Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.228.2024.3.MD

Możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej w pełnej wysokości.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 29 kwietnia 2024 r. (wpływ 2 maja 2024 r.) i z 22 maja 2024 r. (wpływ 27 maja 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

(...) 2015 r. otrzymała Pani rozwód z A.A – ojcem B.A ur. (...) 2003 r., C.A ur. (...) 2004 r. i D.A ur. (...) 2007 r.

W latach 2015-2017 odliczała Pani połowę ulgi na dzieci, ponieważ ojciec dzieci spotykał się z nimi co drugi weekend i starał się utrzymywać poprawne relacje.

(...) 2016 r. ponownie wstąpiła Pani w związek małżeński z A.B. Od tego czasu wraz z mężem zapewniacie dzieciom opiekę i wsparcie.

(...) 2018 r. decyzją Sądu Rejonowego w Z nastąpiła zmiana dotycząca władzy rodzicielskiej nad małoletnimi: D.A, C.A i B.A. Ojcu dzieci ograniczona została władza rodzicielska jedynie do współdecydowania o sposobie leczenia szpitalnego i edukacji małoletnich. Od tego czasu ojciec dzieci ma jedynie sporadyczny kontakt sms-owy, np. życzenia świąteczne czy urodzinowe. Dzieci nie chcą się z nim spotykać, (...).

Od tego też czasu jedynie Pani z obecnym mężem zajmujecie się dziećmi pod względem ich wspierania w sferze psychicznej, edukacyjnej czy zdrowotnej. Chodzicie na zebrania rodziców, utrzymujecie kontakty ze szkołami dzieci. Gdy są chore – zajmuje się Pani ich leczeniem oraz na co dzień dba o ich zdrowie. Zapewnia im Pani rozrywkę, wyjazdy, wakacje.

Ojciec dzieci płaci jedynie alimenty po 500 zł na D.A i C.A, natomiast na B.A 600 zł, co daje razem 1.600 zł. Kiedy w 2018 r. wniosła Pani o podniesienie alimentów, bo wcześniej były to kwoty po 300 zł na B.A i C.A, a na D.A – 200 zł, ojciec dzieci wniósł odwołanie od podniesionych alimentów, jednak Sąd je odrzucił.

Od 2019 r. pracuje Pani na umowie o pracę. Obecnie prowadzi Pani również jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. Obecny Pani mąż prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą.

W ostatnim czasie otrzymała Pani telefon z urzędu skarbowego celem złożenia korekty zeznań podatkowych od 2019 r.

W piśmie z (...) 2017 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w treści którego przytoczony jest wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego (...) 2016 r., podkreślono, że (...) wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka (nierzadko wymuszonych orzeczeniem sądowym), czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem, nie wypełniają tak rozumianego określenia „wykonywanie władzy rodzicielskiej”.

Z innej indywidualnej interpretacji z (...) 2024 r. również wynika, iż należy się Pani od 2019 r. cała ulga na dzieci w pełnym wymiarze 12 miesięcy.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ww. ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę (…).

Z przepisu art. 27f ust. 4 ww. ustawy wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Jednakże porozumienie rodziców co do wysokości dokonywanego odliczenia nie jest jednak wymagane w przypadku, gdy tylko jeden rodzic spełnia warunki określone w art. 27f ust. 1 ustawy. Warunkiem niezbędnym do zastosowania ulgi na dzieci w stosunku do małoletniego dziecka jest wykonywanie władzy rodzicielskiej (a nie samo jej posiadanie). Nie można utożsamiać pojęcia „wykonywanie władzy rodzicielskiej” z pojęciem „przysługiwanie władzy rodzicielskiej”.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

W latach 2019-2023 żadne z Pani dzieci nie było umieszczone w instytucjach zapewniających całodobowe utrzymanie. Dzieci były cały czas pod Pani opieką.

Do dnia dzisiejszego żadne z Pani dzieci nie wstąpiło w związek małżeński – B.A i D.A są kawalerami, a C.A jest panną.

