Wyrok NSA z dnia 14 marca 2024 r., sygn. I FSK 998/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 22 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 887/22 w sprawie ze skargi K. sp. z o.o. z siedzibą w L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 30 września 2022 r. nr 1001-IOV2.4103.18.2022.13.U28.IM w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2018 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz K. sp. z o.o. z siedzibą w L. kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1 Wyrokiem z 22 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Łd 887/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu skargi K. sp. z o.o. z siedzibą w L.(dalej: Skarżąca, Spółka) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: organ) z 30 września 2022 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2018 r., uchylił zaskarżoną decyzję oraz rozstrzygnął o kosztach postępowania sądowego.

2. Skarga kasacyjna.

2.1. Skargę kasacyjną od powyższego rozstrzygnięcia wywiódł organ. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił, na podstawie art. 174 pkt 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm., dalej: p.p.s.a.), naruszenie przepisów prawa procesowego w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:

a) art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) p.p.s.a. w związku z art. 191 oraz art. 121 § 1, art. 122, art. 187 § 1 i art. 210 § 1 pkt 6 i § 4 i art. 124 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm. dalej: Ordynacja podatkowa) przez dokonanie błędnych ustaleń faktycznych, polegających na pominięciu dowodów i twierdzeń przemawiających na korzyść Spółki; w sytuacji gdy, z prawidłowo ustalonego stanu faktycznego, Sąd wyciągnął błędne i nieuprawnione wnioski. Prawidłowa ocena kompletnego materiału dowodowego powinna doprowadzić Sąd do wniosku, że decyzja organu wydana została na podstawie kompletnego materiału dowodowego, ocenionego bez przekroczenia zasady swobodnej oceny dowodów, a ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika, że Spółka z naruszeniem art. 86 ust. 1 i 2 pkt 1 lit. a oraz pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. dalej: ustawa o VAT) dokonała odliczenia podatku naliczonego z wystawianych faktur RR w tej części, w której po nabyciu od rolnika ryczałtowego M.P. ogórków i cebuli, w tym samym dniu, bądź w odstępie kilku dni od nabycia, sprzedawała te towary na rzecz firmy P., (dalej: P.), która to sytuacja, mając na względzie art. 86 ust. 1 oraz art. 5 ust. 4-5 ustawy o VAT, została oceniona jako nadużycie prawa do odliczenia podatku naliczonego, a zebrane dowody uprawniały organ do takiego wniosku;