Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 marca 2024 r., sygn. II SAB/Łd 134/23

Dnia 22 marca 2024 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Michał Zbrojewski Asesor WSA Marcin Olejniczak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 marca 2024 roku sprawy ze skargi M. R. na bezczynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Łodzi w sprawie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 15 listopada 2023 r. M.R., reprezentowana przez adw. A.T., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Łodzi w sprawie udostępnienia informacji publicznej na wniosek z dnia 1 sierpnia 2023 r. Państwowemu Powiatowemu Inspektorowi Sanitarnemu w Łodzi zarzucono naruszenie art. 4 ust.1 w zw. z art. 1 ust. 1, art. 2 ust. 2 art. 3 ust. 1 pkt. 1 oraz art. 13 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej poprzez nieudostępnienie informacji publicznej. Strona wniosła o zobowiązanie organu do rozpoznania wniosku o udostępnienie informacji publicznej, orzeczenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, wymierzenie organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 p.p.s.a., nadto zasądzenie kosztów postępowania według norm przypisanych, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego.

W uzasadnieniu skargi wyjaśniono, że skarżąca złożyła wniosek o udostępnienie informacji publicznej do Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Łodzi (dalej: PPIS) nadanym dnia 1 sierpnia 2023 r. w zakresie danych dotyczących szczepień ochronnych. Do dnia wniesienia skargi organ nie udostępnił innych informacji poza zawartymi w piśmie z dnia 16 sierpnia 2023 r. Przesłane przez organ odpowiedzi są niewystarczające, podobnie jak odesłanie do publikacji, aby móc mówić o zrealizowaniu obowiązku udzielenia informacji publicznej. Tymczasem udzielenie odpowiedzi niepełnej lub niejasnej (art. 14 ust. 1 u.d.i.p.) wyczerpuje znamiona bezczynności w udzielaniu informacji uzasadniającej zastosowanie art. 149 § 1 p.p.s.a. i uznanie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Zdaniem strony organ winien był udostępnić informację publiczną na jej żądanie albo wydać decyzję o odmowie jej udostępnienia stosownie ją uzasadniając.