W latach 2019-2023 względem dzieci – B.A, C.A i D.A – posiadała Pani władzę rodzicielską. Biologiczny ojciec dzieci miał sądownie ograniczoną władzę rodzicielską. Przez cały ten okres dziećmi zajmowała się Pani sama. Ojciec dzieci nie spotykał się z nimi. Jedyny kontakt jaki utrzymywał ojciec dzieci to sms-y z życzeniami z okazji różnych świąt. Miejscem zamieszkania dzieci było Pani miejsce zamieszkania. Ojciec dzieci mieszka w innym mieście.

W latach 2019-2023 syn – B.A pozostawał na Pani utrzymaniu. Ojciec dziecka płacił alimenty. Syn nie otrzymywał zasiłku i nie otrzymywał renty socjalnej. W latach 2019 – kwiecień/maj 2022 syn był uczniem (…) Technikum (...). Następnie w październiku 2022 r. podjął studia dzienne na (…).

W 2019 r. syn B.A uzyskał przychód – o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wysokości (...) zł ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych oraz umów zlecenia. W 2020 r. uzyskał przychód – o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wysokości (...) zł ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych oraz umów zlecenia. Natomiast w okresie od 22 maja 2021 r. do 31 grudnia 2021 r. (tj. w okresie po uzyskaniu pełnoletności) syn osiągnął przychody ze stosunku pracy w wysokości (...) zł. Za cały 2021 r. (od stycznia do grudnia), przychody wyniosły razem (...) zł. W 2022 r. syn uzyskał dochód ze stosunku pracy w wysokości (...) zł oraz (...) zł z umowy zlecenia, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W 2023 r. syn uzyskał dochód w wysokości (...) zł, na który składa się dochód ze stosunku pracy w wysokości (...) zł oraz z umowy zlecenia w wysokości (...) zł. Przychody te przekroczyły dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia (...) 2003 r. o rencie socjalnej.

W 2019 i 2020 r. w stosunku do Pani dziecka – B.A nie miały zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych. W latach 2021, 2022 i 2023 w stosunku do niego nie miały również zastosowania przepisy art. 30c (opodatkowanie dochodów z działalności gospodarczej, działów specjalnych produkcji rolnej podatkiem liniowym) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (z wyjątkiem przepisów dotyczących najmu prywatnego) – w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń oraz nie miały zastosowania przepisy z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W latach 2019-2023 córka – C.A pozostawała na Pani utrzymaniu. Ojciec dziecka płacił alimenty. Córka nie otrzymywała zasiłku i nie otrzymywała renty socjalnej. W 2019 r. córka ukończyła Gimnazjum (...). W latach 2019 – kwiecień/maj 2023 była uczennicą Technikum (...). Następnie od września 2023 r. była uczennicą (...).

Przed rokiem 2023 córka nie uzyskała żadnego przychodu. W 2023 r. otrzymała pierwszy i jedyny przychód – o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wysokości (…)  zł z tytułu umowy o pracę oraz (…) zł z tytułu umowy zlecenia.

W latach 2019-2023 syn – D.A pozostawał na Pani utrzymaniu. Ojciec dziecka płacił alimenty. Syn nie otrzymywał zasiłku i nie otrzymywał renty socjalnej. W latach 2019 – czerwiec 2022 był uczniem Szkoły Podstawowej (...). Następnie od (...) 2022 r. jest uczniem Technikum (...). Syn obecnie jest w II klasie tego Technikum. W latach 2019-2023 syn nie uzyskał żadnego przychodu.

Z racji ograniczenia praw rodzicielskich ojcu dzieci oraz braku kontaktu ojca z dziećmi i zainteresowania nimi – między Panią i ojcem dzieci nie było porozumienia co do ulgi prorodzinnej za lata 2019-2023.

W roku podatkowym 2023 była Pani osobą pozostającą w związku małżeńskim. Wspólny dochód Pani i małżonka wynosił (...) zł.

