Wyrok NSA z dnia 26 marca 2024 r., sygn. I FSK 877/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Mariusz Golecki, Protokolant Łukasz Biernacki, po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Syndyka masy upadłości D. w upadłości z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 137/17 w sprawie ze skargi D. S.A. z siedzibą w B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 31 października 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Syndyka masy upadłości D. w upadłości z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. kwotę 8.100 (słownie: osiem tysięcy sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Wyrokiem z 29 listopada 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 137/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. S.A. z siedzibą w B. (poprzednio w W.) – dalej skarżąca spółka od decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z 31 października 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2012 r.

2. Uzasadnienie wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

2.1. Sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu wyroku ustalił, że decyzją z 31 października 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej organ drugiej instancji) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. (dalej organ pierwszej instancji) z 25 lipca 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2012 r.

2.2. Sąd pierwszej instancji przedstawiając w uzasadnieniu wyroku ustalenia faktyczne będące podstawą wydania zaskarżonej decyzji wyjaśnił, że skarżąca spółka, prowadząc działalność w zakresie sprzedaży hurtowej paliw dokonała nieuprawnionego odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez U. sp. z o.o. (dalej spółka U.), dokumentujących nabycie oleju napędowego. Spółka ta nie była bowiem faktycznym dostawcą paliwa, co z kolei dawało podstawy do zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy z 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.), dalej ustawa o VAT. Wystawione przez nią faktury VAT, dokumentujące nabycie oleju napędowego nie odzwierciedlały bowiem rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.