Postanowienie SN z dnia 20 czerwca 2024 r., sygn. I CSK 1328/23

20 czerwca 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Adam Doliwa

na posiedzeniu niejawnym 20 czerwca 2024 r. w Warszawie
‎w sprawie z powództwa Z. L. i D. L.
‎przeciwko Bank spółce akcyjnej w W.
‎o zapłatę i ustalenie,
‎na skutek skargi kasacyjnej Bank spółki akcyjnej w W.
‎od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku
‎z 30 listopada 2022 r., I ACa 808/22,

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

UZASADNIENIE

Pozwany bank złożył skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z 30 listopada 2022 r. oddalającego jego apelację.

Skarżący w uzasadnieniu wniosku o przyjęcie wskazał na występowanie istotnego zagadnienia prawnego związanego z wykładnią art. 385¹ § 1, art. 58 § 3
‎w zw. z art. 56 w zw. z 65 w zw. z art. 358 § 2 k.c. w zw. art. 69 ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (dalej „Prawo bankowe”), w zakresie oceny skutków eliminacji z umowy kredytu denominowanego klauzul przeliczeniowych oraz możliwości uzupełnienia stosunku prawnego (umowy kredytu) w myśl doktryny blue pencil.

Skarżący wskazał również, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona wobec naruszenia przez Sąd Apelacyjny art. 327¹ § 1 pkt 2 w zw. z art. 391 § 1 i art. 378 § 1 w zw. z art. 387 § 2¹ pkt 2 k.p.c.

W ocenie skarżącego istnieje także potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne wątpliwości i wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów w zakresie art. 496 w z zw. z art. 497, art. 487 § 2 k.c. oraz art. 69 Prawo Bankowe, a więc możliwości zastosowania zarzutu zatrzymania wsprawcach dotyczących umów kredytu oraz przesłanek niezbędnych do uwzględnienia wspomnianego zarzutu.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna stanowi nadzwyczajny środek zaskarżenia, nakierowany na ochronę interesu publicznego przez zapewnienie rozwoju prawa, jednolitości orzecznictwa i prawidłowej wykładni, jak również w celu usunięcia z obrotu prawnego orzeczeń wydanych w postępowaniu dotkniętym nieważnością lub oczywiście wadliwych. Natomiast nie jest to ogólnodostępny środek zaskarżenia orzeczeń, który umożliwia rozpoznanie sprawy w kolejnej instancji sądowej. Koniecznej selekcji skarg pod kątem realizacji tego celu służy instytucja tzw. przedsądu uregulowana w art. 398 k.p.c., w ramach której Sąd Najwyższy dokonuje wstępnej oceny skargi kasacyjnej. Ten etap postępowania przed Sądem Najwyższym jest ograniczony tylko do zbadania przesłanek określonych w art. 398 § 1 pkt 1-4 k.p.c. Zatem nie służy merytorycznej ocenie skargi kasacyjnej. W razie wystąpienia co najmniej jednej z tych przesłanek, przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania jest usprawiedliwione.