Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 29 maja 2024 r., sygn. I SA/Po 156/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędzia: WSA Mirella Ławniczak Asesor sądowy WSA Michał Ilski Protokolant: st. sekr. sąd. Małgorzata Błoszyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 maja 2024 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Handlowego [...] w [...] na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za miesiąc czerwiec 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego [...] decyzją z 26 lutego 2019r., określił P. A. (dalej: spółka, skarżąca, strona) wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu za miesiąc czerwiec 2014 r. w wysokości [...] zł, tj. w innej kwocie niż zadeklarowana ([...] zł).

W ocenie organu pierwszej instancji skarżąca nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez N. A. L. oraz K. K. S. dokumentujących dostawy telefonów marki [...].

W odniesieniu do N. odwołano się m. in. do wydanej względem tego podmiotu decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej [...] z 8 grudnia 2016 r. Stwierdzono, że wskazany kontrahent nie wykonywał rzeczywistej działalności gospodarczej, funkcjonując jedynie jako kolejne ogniwo w łańcuchu podmiotów dokonujących w krótkim czasie znacznych obrotów i niewywiązujących się z obowiązków podatkowych lub też odliczających podatek naliczony z faktur niedokumentujących rzeczywistych transakcji. Uznano, że podmiot ten nie dysponował towarami jak właściciel, a jedynie generował podatek należny w wystawionych fakturach sprzedaży. Proceder ten zdiagnozowano jako karuzelę podatkową służącą wyłudzaniu VAT, a N. świadomie w nim uczestniczył, wystawiając faktury, których głównym odbiorcą była skarżąca. Wobec powyższego organ uznał, że czynności wykazane na fakturach wystawionych przez N. na rzecz skarżącej nie stanowią odpłatnej dostawy towarów i nie podlegają opodatkowaniu VAT. Ponadto przeprowadzone postępowanie wykazało, że w badanym okresie rozliczeniowym skarżąca nie miała zawartej pisemnej umowy z N., istnieją rozbieżności w treści faktur będących w dyspozycji skarżącej i jej kontrahenta, kontakt między kontrahentami miał miejsce wyłącznie drogą telefoniczną lub mailową, osoby reprezentujące spółkę (prezes zarządu i pracownik) nie znali szczegółów nawiązania współpracy z N. oraz przebiegu transakcji, A. L. i jego pracownik V. P. nie mogli dostarczać telefonów i faktur ich sprzedaży do skarżącej, ponieważ w datach wydania towarów z magazynu i wystawienia faktur nie przebywali w kraju, a także ilości telefonów, daty i miejsce realizacji dostaw wynikające z faktur VAT są niezgodne z zamówieniami.