Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.223.2024.2.AZ/KW

Stwierdzenie skuteczności i prawidłowości złożenia oświadczenia WH-OSC oraz możliwości niepobrania przez Spółkę podatku u źródła od wypłaconej dywidendy na rzecz udziałowca niemieckiego.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie ustalenia:

  • czy oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT zostało przez Spółkę złożone skutecznie i poprawnie w sytuacji, gdy zostało podpisane przez członka zarządu Spółki (z uwagi na organ wieloosobowy - jako wyznaczoną osobę wchodzącą w skład tego organu) i następnie wysłane/złożone przez pełnomocnika płatnika/Spółki jako załącznik do druku WH-OSC przesłanego w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych (dokument elektroniczny odpowiadający strukturze logicznej dostępnej na stronie MF został podpisany przez pełnomocnika płatnika/Spółki - czyli inną osobę niż składający oświadczenie/podpisujący oświadczenie które zostało załączone) –jest prawidłowe;
  • czy składając oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT w sposób opisany w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka dopełniła warunku umożliwiającego jej niestosowanie art. 26 ust. 2e ustawy CIT i w rezultacie niepobieranie podatku u źródła od dywidendy wypłaconej w kwietniu 2022 r. – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia skuteczności i poprawności złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT oraz dopełnienia przez Spółkę warunku umożliwiającego niepobieranie podatku od dywidendy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 czerwca 2024 r. (data wpływu 27 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest osobą prawną, spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób prawnych na terytorium Polski od całości swych dochodów (dalej jako: Wnioskodawca, Spółka).

100% udziałowcem/wspólnikiem Wnioskodawcy jest spółka prawa niemieckiego mająca siedzibę i miejsce zarządu w Niemczech oraz podlegająca w Niemczech nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych.

Spółka w 2022 r. wypłaciła w trzech transzach dywidendę na rzecz swojego jedynego wyżej wskazanego udziałowca.

Pierwsza transza dywidendy w kwocie przekraczającej 2.000.000 zł została zapłacona przelewem na rachunek wspólnika Wnioskodawcy w kwietniu 2022 r. Kolejne dwie transze zostały uregulowane poprzez potrącenie wymagalnej wierzytelności Spółki wobec jej wspólnika z tytułu umowy pożyczki z wymagalną wierzytelnością wspólnika wobec Spółki o wypłatę dywidendy (w czerwcu i listopadzie 2022 r.).

Do przekroczenia kwoty 2.000.000 zł tytułem wypłaty dywidendy na rzecz wspólnika Spółki doszło w kwietniu 2022 r., zatem (w stanie prawnym obowiązującym w 2022 r.) termin na złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy CIT mijał w dniu 7 maja 2022 r. (art. 26 ust. 7c ustawy CIT).

W dniu 22 kwietnia 2022 r. Spółka (płatnikiem podatku u źródła od wypłacanej dywidendy jest bowiem Spółka) wysłała oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a-7c ustawy CIT (WH-OSC). Dokument w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych podpisała i wysłała osoba posiadająca pełnomocnictwo UPL-1 do składania deklaracji podatkowych w imieniu Spółki.

Do dokumentu zostały załączone:

1)aktualny certyfikat rezydencji podatkowej wspólnika Spółki;

2)oświadczenie o braku korzystania przez wspólnika Spółki ze zwolnień CIT w kraju rezydencji podatkowej i spełnieniu pozostałych warunków zastosowania zwolnienia;

3)oświadczenie o posiadaniu przez wspólnika Spółki statusu rzeczywistego właściciela w stosunku do dywidend otrzymywanych w 2022 r. z terytorium Polski.

Jako osoba składająca oświadczenie został wskazany członek zarządu Spółki wyznaczony do złożenia oświadczenia WH-OSC (kierownik jednostki).

