Postanowienie NSA z dnia 13 marca 2024 r., sygn. II OZ 130/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia H. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. akt II SA/Wr 771/23 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi H. Sp. z o.o. z siedzibą w P. na postanowienie Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 października 2023 r. Nr 1002/2023 w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Postanowieniem z dnia z dnia 25 stycznia 2024 r., sygn. akt II SA/Wr 771/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odmówił wstrzymania wykonania postanowienia Dolnośląskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 23 października 2023 r. Nr 1002/2023 w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Sąd wskazał, że przedmiotem wniosku o wstrzymanie wykonania jest postanowienie, którym utrzymano w mocy postanowienie organu pierwszej instancji o nałożeniu na stronę skarżącą – właściciela budynku mieszkalnego wielorodzinnego - grzywny w celu przymuszenia w kwocie 50.000 zł w związku z niewykonaniem nałożonego na Wspólnotę Mieszkaniową (poprzednika prawnego) obowiązku. Uzasadniając wniosek strona skarżąca wskazała, że istnieje obawa wyrządzenia jej znacznej i nieodwracalnej szkody, ponieważ do czasu rozpoznania skargi może dojść do wyegzekwowania kwoty objętej postanowieniem, zaś strona skarżąca nie jest w stanie uiścić wymierzonej grzywny a próba jej egzekucji sparaliżuje w praktyce możliwość jakiejkolwiek działalności strony. Natomiast niemożliwe do odwrócenia skutki w niniejszej sprawie są – zdaniem strony - dwojakie. Po pierwsze, zaskarżone postanowienie wprost polega na zastosowaniu środka egzekucyjnego, którym jest grzywna w celu przymuszenia. W sposób bezpośredni zmierza ono do wykonania obowiązku, który nie ciąży w istocie na stronie skarżącej. Grzywna taka może podlegać przymuszonego ściągnięciu, np. poprzez zajęcie rachunku bankowego strony lub egzekucję z nieruchomości. Jak wynika z załączonego wydruku ostatniego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony 31 grudnia 2022 r.: strona skarżąca poniosła stratę w wysokości 3.102.374,75 zł, jej aktywa składają się w ponad 90% z nieruchomości (tzn. nieruchomości, której dotyczy sprawa, a która w obecnym stanie nie przynosi przychodów), zaś środki pieniężne w kasie i na rachunkach bankowych wynoszą łącznie 6433,92 zł. Po drugie, zaskarżone postanowienie wprost otwiera drogę do dalszych czynności egzekucyjnych w postaci np. wykonania zastępczego. Zatem jest wyraźna podstawa do wyrządzenia stronie skarżącej szkody nie tylko na skutek bezpośredniej egzekucji grzywny ale poprzez wykonanie zastępcze. Wykonanie zastępcze jest zaś nieodwracalne.