Wyrok NSA z dnia 25 marca 2024 r., sygn. I FSK 67/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia NSA Sylwester Golec, Sędzia NSA Mariusz Golecki (spr.), Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. sp. z o.o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 18 września 2019 r. sygn. akt I SA/Op 211/19 w sprawie ze skargi F. sp. z o.o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 25 marca 2019 r. nr 1601-IOA.4103.33.2018 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2016 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od F. sp. z o.o. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 4 grudnia 2019 r., sygn. akt I SA/Op 390/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu oddalił skargę F. z o.o. w K. (dalej: "Strona", "Skarżąca", "Spółka") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu (dalej: "DIAS", "Organ podatkowy") z 25 marca 2019 r., nr 1601-IOA.4103.33.2018 w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od stycznia do grudnia 2016 r.

2. Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego w uzasadnieniu wyroku Sądu pierwszej instancji w wyniku kontroli podatkowej oraz przeprowadzonego następnie postępowania podatkowego stwierdzono nieprawidłowości w rozliczeniu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2016 r. Spółce zakwestionowano prawo do odliczenia podatku naliczonego w łącznej wysokości 171.550,79 zł, wynikającego z dwunastu faktur dokumentujących zakup usług rozbioru mięsa, wystawionych przez P.C. (dalej w skrócie: firma "C."). Przyczyną pozbawienia strony prawa do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z kwestionowanych faktur było ustalenie, że faktury te są dokumentami nierzetelnymi, gdyż dotyczą usług, które nie zostały wykonane. W oparciu o zebrany materiał dowodowy ustalono, że firma C. nie zatrudniała pracowników, a wykonanie usług rozbioru mięsa zostało zlecone spółce P. w G. która to w dniu 16.05.2014r. została wykreślona z rejestru podatników VAT, nie złożyła deklaracji VAT-7, ani zeznania podatkowego za 2016r., a nadto brak jest z nią kontaktu. Uznano zatem, że faktury wystawione przez spółkę P. na rzecz firmy C. nie dokumentują rzeczywistego wykonania usług rozbioru mięsa, a zatem nie mogło dojść do odsprzedaży tych usług na rzecz strony. Jednocześnie organ stwierdził, że skoro spornym fakturom nie towarzyszyło wykonanie usług, dobra wiara ze swej istoty nie powinna być uwzględniona. Nie sposób bowiem przyjąć, jak zgodnie wskazuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych, że strona odliczając podatek nie wiedziała, że faktury te nie dokumentują rzeczywistych transakcji.