Uwzględniając fakt, że na moment podpisywania i wysyłania oświadczenia WH-OSC zagadnienie było nowym na gruncie ustawy CIT jak również brak było praktyki organów podatkowych w tym zakresie, jak również mając na uwadze nieprecyzyjne brzmienie przepisów (zestawiając ze sobą art. 26 ust. 7a, 7b i 7c ustawy CIT i brak definicji użytych tak pojęć złożyć/składa), Spółka posiłkując się infolinią (mając świadomość braku mocy wiążącej takiej informacji) Ministerstwa Finansów uzyskała informację, zgodnie z którą oświadczenie WH-OSC musi zostać podpisane przez osobę, która dysponuje pełnomocnictwem UPL-1, jednakże nie musi być to osoba składająca oświadczenie WHO-SC. Innymi słowy, że podpis osoby mającej UPL-1 ma w takim przypadku jedynie charakter techniczny, a za treść oświadczenia odpowiada osoba uprawniona do reprezentacji Spółki, wskazana w treści WH-OSC, pomimo, że w znaczeniu technicznym nie podpisuje deklaracji WH-OSC.

Mając jednak świadomość powyższego, celem wyeliminowania jakichkolwiek ryzyk czy wątpliwości co do faktu złożenia oświadczenia WH-OSC o treści wskazanej w ustawie CIT, Spółka dokonała w dniu 4 maja 2022 r. (czyli również/wciąż z zachowaniem terminu do złożenia oświadczenia WH-OSC, wynikającego z art. 26 ust. 7c ustawy CIT) ponownej wysyłki oświadczenia WH-OSC. Tym razem jednak, oprócz ww. dokumentów (tj. certyfikatu rezydencji wspólnika Spółki i oświadczeń wspólnika Spółki), Spółka załączyła do formularza WH-OSC oświadczenie członka zarządu (kierownika jednostki), złożone na druku WH-OSC i podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, zgodnie z którym:

  • Spółka posiadała dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
  • po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, Spółka nie posiadała wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Wskazane powyżej oświadczenie wysłane 4 maja 2022 r. zostało podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, w związku z czym niemożliwe było wysłanie oświadczenia bezpośrednio przez system e-deklaracje. Oświadczenie (podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez osobę wyznaczoną) zostało zatem dodane jako załącznik do dokumentu elektronicznego WH-OSC, który został wysłany przez e-deklaracje przy wykorzystaniu uprawnień pełnomocnika Spółki (płatnika) do podpisywania deklaracji podatkowych w imieniu Spółki na podstawie pełnomocnictwa UPL-1.

W związku z powyższym osoba wyznaczona wchodząca w skład organu kierującego Spółką, tj. członek zarządu, podpisał kwalifikowanym podpisem elektronicznym oświadczenie o treści wskazanej w ustawie CIT, umożliwiające Spółce niestosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT.

Oświadczenie to zostało wysłane do MF w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, jako załącznik do druku WH-OSC przesłanego technicznie przez pełnomocnika Spółki z racji dysponowania przez pełnomocnika pełnomocnictwem UPL-1.

W piśmie z 27 czerwca 2024 r. ( data wpływu 27 czerwca 2024 r.) wskazali Państwo dane identyfikujące podmiot zagraniczny, mający siedzibę i zarząd w Niemczech, na rzecz którego wypłacona została dywidenda opisana we wniosku.

Pełna nazwa: (...)

Dane adresowe (...)

Kraj: Niemcy (...)

VAT ID no. (...)

Pytania:

1.Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, w świetle którego oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT zostało przez Spółkę złożone skutecznie i poprawnie w sytuacji, gdy zostało podpisane przez członka zarządu Spółki (z uwagi na organ wieloosobowy - jako wyznaczoną osobę wchodzącą w skład tego organu) i następnie wysłane/złożone przez pełnomocnika płatnika/Spółki jako załącznik do druku WH-OSC przesłanego w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych (dokument elektroniczny odpowiadający strukturze logicznej dostępnej na stronie MF został podpisany przez pełnomocnika płatnika/Spółki - czyli inną osobę niż składający oświadczenie/podpisujący oświadczenie które zostało załączone)?

2.Czy prawidłowym jest stanowisko Spółki, że składając oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT w sposób opisany w przedstawionym stanie faktycznym, Spółka dopełniła warunku umożliwiającego jej niestosowanie art. 26 ust. 2e ustawy CIT i w rezultacie niepobieranie podatku u źródła od dywidendy wypłaconej w kwietniu 2022 r.?

