Wyrok NSA z dnia 20 marca 2024 r., sygn. I FSK 329/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia NSA Marek Kołaczek, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku oraz R.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 10 lipca 2019 r. sygn. akt I SA/Gd 561/19 w sprawie ze skargi R.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 19 grudnia 2018 r. nr 2201-IOV-2.4103.313, 314/2018/10/03 w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postepowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 10 lipca 2019 r., sygn. akt I SA/Gd 561/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, działając na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) oraz art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. — Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, ze zm.), dalej "p.p.s.a.", po rozpoznaniu skargi R.S. (dalej "strona" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej "organ odwoławczy" lub "organ") z 19 grudnia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za listopad i grudzień 2012 r., uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej listopada 2012 r., a w pozostałym zakresie oddalił skargę.

1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi

1.1. Z uzasadnienia powyższego wyroku wynika, że decyzją z 23 sierpnia 2017 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. (dalej "naczelnik urzędu skarbowego" lub "organ pierwszej instancji") dokonał rozliczenia strony z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2012 r. w sposób odmienny niż przez nią zadeklarowany. Organ pierwszej instancji stwierdził bowiem, że skarżąca nie była uprawniona do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez Firmę Handlową M. (dalej "P.J.") oraz Firmę Handlowo-Usługową A. (dalej "A.Z."). Zdaniem naczelnika urzędu skarbowego P.J. to podmiot nieistniejący w rozumieniu przepisów o VAT, a faktury wystawione przez A.Z. nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.