Interpretacja indywidualna z dnia 28 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.240.2024.3.AR

Prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z kupnem konia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 kwietnia 2024 r. wpłynął Pani wniosek z 2 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z kupnem konia. Uzupełniła go Pani w zakresie podatku od towarów i usług – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 maja 2024 r. (wpływ 29 maja 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Przedmiotem Pani wniosku jest zakup konia i możliwość wliczenia go w podatek VAT i podatek dochodowy. Celem tego zakupu jest odpoczynek pracowników od (…) godzinnej pracy przed komputerem. Po rozmowie z pracownikami ustalili Państwo, że byłaby to najlepsza forma relaksacyjna i zdrowotna, gdyż dwóch pracowników jeździ konno i chętnie korzystaliby z takiej możliwości. Jazda konna ma wiele zalet, szczególnie, gdy wykonuje się pracę siedzącą i nie jest zapewniona wystarczająca dawka ruchu. Głównie pomaga w utrzymaniu prostych pleców, poprawia koordynację ruchową oraz wpływa korzystnie na wiele grup mięśni, poprawia ogólne samopoczucie, uspokaja i redukuje stres. Koń stałby w stajni, która otwarta jest od poniedziałku do piątku w godzinach od 10 do 18, w tym czasie pracownicy mieliby pełen dostęp do spędzania czasu z nim.

Doprecyzowanie i uzupełnienie opisu sprawy

Posiada Pani (…) pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

Koń zostanie nabyty tylko i wyłącznie na rzecz odpoczynku i relaksu pracowników, jak i Pani.

Wystawiona faktura dokumentująca zakup konia będzie wystawiona na Panią.

Opiekę nad koniem będzie sprawowała obsługa stajni, Pani, jak i pracownicy, jeśli będą mieli ochotę.

Stajnia, o której mowa we wniosku, znajduje się w okolicach A, dokładniej w B, który jest oddalony o (…) km od miejsca prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Pracownicy będą mogli korzystać z jazdy konnej od poniedziałku do piątku po pracy, w weekendy oraz inne dni wolne od pracy, jeżeli chodzi o godziny to pracownicy będą mogli sami wybierać, kiedy będą chcieli korzystać z jazd. Ma to stanowić formę relaksu i odpoczynku, co będzie przekładało się na efektywność pracy.

Jazdy konne będą organizowane dla Pani pracowników, jak i dla Pani, jako również forma rekreacji i odpoczynku.

Wszyscy pracownicy będą mogli korzystać z jazd oraz spędzania czasu z koniem bezpłatnie.

Pracownicy nie będą pokrywali żadnych kosztów związanych ze sprawowaniem opieki nad koniem.

Każdy z (…) pracowników będzie miał jednakowy i pełen dostęp do jazd oraz opieki nad koniem.

Jeden z pracowników, który nie jeździ konno, będzie mógł spędzać z nim czas poprzez opiekę nad nim, oprowadzaniem, będzie mógł również próbować jazd na nim, będzie miał pełen dostęp tak, jak i pozostali pracownicy.

Korzystanie z konia nie będzie uregulowane żadnym regulaminem wewnętrznym, pracownicy będą mieli pełen dostęp do spędzania czasu z koniem, sprawowania opieki nad koniem oraz jazd.

Koń nie będzie wykorzystywany na cele prywatne pracowników.

Koń nie będzie wykorzystywany do Pani celów prywatnych innych niż Pani odpoczynek i relaks.

Jest Pani czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarczą prowadzi Pani od roku (…), firma specjalizuje się w wykonywaniu projektów budowlanych (…).

Na tę chwilę wykonuje Pani w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej 100% usług opodatkowanych stawką 23%, nie ma usług zwolnionych od podatku VAT.