Państwa stanowisko w sprawie

Uwzględniając fakt, że pytanie Wnioskodawcy dotyczy zagadnienia, które miało miejsce w 2022 r., to Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu będzie opierał się przepisach ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w 2022 r.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1)z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2)bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 2g jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami mogą nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b.

W świetle art. 26 ust. 3 ustawy CIT płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b, 2d i 2e pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania (…).

Zgodnie z art. 26 ust. 7a ustawy CIT przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1)posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2)po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z kolei zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy CIT oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy - wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu, przy czym nie jest dopuszczalne złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.

Dalej idąc, zgodnie z art. 26 ust. 7c ustawy CIT oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, płatnik jest obowiązany złożyć do organu podatkowego wskazanego w art. 28b ust. 15, nie później niż do dnia wpłaty podatku za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w ust. 2e, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu wypłaty nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed jej dokonaniem.

Z kolei w świetle art. 26 ust. 7j ustawy CIT oświadczenia, o których mowa w ust. 1ab, 7a i 7g, składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Zaś w świetle art. 26 ust. 10 ustawy CIT minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób przesyłania oświadczeń, o których mowa w ust. 1ab, 7a i 7g, za pomocą środków komunikacji elektronicznej, uwzględniając potrzebę zapewnienia bezpieczeństwa, wiarygodności i niezaprzeczalności danych zawartych w tych dokumentach, a także potrzebę ich ochrony przed nieuprawnionym dostępem.

Uwzględniając brzemiennie ww. przepisów mających zastosowanie do zapytania będącego przedmiotem niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w ocenie Spółki warunkiem umożliwiającym niestosowanie przepisu art. 26 ust. 2e ustawy CIT jest złożenie przez kierownika jednostki lub osobę wyznaczoną, gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy, oświadczenia o treści wskazanej w przepisie art. 26 ust. 7a ustawy CIT.

Wzór formularza WH-OSC w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych jest jedynie technicznym sposobem przekazania do właściwego organu oświadczenia kierownika jednostki (osoby wyznaczonej).

W rezultacie - w ocenie Spółki - bez znaczenia dla sprawy z punktu widzenia możliwości stosowania zwolnienia z poboru podatku u źródła, jest to czy formularz WH-OSC zostanie technicznie wysłany przez osobę składającą (podpisującą) oświadczenie (kierownika jednostki lub osobę wyznaczoną) czy też przez inną osobę, która dysponuje wystawionym przez Spółkę pełnomocnictwem UPL-1 umożliwiającym wysyłanie deklaracji podatkowych przez e-deklaracje (w sytuacji - gdy jak wskazała Spółka - osoba wyznaczona/kierownik jednostki wchodząca w skład organu kierującego Spółką, tj. członek zarządu, podpisał kwalifikowanym podpisem elektronicznym oświadczenie o treści wskazanej w ustawie CIT, umożliwiające Spółce niestosowanie art. 26 ust. 2e ustawy o CIT i oświadczenie to zostało wysłane do MF w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, jako załącznik do druku WH-OSC przesłanego technicznie przez pełnomocnika Spółki z racji dysponowania przez pełnomocnika pełnomocnictwem UPL-1).

W ocenie Spółki prawnie kluczowy jest fakt złożenia (podpisania) oświadczenia o treści wskazanej w ustawie o CIT przez kierownika jednostki (organ wieloosobowy - osobę wyznaczoną) podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, a nie przez pełnomocnika, zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy CIT.

Warto również zauważyć, posługując się wyjściowo wykładnią literalną, że ustawodawca po pierwsze nie zdefiniował co należy rozumieć pod pojęciem „złożyć”/ „składa” oświadczenie, gdzie w ocenie Spółki literalna wykładnia tego zwrotu pozwala uznać za słuszne przyjęcie, że „składać oświadczenie przez kierownika jednostki” można uznać za złożenie podpisu przez kierownika jednostki pod takim oświadczeniem, zaś „płatnik obowiązany jest złożyć oświadczenie” - gdzie płatnikiem jest Spółka - można odczytywać jako techniczną czynność złożenia/wysłania takiego oświadczenia przez płatnika/Spółkę a zatem przez osobą działającą w imieniu płatnika/Spółki.