Pytanie

Czy za lata 2019-2023 przysługuje Pani prawo do dokonania odliczeń na dzieci w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, przepisy pozwalają Pani na odliczenie w latach 2019-2023 całej ulgi na dzieci w wymiarze 12 miesięcy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 226 ze zm.):

·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

·w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na mocy art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Na gruncie art. 93 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

W myśl art. 95 § 1 wskazanego Kodeksu:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

Art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu stanowi, że:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Zgodnie zaś z treścią art. 107 ww. Kodeksu:

§ 1 Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

§ 2 W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Z literalnego brzmienia art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej.

Podkreślić należy, że samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka.

Wykonywać pieczę (zgodnie z definicją Wielkiego Słownika Języka Polskiego oraz słownika synonimów) – to m.in. sprawować nad kimś lub czymś bezpośrednią, osobistą opiekę, troszczyć się, baczyć, czuwać, nadzorować. W konsekwencji, samo płacenie alimentów na małoletnie dziecko oraz sporadyczne spotkania z małoletnim dzieckiem nie są rozstrzygające dla uznania, że rodzic wykonuje władzę rodzicielską. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje formalnie obojgu rodzicom, a tylko jeden z rodziców faktycznie ją wykonuje, to z odliczenia całości kwoty może skorzystać tylko ten rodzic.

Na podstawie art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W myśl art. 27f ust. 2a cytowanej ustawy:

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Art. 27f ust. 2c wskazanej ustawy stanowi, że:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Z art. 27f ust. 2d powołanej ustawy wynika, że:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1)osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2)osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Na mocy art. 27f ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2023 r.:

Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d.

Z art. 27f ust. 3 omawianej ustawy wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Na gruncie art. 27f ust. 4 ww. ustawy:

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2020 r.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

W świetle art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Art. 26 § 1 i § 2 powołanego Kodeksu stanowi, że:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Z art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługuje również podatnikom utrzymującym: dzieci pełnoletnie, które otrzymują zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz pełnoletnie, które się uczą lub studiują do ukończenia 25. roku życia z uwzględnieniem limitu dochodu, który mogą osiągnąć. Warunkiem zastosowania przez podatnika ulgi na pełnoletnie dzieci jest utrzymywanie ich w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przy czym, jeżeli oboje rodzice utrzymują pełnoletnie dziecko, tzn. wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, wówczas decyzję o sposobie podziału przysługującej kwoty ustawodawca pozostawił rodzicom, zaznaczając, że kwota ulgi na dziecko dotyczy łącznie ich obojga i mogą oni odliczyć ją w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między rodzicami, którzy wypełniają swoje obowiązki alimentacyjne, ulga przysługuje każdemu z rodziców w częściach równych.

Obowiązek alimentacyjny zdefiniowany został w art. 128 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jako:

Obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

Istotą tak określonego obowiązku jest to, że jedna strona ma prawo dostarczania tak wskazanych środków, a druga osoba ma obowiązek je dostarczyć. Dostarczanie środków utrzymania to zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci: pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków, itp. Dostarczanie środków wychowania obejmuje natomiast powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury, itp.

Art. 133 § 1 powołanego Kodeksu stanowi natomiast, że:

Rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

Na mocy art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4c pkt 2 i 3, z uwzględnieniem art. 6 ust. 4e i 8, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Art. 27f ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi:

·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

·w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że:

·w brzmieniu obowiązującym do 31 lipca 2019 r.

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

-podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

·w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2021 r.

Od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym i nauce lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub uzyskały przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

-podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Wedle art. 6 ust. 4c przywołanej ustawy, mającego zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Od dochodów jednego rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem, osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą, której małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1)małoletnie,

2)pełnoletnie, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,

3)pełnoletnie do ukończenia 25. roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w Rzeczypospolitej Polskiej oraz w innym państwie

-podatek może być określony zgodnie z ust. 4d na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym.

