Wyrok NSA z dnia 7 marca 2024 r., sygn. II GSK 1362/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Skoczylas (spr.) Sędzia NSA Dorota Dąbek Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Izabela Kołodziejczyk po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 października 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 554/20 w sprawie ze skargi M. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z dnia 25 marca 2020 r., nr 2001-IOA.4246.7.2020 w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 21 października 2020 r., sygn. akt I SA/Bk 554/20 oddalił skargę M. D. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku z 25 marca 2020 r., w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Naczelnik Podlaskiego Urzędu Celno-Skarbowego w Białymstoku decyzją z dnia 25 kwietnia 2017 r., na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2, art. 90 i art. 91 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 847 ze zm.; dalej: u.g.h.), wymierzył M. D. karę pieniężną w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie Csani [...], poza kasynem gry, to jest w lokalu P. [...] przy ul. [...] w B. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Białymstoku decyzją z 27 czerwca 2017 r., utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z 14 grudnia 2017 r., sygn. akt I SA/Bk 987/17, oddalił skargę na tę decyzję.

Naczelny Sąd Administracyjny, w wyniku skargi kasacyjnej wniesionej przez M. D., wyrokiem z 28 sierpnia 2018 r., sygn. akt II GSK 497/18 uchylił powyższy wyrok oraz zaskarżoną decyzję podnosząc, że ustalenia stanu faktycznego nie pozwalają na jednoznaczne przyjęcie, że skarżąca jest urządzającym gry w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h. Zawarcie przez skarżącą kasacyjnie umowy dzierżawy powierzchni dla wstawienia w kontrolowanym lokalu automatu CSANI poprzedzone było wykazaniem przez M. - dzierżawcę, że dysponuje on wieloma dokumentami pochodzącymi od właściwych organów, że platforma CSANI i udostępnione w jej obrębie aplikacje, także z wizualizacją ekranową, nie podlega ustawie o grach hazardowych. W ocenie NSA, ustalenie tej okoliczności ma podstawowe znaczenie dla sposobu wykładni art. 89 ust. 1 u.g.h., a w konsekwencji dla poprawnego zastosowania tego przepisu. Przymiotu urządzającego gry nie można bowiem przypisać podmiotowi, który zawarł umowę dzierżawy kierując się treścią pism urzędowych, które wykazują, że urządzenie lub gra nie podlegają regulacji ustawy o grach hazardowych. Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w ponownym postępowaniu organ powinien ustalić i ocenić, czy takie dokumenty istnieją i jaki był stan wiedzy skarżącej co do ich treści. Dopiero po dokonaniu tych ustaleń będzie możliwa ocena zaistnienia przesłanki z art. 89 ust. 1 pkt 2 u.g.h.