Ustawodawca w sposób niekonsekwentny posługuje się tymi pojęciami wskazując w:

  • art. 26 ust. 7a „płatnik złożył oświadczenie”;
  • art. 26 ust. 7b „oświadczenie (…) składa kierownik jednostki”;
  • art. 26 ust. 7c „oświadczenie (…) płatnik jest obowiązany złożyć”.

I w rezultacie - w ocenie Spółki - w świetle art. 26 ust. 7b ustawy CIT oświadczenie zostało złożone/podpisane przez kierownika jednostki/osobę wyznaczoną (a nie przez pełnomocnika), zaś jednocześnie zgodnie z art. 26 ust. 7a i 7c ustawy CIT oświadczenie (podpisane przez osobę wyznaczoną) zostało złożone/WYSŁANE przez płatnika - Spółkę, w imieniu której działał pełnomocnik - w tym zakresie przepisy ustawy CIT nie zawierają zastrzeżenia o braku możliwości technicznego wysłania oświadczenia (podpisanego przez osobę wyznaczoną) przez pełnomocnika płatnika/Spółki.

Tak jak Wnioskodawca wskazał, celem wyeliminowania jakichkolwiek ryzyk czy wątpliwości co do faktu złożenia oświadczenia WH-OSC o treści wskazanej w ustawie CIT, Spółka dokonała w dniu 4 maja 2022 r. (czyli również/wciąż z zachowaniem terminu do złożenia oświadczenia WH-OSC) ponownej wysyłki oświadczenia WH-OSC. Tym razem jednak, oprócz ww. dokumentów (tj. certyfikatu rezydencji wspólnika Spółki i oświadczeń wspólnika Spółki), Spółka załączyła do formularza WHOSC oświadczenie członka zarządu (kierownika jednostki), złożone na druku WH-OSC i podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, zgodnie z którym:

  • Spółka posiadała dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
  • po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, Spółka nie posiadała wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Wskazane powyżej oświadczenie wysłane 4 maja 2022 r. zostało podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, w związku z czym niemożliwe było wysłanie oświadczenia bezpośrednio przez system e-deklaracje. Oświadczenie (podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez kierownika jednostki) zostało zatem dodane jako załącznik do dokumentu elektronicznego WH-OSC, który został wysłany przez e-deklaracje przy wykorzystaniu uprawnień pełnomocnika Spółki (płatnika) do podpisywania deklaracji podatkowych w imieniu Spółki na podstawie pełnomocnictwa UPL-1.

W związku z powyższym osoba wyznaczona wchodząca w skład organu kierującego Spółką, tj. członek zarządu, podpisała kwalifikowanym podpisem elektronicznym oświadczenie o treści wskazanej w ustawie o CIT, umożliwiające Spółce niestosowanie art. 26 ust. 2e ustawy CIT.

Oświadczenie to zostało wysłane do MF w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, jako załącznik do druku WH-OSC przesłanego technicznie przez pełnomocnika Spółki z racji dysponowania przez pełnomocnika pełnomocnictwem UPL-1.

Tym samym w dniu 4 maja 2022 r. doszło - w ocenie Spółki - do skutecznego złożenia przez członka zarządu Spółki oświadczenia WH-OSC, przez co Spółka nie była zobowiązana do pobrania 19% podatku u źródła od dywidendy wypłacanej na rzecz wspólnika Spółki w części przekraczającej 2.000.000 zł.

Dodatkowo, w razie gdyby Dyrektor KIS uznał, że treść przepisów znajdujących zastosowanie do niniejszej zapytania Spółki może rodzić wątpliwości, to organ wydając interpretację indywidualną również winien mieć na uwadze respektowanie zasady in dubio pro tributario (wynikającej z art. 2a Ordynacji podatkowej), nakazującej rozstrzyganie wątpliwości na korzyść podatnika. Zgodnie bowiem z art. 2a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika, co z zestawieniu z nieprecyzyjnym brzmieniem art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT w zakresie wyżej wskazanym, w ocenie Spółki powinno dodatkowo potwierdzać prawidłowość stanowiska Spółki w zakresie objętym niniejszym wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej.