Art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mający zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r. stanowi, że:

Przepisu ust. 4c pkt 3 nie stosuje się, jeżeli dziecko, o którym mowa w tym przepisie, uzyskało w roku podatkowym:

1)dochody, z wyjątkiem renty rodzinnej, podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b lub

2)przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 i 152

-w łącznej wysokości przekraczającej dwunastokrotność kwoty renty socjalnej określonej w ustawie z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2194), w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Ulga na dzieci pełnoletnie uczące się nie przysługuje w sytuacji, gdy dzieci te uzyskały w roku podatkowym 2019 dochody przekraczające 3.089 zł. zł. Limit ten – stosownie do art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556,02 zł oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

W odniesieniu zaś do roku podatkowego 2020 i 2021 omawiana wartość – wynikająca z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. 525,12 zł oraz stawki podatku 17% w pierwszym przedziale skali podatkowej – również nie mogła przekroczyć 3.089 zł.

Natomiast maksymalna kwota dopuszczalnych dochodów pełnoletnich dzieci w roku podatkowym 2022 – na podstawie art. 6 ust. 4e omawianej ustawy – wyniosła 16.061,28 zł, co stanowi dwunastokrotność kwoty renty socjalnej (1.338,44 zł) określonej w ustawie o rencie socjalnej, w wysokości obowiązującej w grudniu roku podatkowego.

Odpowiednio w rozliczeniu za rok podatkowy 2023, wymagany limit rocznych dochodów pełnoletnich dzieci wynosił 19.061,28 zł, czyli dwunastokrotność kwoty 1.588,44 zł.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

–w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

–w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Wyjaśnić przy tym należy, że na gruncie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, dodanego przez art. 9 pkt 7 ustawy z dnia 9 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

W przypadku opodatkowania dochodów uzyskanych w 2021 r., o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2021 r., przepis art. 6 ust. 8 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się odpowiednio do osoby samotnie wychowującej dzieci i jej dziecka.

Z art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. – wynika, że:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Natomiast z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) wynika, że:

Przepisy art. 6 ust. 4c–4h, 8 (…) ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, (…) stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2022 r.

We wniosku podaje Pani, że wobec całej trójki dzieci – B.A, C.A i D.A – posiadała Pani władzę rodzicielską. W latach 2019-2023dziećmi zajmowała się Pani sama. Chodziła Pani na zebrania rodziców, utrzymywała kontakty ze szkołami dzieci. Gdy były chore – zajmowała się Pani ich leczeniem oraz na co dzień dbała o ich zdrowie. Zapewniała im Pani rozrywkę, wyjazdy, wakacje.Decyzją Sądu z (...) 2018 r. ojcu dzieci ograniczona została władza rodzicielska jedynie do współdecydowania o sposobie leczenia szpitalnego i edukacji małoletnich. Ojciec dzieci nie spotykał się z nimi. Jedyny kontakt jaki utrzymywał ojciec dzieci to sms-y z życzeniami z okazji różnych świąt. Dzieci nie chciały się z nim spotykać, (...). Ojciec dzieci płaci alimenty. Miejscem zamieszkania dzieci było Pani miejsce zamieszkania. Ojciec dzieci mieszka w innym mieście. Dzieci pozostawały na Pani utrzymaniu w związku z wykonywanym przez Panią obowiązkiem alimentacyjnym. Od 2019 r. pracuje Pani na umowie o pracę. Obecnie prowadzi Pani również jednoosobową działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych. W roku podatkowym 2023 była Pani osobą pozostającą w związku małżeńskim. Wspólny dochód Pani i małżonka wynosił (...) zł. Z racji ograniczenia praw rodzicielskich ojcu dzieci oraz braku kontaktu ojca z dziećmi i zainteresowania nimi – między Panią i ojcem dzieci nie było porozumienia co do ulgi prorodzinnej za lata 2019-2023.

