Wyrok NSA z dnia 6 marca 2024 r., sygn. II FSK 1172/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA del. Renata Kantecka, Protokolant Wojciech Zagórski, po rozpoznaniu w dniu 6 marca 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "M." sp. z o.o. z siedzibą w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 czerwca 2021 r. sygn. akt I SA/Łd 310/21 w sprawie ze skargi "M." sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji ostatecznej w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2006 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "M." sp. z o.o. z siedzibą w Ł. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 29 czerwca 2021 roku sygn. akt I SA/Łd 310/21 oddalający skargę M. Spółki z o.o. z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 10 lutego 2021 r. w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2006 rok.

Wyrok ten dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem www.orzeczenia.nsa.gov.pl (CBOSA).

W skardze kasacyjnej od tego wyroku spółka zarzuciła naruszenie przepisów postępowania, tj.:

1) art. 145 § 1 pkt 1 lit. b i c ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) – zwanej dalej "p.p.s.a." w związku z art. 240 § 1 pkt 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) – zwanej dalej "o.p." polegające na odmowie uchylenia zaskarżonej decyzji pomimo, że wyrok TSUE wydany w dniu 16 października 2019 roku w sprawie o sygn. C 189/18 znajduje bezpośrednie zastosowanie w niniejszej sprawie, co skutkować powinno wznowieniem postępowania. W toku postępowania, jakie było pierwotnie prowadzone, doszło bowiem do przeprowadzenia przez organy podatkowe postępowania w taki sposób, że naruszono przepis art. 47 oraz art. 48 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, bowiem pozbawiono skarżącą jakiegokolwiek prawa do obrony i wykazania tezy odmiennej od przyjętej w ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi, o której uchylenie w wyniku wznowienia postępowania wnosiła skarżąca spółka, przy czym naruszenie to w toku pierwotnie rozpoznawanej sprawy nastąpiło zarówno na etapie prowadzenia sprawy przed organami podatkowymi (wówczas Urzędem Kontroli Skarbowej w Ł. oraz Izbą Skarbową w Ł.), jak na etapie postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Łodzi w sprawie sygn. akt I SA/Łd 1075/13, a to poprzez: