Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.203.2024.1.RK

Skutki podatkowe nieodpłatnie otrzymanych materiałów marketingowych - uprawnienie do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 11t ust. 2 pkt 7 updop.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy skutków podatkowych transakcji nieodpłatnego otrzymania materiałów marketingowych od podmiotu powiązanego oraz możliwości złożenia oświadczenia w zakresie nieodpłatnych transakcji zgodnie z art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT, w sytuacji braku obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X. Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) podlegającym opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania (jest rezydentem podatkowym w Polsce). Rok podatkowy Spółki jest zgodny z rokiem kalendarzowym. Wnioskodawca jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w Polsce.

Spółka należy do międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej: „Grupa”) zajmującej się (...).

Grupa wdraża spójne i skoordynowane na poziomie globalnym strategie wejścia na rynek, które zasadniczo opierają się na sprzedawcach działających na dużą skalę/dużych sklepach i większych sprzedawcach z segmentu profesjonalnego, z uwzględnieniem indywidualnej struktury rynku. Struktura Grupy dzieli się na klaster produkcyjno-zaopatrzeniowy oraz klaster sprzedaży i dystrybucji. Klastry sprzedaży i dystrybucji ponoszą pewne ryzyko związane ze swoimi rynkami i operacjami wewnętrznymi, natomiast ich ogólny wkład w wartość firmy jest ograniczony.

Na mniejszych rynkach europejskich Grupa stosuje scentralizowany, zintegrowany model dystrybucji (tzw. hub-and-spoke model), w ramach którego lokalne podmioty świadczą usługi w zakresie wsparcia sprzedaży i marketingu na rzecz regionalnych podmiotów dystrybucyjnych. Dzięki powyższemu modelowi europejskie podmioty z Grupy mogą wykorzystać swój model dystrybucji na wielu mniejszych, sąsiadujących ze sobą rynkach i tym samym uniknąć powielania struktur kosztowych, co uniemożliwiłoby osiągnięcie rentowności na małych rynkach.

X. Sp. z o.o. została założona w 2004 roku i jako jeden z regionalnych podmiotów dystrybucyjnych, prowadzi działalność hurtową w zakresie sprzedaży i marketingu produktów Grupy w segmencie profesjonalnym i konsumenckim. Spółka jest odpowiedzialna za sprzedaż i dystrybucję (...) i sprzętu (...) dla dealerów oraz sprzedawców detalicznych na rynku Europy Środkowo-Wschodniej. Profil Spółki odpowiada profilowi dystrybutora o ograniczonych funkcjach i ryzykach.

W ramach działalności marketingowej Spółka pozostaje zgodna z globalną strategią marketingową dla każdej marki Grupy. Grupa opracowuje strategie pozycjonowania w celu wprowadzenia spójnego wizerunku marki na wszystkich rynkach. Centralny zespół marketingowy jednego z podmiotów z Grupy opracowuje i wdraża strategie marketingowe dotyczące całego obszaru Europy, Bliskiego Wschodu i Afryki (EMEA) poprzez organizowanie regionalnych imprez marketingowych/promocyjnych, konferencji handlowych dla europejskich podmiotów handlowych i marketingowych, w tym dla Wnioskodawcy. Duża część działań marketingowych i promocyjnych X. Sp. z o.o. realizowana jest w powiązaniu z wydarzeniami służącymi promocji sprzedaży, które prowadzone są przez klientów Spółki.

Większość treści i materiałów marketingowych, takich jak obrazy produktów, filmy wideo, katalogi, ekspozycje, odzież promocyjna itp. (dalej: „Materiały marketingowe”) jest projektowana przez zespół marketingowy Grupy w regionie EMEA lub przez inne podmioty z Grupy dla Spółki oraz innych europejskich podmiotów zajmujących się sprzedażą i marketingiem w celu ich rozprowadzenia.

X. Sp. z o.o., co do zasady, pozyskuje Materiały marketingowe od podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT i wykorzystuje je na potrzeby lokalnych działań marketingowych i promocyjnych. Powyższe Materiały marketingowe są niezbędne w celu prowadzenia przez X. Sp. z o.o. działalności dystrybucyjnej, a zatem są bezpośrednio związane z nabywanymi towarami.

Zdarzają się również sytuacje, w których Spółka otrzymuje od podmiotów powiązanych Materiały marketingowe nieodpłatnie. Dotyczy to określonych przypadków, w których są one przekazywane dalej bez dodatkowej odpłatności na rzecz klientów końcowych lub są wykorzystywane dla potrzeb działań marketingowych w ramach promocji produktów Grupy. W ostatnim roku Spółka otrzymała nieodpłatnie Materiały marketingowe od podmiotu powiązanego C. z siedzibą w Niemczech (dalej: „C.”). Brak odpłatności wynika w takim przypadku z charakteru prowadzonej przez Spółkę działalności, w ramach której jako lokalny dystrybutor o ograniczonych funkcjach i ryzykach, dokonuje zakupów towarów od C. w celu ich dalszej odsprzedaży do klientów końcowych. Na rynku europejskim C. pełni bowiem rolę pośrednika między producentami z Grupy lub zewnętrznymi dostawcami, a X. Sp. z o.o. prowadzącym działalność dystrybucyjną na rynku Europy Środkowo-Wschodniej. Sprzedane towary dostarczane są z centrum dystrybucyjnego C. bezpośrednio do miejsca wskazanego przez klienta zaś prawo własności towarów jest przenoszone z C. na Spółkę w momencie ich wysyłki.

Z uwagi na działania marketingowe realizowane lokalnie przez X. Sp. z o.o., niewykluczone, że również w przyszłości może ona otrzymywać nieodpłatnie Materiały marketingowe na cele związane z przekazywaniem ich dalej bez dodatkowej odpłatności do klientów końcowych lub wykorzystania dla potrzeb marketingowych w ramach promocji produktów Grupy.

Pytania

1.Czy w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym otrzymanie nieodpłatnie przez Spółkę Materiałów marketingowych od podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, które są następnie przekazywane nieodpłatnie klientom końcowym lub wykorzystywane dla potrzeb marketingowych w ramach promocji produktów Grupy, stanowi dla Spółki przychód podatkowy?

2.Jeżeli stanowisko Spółki w odniesieniu do pytania nr 1 zostanie uznane za prawidłowe, to czy Wnioskodawca będzie uprawniony do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT, w zakresie transakcji dotyczącej otrzymanych nieodpłatnie Materiałów marketingowych, pomimo braku obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego z tego tytułu.

Państwa stanowisko

Ad 1

Otrzymanie nieodpłatnie przez Spółkę Materiałów marketingowych od podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, które są następnie nieodpłatnie przekazywane klientom końcowym lub wykorzystywane dla potrzeb marketingowych w ramach promocji produktów Grupy, nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego.

Ad 2

W przypadku uznania stanowiska Spółki w odniesieniu do pytania nr 1 za prawidłowe, Wnioskodawca będzie uprawniony do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT, w zakresie transakcji dotyczącej otrzymanych nieodpłatnie Materiałów marketingowych, pomimo braku obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego z tego tytułu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ad 1

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) przychodami są w szczególności wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez samorządowe zakłady budżetowe w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych oraz spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Wartość nieodpłatnych świadczeń ustala się na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 12 ust. 6 pkt 4 ustawy o CIT).

Przepisy ustawy o CIT nie definiują pojęcia "nieodpłatnego świadczenia". W ocenie Spółki trafna definicja pojęcia "nieodpłatne świadczenia" wykształciła się w orzecznictwie sądów administracyjnych, które wskazują, że pojęcie "nieodpłatnego świadczenia", użyte w art. 12 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono nie tylko świadczenie w cywilistycznym znaczeniu (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony - por. art. 353 Kodeksu cywilnego), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Taka definicja została przedstawiona w Uchwałach składu siedmiu sędziów NSA z dnia 18 listopada 2002 r. (sygn. FPS 9/02) oraz z dnia 16 października 2006 r. (sygn. II FPS 1/06).

Biorąc zatem pod uwagę przytoczoną definicję "nieodpłatnego świadczenia" należy uznać, że powstanie przychodu podatkowego w podatku dochodowym zawsze wiąże się z pewnym przysporzeniem majątkowym po stronie podatnika, tj. korzyścią znajdującą, chociażby pośrednio, odzwierciedlenie w majątku podatnika, które ma konkretny wymiar finansowy. W konsekwencji, przychód podatkowy będzie stanowiła ta wartość nieodpłatnego świadczenia, która przyczyni się do przyrostu aktywów lub zmniejszeniu pasywów podatnika.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt analizowanego stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy, art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie znajduje zastosowania w analizowanym przypadku. Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza polega głównie na sprzedaży i dystrybucji (...) i sprzętu (...) produkowanego przez inne podmioty powiązane w Grupie. W ramach tej działalności Spółka nieodpłatnie otrzymuje od podmiotów powiązanych Materiały marketingowe, które są następnie przekazywane bez odpłatności klientom końcowym lub są wykorzystywane dla potrzeb marketingowych w ramach promocji produktów Grupy. Brak odpłatności wynika w takim przypadku z profilu funkcjonalnego Wnioskodawcy jako lokalnego dystrybutora o ograniczonych funkcjach i ryzykach, który dokonując zakupów towarów od podmiotów powiązanych w celu ich dalszej odsprzedaży na określonym terytorium, otrzymuje również Materiały marketingowe służące zwiększaniu sprzedaży tych towarów i utrwalaniu pozytywnego wizerunku marek Grupy wśród klientów końcowych. Tym samym, wymierne korzyści z tego tytułu odnoszą zasadniczo podmioty powiązane będące producentami/dostawcami towarów dystrybuowanych przez Spółkę.

Materiały marketingowe otrzymane przez Spółkę nie stanowią towaru handlowego i nie są przeznaczone do dalszego obrotu. Ich zadaniem jest promocja oferowanego asortymentu i reklama towarów pod markami należącymi do Grupy. Należy jednocześnie podkreślić, że decydujący wpływ na kształt akcji promocyjnej mają podmioty powiązane będące producentami/dostawcami, którzy dostarczają Materiały marketingowe niezbędne do przeprowadzenia takiej akcji i mogą określać sposób w jaki ma zostać zaprezentowana marka produktu. W konsekwencji przedmiotowe Materiały marketingowe nie stanowią dla Spółki trwałego przysporzenia majątkowego mającego konkretny wymiar finansowy, ponieważ nawet pośrednio nie przyczyniają się do przyrostu aktywów lub zmniejszenia pasywów Spółki. Otrzymywane Materiały marketingowe nie stanowią przysporzenia majątkowego o charakterze definitywnym, które znalazłoby odzwierciedlenie w majątku Spółki. Zdarzenie to nie wpływa na jakiekolwiek zwiększenie aktywów bądź zmniejszenie pasywów u Wnioskodawcy.

Co więcej, w ocenie Wnioskodawcy, nieodpłatne otrzymanie Materiałów marketingowych nie będzie powodować konieczności rozpoznania przez Spółkę przychodu podatkowego na podstawie jakiejkolwiek innej regulacji ustawy o CIT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych, np.:

• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Warszawie z dnia 8 lipca 2020 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.188.2020.2.DP, w której w odniesieniu do transakcji realizowanej pomiędzy podmiotami wchodzącymi w skład tej samej grupy kapitałowej, organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że: „[...] nieodpłatne otrzymanie materiałów promocyjnych w związku z zakupem towarów handlowych i następnie nieodpłatne przekazanie tych materiałów klientom lub wykorzystanie w celach marketingowych (jak ulotki czy katalogi w sklepach) nie stanowi dla Spółki przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Warszawie z dnia 26 sierpnia 2020 r. o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.218.2020.4.AW, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że: „[...] otrzymanie nieodpłatnie od producentów/dostawców w próbek, testerów i gadżetów nie stanowi dla Spółki przychodu na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Warszawie z dnia 30 listopada 2018 r. o sygn. 0114-KDIP2-1.4010.410.2018.1.MR, w której organ podatkowy uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, że: „[...] nieodpłatne nabycie Produktów przeznaczonych na cele promocyjne nie stanowi dla Spółki przychodu”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2018 r. o sygn. 0111-KDIB2-3.4010.163.2018.2.APA, w której organ podatkowy stwierdził, że: „Należy zauważyć, iż do opisanego powyżej stanu faktycznego przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT, nie znajdzie zastosowania, ponieważ otrzymanie przez Wnioskodawcę próbek produktów leczniczych w ramach dozwolonych prawem działań reklamowych tych produktów, wydanych następnie osobom uprawnionym do wystawienia recept i przekazanych nieodpłatnie pacjentom po zakończonej hospitalizacji jak również zastosowanych w procesie leczenia pacjentów na oddziałach nie stanowi przychodu po stronie Wnioskodawcy. Nieodpłatnie przekazane próbki produktów leczniczych nie stanowią przedmiotu handlowego, przekazywane są w celu zareklamowania produktów, sprawdzenia ich cech i właściwości”;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 marca 2015 r. o sygn. IPPB5/4510-97/15-2/JC;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 sierpnia 2012 r. o sygn. IPTPB3/423-144/12-4/MF;
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 4 grudnia 2009 r. o sygn. ILPB3/423-777/09-3/JG);
• w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 lutego 2008 r. o sygn. IPPB3/423-490/07-2/KB.

W świetle powyższych rozważań oraz przedstawionych argumentów, w ocenie Wnioskodawcy otrzymanie nieodpłatnie przez Spółkę Materiałów marketingowych od podmiotów powiązanych ze Spółką w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT, które są następnie nieodpłatnie przekazywane klientom końcowym lub wykorzystywane w celach marketingowych Wnioskodawcy, nie stanowi dla Spółki przychodu podatkowego.

Ad 2

Zgodnie z art. 11c ust. 1 ustawy o CIT, podmioty powiązane są obowiązane ustalać ceny transferowe na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane. Z kolei, jak wynika z art. 11k ust. 1 tej ustawy podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania w postaci elektronicznej lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok podatkowy, w terminie do końca dziesiątego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Z kolei, w myśl art. 11t ust. 1 ustawy o CIT podmioty powiązane:

1)obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych - w zakresie transakcji objętych tym obowiązkiem lub

2)realizujące transakcje kontrolowane określone w art. 11n pkt 1-2 lub 10-12

- składają naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla podatnika, w terminie do końca jedenastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną według wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Stosownie natomiast do art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT, informacja o cenach transferowych zawiera oświadczenie podmiotu o tym, że lokalna dokumentacja cen transferowych została sporządzona zgodnie ze stanem rzeczywistym, a ceny transferowe objęte tą dokumentacją są ustalane na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Na tle wątpliwości powstałych u podatników w odniesieniu do możliwości złożenia przedmiotowego oświadczenia w przypadku nieodpłatnego lub częściowo nieodpłatnego otrzymania rzeczy lub praw, lub innych świadczeń w naturze, począwszy od dnia 1 stycznia 2022 r. wprowadzono art. 11t ust. 2b ustawy o CIT, w którym ustawodawca doprecyzował, że na potrzeby oświadczenia, o którym mowa w ust. 2 pkt 7, w przypadku otrzymania nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, lub innych świadczeń w naturze stanowiących przychód, ceny transferowe uważa się za ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane, jeżeli przychód ten został dla celów podatkowych wykazany zgodnie z zasadą ceny rynkowej.

Mając na względzie powyższe Wnioskodawca zwraca uwagę, że szczególnie w sytuacjach nietypowych, skomplikowanych, pomimo dołożenia wszelkiej należytej staranności, mogą powstać wątpliwości czy podmioty niezależne zaakceptowałyby warunki danej transakcji i czy w związku z tym podatnik będzie uprawniony do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT. W ocenie Spółki takie wątpliwości istnieją w analizowanym przypadku dotyczącym nieodpłatnego otrzymania Materiałów marketingowych w związku z czym należy je przeanalizować.

Przede wszystkim należy zwrócić uwagę, że powołany art. 11t ust. 2b ustawy o CIT odnosi się do „otrzymania nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, lub innych świadczeń w naturze stanowiących przychód”. Jeżeli zatem stanowisko Spółki przedstawione w pytaniu nr 1 niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zostanie uznane za prawidłowe, to wówczas należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji przepis szczególny art. 11t ust. 2b ustawy o CIT nie znajdzie zastosowania. Jak zostało bowiem wskazane w uzasadnieniu do stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1, X. Sp. z o.o. nie jest zobowiązana do rozpoznawania przychodu podatkowego z tytułu otrzymanych nieodpłatnie Materiałów marketingowych w związku z czym można uznać, że w opisywanej transakcji cena transferowa została ustalona na warunkach rynkowych.

Podejście takie zostało potwierdzone w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w odniesieniu do rzeczy otrzymywanych nieodpłatnie zarówno od niepowiązanych dostawców/producentów produktów jak i podmiotów z jednej grupy kapitałowej. Stąd, jeżeli podmiot zawiera podobną transakcję z innym podmiotem niepowiązanym nie ponosząc przy tym odpłatności za otrzymywane materiały oraz nie będąc zobligowanym do rozpoznawania przychodu podatkowego z tego tytułu, to należy uznać, że zawiera ją na warunkach rynkowych. Należy uznać, że Materiały marketingowe, które mogą zostać wykorzystane jedynie do celów promocyjnych i nieodpłatnych, a więc nie mają wartości handlowej i nie mogą wygenerować przychodu z ich sprzedaży, mają rynkową wartość zero, bowiem każdy inny podmiot niepowiązany otrzymujący takie świadczenie w podobnych okolicznościach otrzymałby je za darmo. Tym samym, przyjęcie analogicznego podejścia przez Spółkę należy uznać za działanie zgodne z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Wnioskodawca zwraca przy tym uwagę, że zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w doktrynie, w świetle brzmienia przepisu art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT nie ma innej alternatywy dla podmiotów powiązanych, realizujących transakcje podlegające ujęciu w lokalnej dokumentacji cen transferowych, niż złożenie oświadczenia. Co więcej, nie ma wyboru w zakresie jego treści. Zatem nie jest to uprawnienie, ale obowiązek ustawowy, którego niedopełnienie jest przestępstwem. Analogicznie traktowane jest podanie nieprawdy w tym dokumencie. Trudno zakładać, aby ustawodawca nakłaniał podmioty powiązane do podania nieprawdy w oświadczeniu (poprzez konieczność wskazania, że warunki transakcji odpowiadają rynkowym, gdy istnieją co do tego poważne wątpliwości), jednocześnie nakładając sankcje karne za wskazanie nieprawdziwych informacji. W sytuacji braku przeświadczenia, że warunki transakcji kontrolowanej objętej dokumentacją odpowiadają warunkom rynkowym, podmiot nie ma żadnej innej możliwości, niż złożyć oświadczenie (Jarosław F. Mika (red.), Podmioty powiązane. Obowiązki podatkowe. Raportowanie transakcji grupowych, Warszawa 2022).

Skoro zatem Spółka na podstawie obowiązujących przepisów prawa nie jest zobligowania do rozpoznawania przychodu podatkowego z tytułu nieodpłatnego otrzymania od podmiotów powiązanych Materiałów marketingowych, to nie sposób twierdzić, żeby nie była ona uprawniona do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT. Przyjęcie odmiennego stanowiska byłoby bowiem sprzeczne z zasadą racjonalnego ustawodawcy.

W świetle powyższych rozważań oraz przedstawionych argumentów, w przypadku uznania stanowiska Spółka w odniesieniu do pytania nr 1 za prawidłowe, Wnioskodawca będzie uprawniony do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 11t ust. 2 pkt 7 ustawy o CIT w zakresie transakcji dotyczącej otrzymanych nieodpłatnie Materiałów marketingowych, pomimo braku obowiązku rozpoznania przychodu podatkowego z tego tytułu.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego w opisanej powyżej sprawie.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie pytania Nr 1 i 2 jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.