21 ww. ustawy, dotyczy dochodów podatników, otrzymanych na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków dotyczących środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, pochodzących z dotacji uzyskanych z innych źródeł niż budżet państwa lub budżety jednostek samorządowych, takich jak środki publiczne, będących w dyspozycji niektórych funduszy celowych czy agencji rządowych, które zgodnie z kreującymi je ustawami mają także prawo udzielania dotacji.

Zwolnienie przedmiotowe obejmuje także subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, pochodzące zarówno z budżetu państwa, jak i budżetów jednostek samorządowych, jeśli nie będą mogły zostać zaliczone do dotacji, jak i otrzymane od innych podmiotów zajmujących się rozdysponowaniem środków publicznych.

Przedmiotowe zwolnienie nie obejmuje więc dochodów podatników, otrzymanych z innych źródeł, w szczególności od osób prawnych oraz osób fizycznych, a więc nie ze środków publicznych (wyrok NSA z dnia 22 kwietnia 2003 r., sygn. akt I SA/Ka 99/2002, niepubl., oraz wyrok SN z dnia 6 stycznia 1999 r., sygn. akt III RN 87/98). Pogląd ten podzielił również bezpośrednio WSA w Krakowie w wyroku z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Kr 912/07, który dodatkowo wskazał, że „Dodanie do przepisu określenia „inne nieodpłatne świadczenia”, nie zmienia charakteru ani celu tego przepisu. Jest to jedynie dopełnienie kategorii pomocy publicznej, o którą chodzi w tej normie. Nie każda bowiem dotacja, subwencja, bądź też dopłata będzie nosiła w ustawie szczególnej taką nazwę, choć swoim charakterem może być identyczna lub zbliżona do wymienionych rodzajów pomocy”.

Tym samym wyraźnie podkreślić należy, że zwolnieniu nie podlegają wszelkie środki uznane przez otrzymującego jako dotacje, ale jedynie dotacje (i to niektóre) otrzymane z budżetów podmiotów publicznych. Wyrażany w orzecznictwie pogląd nie pozostawia wątpliwości odnośnie do zakresu zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zwolnienie nie obejmuje więc dochodów podatników, otrzymanych z innych źródeł, a więc nie ze środków publicznych.

Podkreślić przy tym należy, że nie jest możliwe dokonywanie w żadnym wypadku wykładni rozszerzającej analizowanych zwolnień. Regułą jest, że w przypadku zwolnień podatkowych wykładnia powinna być dokonywana w sposób ścisły z uwagi na fakt, że zwolnienia podatkowe stanowią odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania wyrażonej w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Wobec powyższych wątpliwości, stwierdzić należy, że środki pieniężne otrzymane przez Państwa od Inwestora (firm zewnętrznych deweloperskich) na Państwa rachunek bieżący stanowić będą bez wątpienia przychód podatkowy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Jednocześnie wskazać należy, że ustawa o CIT nie zawiera żadnych norm prawnych, które mogłyby być podstawą zwolnienia środków pieniężnych otrzymanych w formie bezzwrotnego wsparcia (dofinansowania) od podmiotu prywatnego. Tym samym, nie mają Państwo możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, zwolnienie to nie dotyczy bowiem środków uzyskanych od podmiotów prywatnych.

Zatem Państwa stanowisko, zgodnie z którym, otrzymane środki na podstawie zawartych porozumień od Inwestorów na pokrycie kosztów związanych z realizacją wskazanych inwestycji, które będą stanowić dla Wnioskodawcy środki trwałe, podlegające amortyzacji, będą zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy o CIT, jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00