Dodatkowo Spółka pragnie wskazać, że jej stanowisko znajduje potwierdzenie również w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2021 r. w sprawie przesyłania oświadczenia emitenta i oświadczenia płatnika w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, które obowiązywało w 2022 r.

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, oświadczenie płatnika opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym jest przesyłane za pomocą oprogramowania interfejsowego dostępnego na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Z przytoczonego przepisu wynika, że oświadczenie płatnika powinno zostać:

  • opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym;
  • przesłane za pomocą oprogramowania interfejsowego dostępnego na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych (czyli przez program e-deklaracje).

Obydwa te warunki zostały przez Spółkę zachowane. Oświadczenie zostało podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez wyznaczoną osobę wchodząca w skład organu kierującego Spółką oraz zostało przesłane do MF za pomocą oprogramowania interfejsowego dostępnego na stronie, której adres jest podany w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Przepisy rozporządzenia nie przewidywały natomiast wymogu, zgodnie z którym oświadczenie płatnika powinno zostać przesłane przez do MF bezpośrednio przez osobę, która składa to oświadczenie.

Co więcej, nawet sięgając na zakończenie do wykładni celowościowej omawianych przepisów - cel tego przepisu został osiągnięty tj. oświadczenie WH-OSC zostało podpisane (złożone) przez kierownika jednostki (osobę wyznaczoną) i jednocześnie wysłane (złożone) technicznie przez płatnika/Spółkę, w imieniu której działał umocowany pełnomocnik w tym technicznym zakresie, w rezultacie do właściwych organów wpłynęło w terminie oświadczenie WH-OSC podpisane przez osobę wyznaczoną/kierownika jednostki w rozumieniu art. 26 ust. 7b ustawy CIT.

Podsumowując:

AD 1

Spółka stoi na stanowisku, (w stanie prawnym obowiązującym w 2022 r.) w świetle którego oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT jest złożone skutecznie w sytuacji, gdy zostało złożone/wysłane (przez działającego w imieniu płatnika pełnomocnika) jako załącznik do druku WH-OSC przesłanego w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, z tym, że dokument elektroniczny odpowiadający strukturze logicznej dostępnej na stronie MF został podpisany przez inną osobę (pełnomocnika Spółki/płatnika) niż oświadczenie będące do niego załącznikiem, które to załączone oświadczenie podpisane było faktycznie przez członka zarządu (organ wieloosobowy - osoba wyznaczona).

AD 2

W rezultacie powyższego, Spółka stoi na stanowisku, że dopełniła warunku umożliwiającego jej na podstawie art. 26 ust. 7a ustawy CIT niestosowanie art. 26 ust. 2e ustawy CIT i w rezultacie niepobieranie podatku u źródła od dywidendy wypłaconej w kwietniu 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytań nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zauważyć należy, że organ przyjął za Państwem, że, składając oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a w zw. z ust. 7b i 7c ustawy CIT, załączyli Państwo do niego:

