Wyrok NSA z dnia 27 marca 2024 r., sygn. I GSK 394/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia del.WSA Jacek Boratyn (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2022 r. sygn. akt VIII SA/Wa 36/22 w sprawie ze skargi M. T. na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 listopada 2021 r. nr 310000/71/2021-RED-G-7991616762-EŁ w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 listopada 2022 r., sygn. VIII SA/Wa 36/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (dalej WSA w Warszawie), po rozpoznaniu sprawy ze skargi M. T. (dalej zwanego skarżącym lub stroną) na postanowienie Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) z 8 listopada 2021 r., nr 310000/71/2021-RED-G-7991616762-EŁ, w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym, uchylił zaskarżone postanowienie, a także poprzedzające je postanowienie organu I instancji.

W stanie faktycznym sprawy Dyrektor Oddziału ZUS, działając jako wierzyciel i organ egzekucyjny dokonał zajęcia świadczenia skarżącego z ubezpieczeń społecznych (zajęcia z 3 stycznia 2019 r., i 15 marca 2019 r.), a następnie zajęcia wierzytelności z tytułu nadpłaty podatku dochodowego/VAT (zajęcia z 21 lipca 2021 r.).

W dniu 27 sierpnia 2021 r. do organu wpłynęło pismo skarżącego z wnioskiem o umorzenie postępowań egzekucyjnych prowadzonych na podstawie tytułów wykonawczych wymienionych w zajęciu nr ZAW31042000625 oraz zarzuty wniesione na podstawie art. 33 § 1 pkt 1 u.p.e.a. (ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, ze zm.).

Zasadność zarzutów skarżący argumentował przedawnieniem egzekwowanych należności.

Postanowieniem z dnia 27 września 2021 r. Dyrektor Oddziału ZUS w Radomiu na podstawie art. 34 § 2 w zw. z art. 33 § 1 oraz art. 17 i art. 18 u.p.e.a., oddalił zarzuty złożone przez skarżącego w stosunku do ww. tytułów wykonawczych. W tym zakresie przywołał art. 33 § 1 i § 2 u.p.e.a. w brzmieniu obowiązującym od dnia 30 lipca 2020 r. oraz art. 24 ust. 4, ust. 5b ustawa z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 266, ze zm. dalej zwanej ustawą systemową). Wskazał, iż odnośnie należności objętych tytułami wykonawczymi wymienionymi w zawiadomieniu ZAW 310421000625 zostały wysłane upomnienia. Podniósł, iż bieg terminu przedawnienia zawiesza wniosek płatnika o umorzenie nieopłaconych składek na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2012 r. o umorzenie należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek przez osoby prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą (Dz. U. z 2012 r., poz. 151, dalej zwanej ustawą abolicyjną), zakończony odmowną decyzją z dnia 15 czerwca 2016 r. Dodał także, iż ww. tytuły wykonawcze, z wyjątkiem tytułu wykonawczego nr TW1310419000658, zostały wystawione w dniu 2 stycznia 2019 r. i doręczone w dniu 10 stycznia 2019 r., zaś tytuł wykonawczy nr TW1310419000658 został wystawiony w dniu 14 marca 2019 r. i doręczony w dniu 22 marca 2019 r.