Przenosząc cytowane przepisy na grunt analizowanej sprawy w celu ustosunkowania się do wątpliwości w zakresie możliwości skorzystania przez Panią z odliczeń w latach 2019-2023 w ramach ulgi prorodzinnej na trójkę Pani dzieci najbardziej czytelne będzie odniesienie się do każdego dziecka odrębnie.

Wobec powyższego, w odniesieniu do Pani dziecka:

·D.A ur. (...) 2007 r.

W świetle przedstawionego opisu sprawy oraz zacytowanych przepisów prawa uznać należy, że skoro w okresie, którego dotyczy wniosek, tj. w latach 2019-2023, wykonywała Pani władzę rodzicielską nad synem D.A oraz spełniała Pani wszystkie ustawowe przesłanki wymagane do zastosowania ulgi (w tym wysokość osiągniętych w 2023 r. przez Panią i Pani męża dochodów, które nie przekroczyły rocznego limitu 112.000 zł – to przysługuje Pani wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

·C.A ur. (...) 2004 r.

W latach 2019-2021 oraz w roku 2022 do uzyskania przez nią pełnoletności, tj. do miesiąca włącznie, w którym dziecko ukończyło 18 rok życia – w związku z tym, że wykonywała Pani władzę rodzicielską nad córką C.A oraz spełniała Pani wszystkie ustawowe przesłanki wymagane do zastosowania ulgi – to przysługuje Pani wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W 2022 r. po uzyskaniu pełnoletności, córka C.A uczyła się i nie uzyskała żadnego przychodu. Nie otrzymywała również zasiłku i renty socjalnej. Jednocześnie Pani były mąż – wykonując obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniej córki – płacił alimenty. W związku z tym – za ten okres 2022 r. (od miesiąca następującego po miesiącu, w którym ukończyła 18 rok życia) nie przysługuje Pani wyłączne prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Przysługuje Pani odliczenie połowy ulgi prorodzinnej.

W 2023 r. córka C.A otrzymała przychód – o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w wysokości (...) zł z tytułu umowy o pracę oraz (...) zł z tytułu umowy zlecenia. Nie został zatem spełniony warunek dotyczący limitu dochodów, o którym mowa w art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że w 2023 r. nie mogła Pani skorzystać z ulgi prorodzinnej na córkę C.A.

·B.A ur. (...) 2003 r.

W latach 2019-2020 oraz w roku 2021 do uzyskania przez niego pełnoletności, tj. do miesiąca włącznie, w którym dziecko ukończyło 18 rok życia – w związku z tym, że wykonywała Pani władzę rodzicielską nad synem B.A oraz spełniała Pani wszystkie ustawowe przesłanki wymagane do zastosowania ulgi – to przysługuje Pani wyłączne prawo do dokonania odliczeń w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W okresie od (...) 2021 r. do (...) 2021 r. (tj. w okresie po uzyskaniu pełnoletności) syn B.A osiągnął przychody ze stosunku pracy w wysokości (...) zł. W 2022 r. syn uzyskał dochód ze stosunku pracy w wysokości (...) zł oraz (...) zł z umowy zlecenia, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast w 2023 r. syn uzyskał dochód w wysokości (...) zł, na który składa się dochód ze stosunku pracy w wysokości (...) zł oraz z umowy zlecenia w wysokości (...) zł.

Oznacza to, że za okres od czerwca 2021 r., tj. miesiąca po którym syn B.A ukończył 18 rok życia oraz za lata 2022 i 2023 nie miała Pani prawa do ulgi prorodzinnej na syna B.A. Nie został bowiem spełniony warunek dotyczący limitu dochodów, o którym mowa odpowiednio w art. 6 ust. 4 pkt 3 i w art. 6 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe – odpowiadając wprost na Pani pytanie – nie przysługuje Pani prawo do dokonania odliczeń na dzieci w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w pełnej wysokości w każdym roku okresu obejmującego lata 2019-2023.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.