  • aktualny certyfikat rezydencji podatkowej wspólnika Spółki;
  • oświadczenie o braku korzystania przez wspólnika Spółki ze zwolnień CIT w kraju rezydencji podatkowej i spełnieniu pozostałych warunków zastosowania zwolnienia;
  • oświadczenie o posiadaniu przez wspólnika Spółki statusu rzeczywistego właściciela w stosunku do dywidend otrzymywanych w 2022 r. z terytorium Polski,
  • oświadczenie, że Spółka posiadała dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
  • oświadczenie, że po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, Spółka nie posiadała wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Tym samym organ przyjął jako element stanu faktycznego, niepodlegający weryfikacji, że posiadają Państwo niezbędne dokumenty (wskazane wyżej) i dochowali należnej staranności przy wypłacie dywidendy na rzecz spółki niemieckiej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w kwietniu 2022 r. wypłacili Państwo pierwszą, przekraczającą 2 000000 zł, transzę dywidendy na rzecz niemieckiego wspólnika. Kolejne dwie transze zostały uregulowane poprzez potrącenie wymagalnej wierzytelności Spółki wobec jej wspólnika z tytułu umowy pożyczki z wymagalną wierzytelnością wspólnika wobec Spółki o wypłatę dywidendy (w czerwcu i listopadzie 2022 r.). Do przekroczenia kwoty 2.000.000 zł tytułem wypłaty dywidendy na rzecz wspólnika Spółki doszło w kwietniu 2022 r., zatem (w stanie prawnym obowiązującym w 2022 r.) termin na złożenie oświadczenia, o którym mowa w art. 26 ust. 7a ustawy CIT mijał w dniu 7 maja 2022 r. (art. 26 ust. 7c ustawy CIT). W dniu 22 kwietnia 2022 r. Państwa Spółka wysłała oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a-7c ustawy CIT (WH-OSC). Dokument w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych podpisała i wysłała osoba posiadająca pełnomocnictwo UPL-1 do składania deklaracji podatkowych w imieniu Spółki. Spółka dokonała w dniu 4 maja 2022 r. (czyli również/wciąż z zachowaniem terminu do złożenia oświadczenia WH-OSC, wynikającego z art. 26 ust. 7c ustawy CIT) ponownej wysyłki oświadczenia WH-OSC. Oprócz certyfikatu rezydencji wspólnika Spółki i oświadczeń wspólnika Spółki, załączyli Państwo do formularza WH-OSC (wysłanego 4 maja 2022 r.) oświadczenie członka zarządu (kierownika jednostki), złożone na druku WH-OSC i podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, zgodnie z którym:

  • Spółka posiadała dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
  • po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, Spółka nie posiadała wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Wskazane oświadczenie wysłane 4 maja 2022 r. zostało podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym, w związku z czym niemożliwe było wysłanie oświadczenia bezpośrednio przez system e-deklaracje. Oświadczenie (podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym przez osobę wyznaczoną) zostało zatem dodane jako załącznik do dokumentu elektronicznego WH-OSC, który został wysłany przez e-deklaracje przy wykorzystaniu uprawnień pełnomocnika Spółki (płatnika) do podpisywania deklaracji podatkowych w imieniu Spółki na podstawie pełnomocnictwa UPL-1.

Tym samym w sprawie będą miały zastosowanie przepisy obowiązujące w 2022 r.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa CIT”, „updop”)::

podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).

W myśl art. 26 ust. 1 ustawy CIT:

osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Zgodnie z art. 26 ust. 2e ustawy CIT:

Jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 2g ustawy o CIT:

Jeżeli łączna kwota należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 wypłacona podatnikowi w obowiązującym u płatnika roku podatkowym przekracza kwotę, o której mowa w ust. 2e, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami mogą nie pobrać podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zastosować stawkę wynikającą z takiej umowy bądź zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 3 lub art. 22 ust. 4, na podstawie obowiązującej opinii o stosowaniu preferencji, o której mowa w art. 26b.

Tym samym dyspozycja art. 26 ust. 2e ustawy CIT przewiduje obowiązek pobrania podatku u źródła według stawki podstawowej, w przypadku przekroczenia w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwoty ponad 2 mln zł wypłat na rzecz podmiotu powiązanego, w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 i należności z tytułów określonych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.

Na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy CIT:

Płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1, 2-2b, 2d i 2e pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika wykonuje swoje zadania (…).

Jednakże stosownie do art. 26 ust. 7a ustawy CIT:

Przepisu ust. 2e nie stosuje się, jeżeli płatnik złożył oświadczenie, że:

1) posiada dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;

2) po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w ust. 1, nie posiada wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istnieją okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Zgodnie zaś z art. 26 ust. 7b ww. ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, składa kierownik jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy - wyznaczona osoba wchodząca w skład tego organu, przy czym nie jest dopuszczalne złożenie tego oświadczenia przez pełnomocnika.

Stosownie do art. 26 ust. 7c ustawy CIT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.):

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, płatnik jest obowiązany złożyć do organu podatkowego wskazanego w art. 28b ust. 15, nie później niż ostatniego dnia drugiego miesiąca następującego po miesiącu, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w ust. 2e, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu wypłaty nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed jej dokonaniem.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 7c ustawy CIT (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. do 31 grudnia 2022 r.):

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 7a, płatnik jest obowiązany złożyć do organu podatkowego wskazanego w art. 28b ust. 15, nie później niż do dnia wpłaty podatku za miesiąc, w którym doszło do przekroczenia kwoty określonej w ust. 2e, przy czym wykonanie tego obowiązku po dokonaniu wypłaty nie zwalnia płatnika z obowiązku dochowania należytej staranności przed jej dokonaniem.

W świetle art. 26 ust. 7j ustawy o CIT, oświadczenie, którego dotyczy wniosek

składa się w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Na podstawie wskazanych przepisów prawa podatkowego, obowiązujących w dacie złożenia przez Państwa oświadczenia oraz opisu sprawy uznać należy, że złożone 4 maja 2022 r. przez Państwa Spółkę jako płatnika oświadczenie na formularzu WH-OSC, podpisane przez kierownika jednostki (członka zarządu), zostało złożone w terminie oraz skutecznie. Z uwagi na zachowanie wymaganego prawem formularza i skierowanie tegoż oświadczenia do właściwego urzędu skarbowego, spełnia ono wymogi, o jakich mowa w art. 26 ust. 7a w zw. z ust. 7b i 7c ustawy CIT.

Z kolei oświadczenie złożone 22 kwietnia 2022 r. nie wywołało żadnych skutków bowiem zostało złożone niezgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego i tym samym należy je uznać za niebyłe.

Wobec tego Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1, zgodnie z którym oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a, 7b, 7c ustawy CIT zostało przez Państwa Spółkę złożone skutecznie i poprawnie w sytuacji, gdy zostało podpisane przez członka zarządu Spółki (z uwagi na organ wieloosobowy - jako wyznaczoną osobę wchodzącą w skład tego organu) i następnie wysłane/złożone przez pełnomocnika płatnika/Spółki jako załącznik do druku WH-OSC przesłanego w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej dostępnej w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych (dokument elektroniczny odpowiadający strukturze logicznej dostępnej na stronie MF został podpisany przez pełnomocnika płatnika/Spółki - czyli inną osobę niż składający oświadczenie/podpisujący oświadczenie które zostało załączone) - należało uznać za prawidłowe.

Jak wskazali Państwo w opisie sprawy, składając oświadczenie, o którym mowa w art. 26 ust. 7a w zw. z ust. 7b i 7c ustawy CIT, załączyli Państwo do niego:

  • aktualny certyfikat rezydencji podatkowej wspólnika Spółki;
  • oświadczenie o braku korzystania przez wspólnika Spółki ze zwolnień CIT w kraju rezydencji podatkowej i spełnieniu pozostałych warunków zastosowania zwolnienia;
  • oświadczenie o posiadaniu przez wspólnika Spółki statusu rzeczywistego właściciela w stosunku do dywidend otrzymywanych w 2022 r. z terytorium Polski,
  • oświadczenie, że Spółka posiadała dokumenty wymagane przez przepisy prawa podatkowego dla zastosowania stawki podatku albo zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania;
  • oświadczenie, że po przeprowadzeniu weryfikacji, o której mowa w art. 26 ust. 1, Spółka nie posiadała wiedzy uzasadniającej przypuszczenie, że istniały okoliczności wykluczające możliwość zastosowania stawki podatku, zwolnienia lub niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, w szczególności okoliczności uniemożliwiające spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 28b ust. 4 pkt 4-6.

Oświadczenie zostało złożone prawidłowo. Zatem przy spełnieniu wszystkich warunków, o których mowa powyżej oraz zachowaniu należytej staranności, dopełnili Państwo warunku umożliwiającego Państwu niestosowanie dyspozycji art. 26 ust. 2e ustawy CIT i w rezultacie niepobieranie podatku u źródła od dywidendy wypłaconej w kwietniu 2022 r.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

  • Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
  • Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

  • Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

  • w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
  • w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00