Na pytanie o treści: „c) czy zakup konia, z przeznaczeniem na odpoczynek i relaks dla Pani pracowników, będzie miał związek z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług? Jeśli tak, należy dokładnie wskazać, w jaki sposób zakup konia będzie się przekładał na Pani działalność opodatkowaną (należy szczegółowo opisać ten związek)” odpowiedziała Pani: „Zakup konia nie będzie miał większego związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, będzie on jednak zwiększał efektywność pracy poprzez zrelaksowanie i odpoczynek Pani, jak i pracowników”.

Na pytanie w brzmieniu: „d) czy i w jaki w jaki dokładnie sposób zakup konia wpłynie na wyższą efektywność prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej opodatkowanej? Należy dokładnie opisać ten związek”, wskazała Pani: „Zakup konia wpłynie na efektywność prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej poprzez odpoczynek pracowników, co będzie skutkowało wydajnością pracy”.

Na pytanie o treści: „e) czy na fakturze dokumentującej zakup konia będzie wykazana kwota podatku? Czy będzie to faktura VAT marża?”, odpowiedziała Pani: „Nie jestem jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie gdyż nie wiem jak sprzedający udokumentuje sprzedaż czy na fakturę z pełnym VAT czy na fakturę VAT marża, nie jest wybrany jeszcze konkretny koń dlatego też nie ma jak dopytać sprzedającego”.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w zakresie podatku od towarów i usług w piśmie z 21 maja 2024 r.)

Czy, zgodnie z przepisami w zakresie podatku VAT do odliczenia podatku naliczonego (…) zakup konia jest możliwy?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie wyrażone w zakresie podatku od towarów i usług w piśmie z 21 maja 2024 r.)

Pani zdaniem, zakup konia będzie możliwy w zakresie odliczenia podatku naliczonego VAT, gdyż jest Pani zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, zakup konia będzie wpływał na efektywność pracy oraz lepsze zaangażowanie pracowników.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak wskazano powyżej, w myśl art. 86 ust. 1 ustawy, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia, jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów, zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik – aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego – nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych. Zatem niezwykle istotny jest charakter związku występującego między zakupami, a prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą. Związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą można mówić wówczas, gdy nabywane towary lub usługi służą np. dalszej odsprzedaży lub też są niezbędne do wytworzenia towarów lub wykonania usług będących przedmiotem sprzedaży. Bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o związku pośrednim można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania firmy (przedsiębiorstwa) – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganymi przez podatnika przychodami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do obrotu osiąganego przez podatnika, np. poprzez odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości.

Związek z czynnościami opodatkowanymi, jako przesłanka prawa do odliczenia, opisany został w orzecznictwie TSUE (np. wyrok z 6 kwietnia 1994 r. w sprawie C-4/94 BLP Group PLC przeciwko Commissioners of Customs and Excise, z 8 czerwca 2000 r. w sprawie C-98/98 Commissioners of Customs and Excise przeciwko Midland Bank plc, z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 CIBO Participations S.A. przeciwko Directeur régional des impas du Nord-Pas-de-Calais, z 26 maja 2005 r. w sprawie C-465/03 Kretztechnik AG przeciwko Finanzamt Linz).

W świetle tych orzeczeń, na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, tak samo jak na gruncie art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE, co do zasady, niezbędnym warunkiem odliczenia podatku naliczonego jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie. Przyjmuje się również, że związek pośredni, występuje w przypadku wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, jeżeli stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika. W odniesieniu właśnie do tego rodzaju wydatków podatnikowi powinno przysługiwać prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego (por. J. Zubrzycki Leksykon VAT 2013; Oficyna Wydawnicza UNIMEX; Wrocław 2013, s. 664 i n.).

Pani wątpliwości dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatku związanego z planowanym zakupem konia.

Wskazała Pani, że:

· jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność gospodarczą prowadzi Pani od roku 2012 – firma specjalizuje się w wykonywaniu projektów budowlanych (…). Zatrudnia Pani (…) pracowników na podstawie umowy o pracę;

· w ramach prowadzonej działalności wykonuje Pani w 100% czynności opodatkowane VAT;

· faktura dokumentująca zakup konia będzie wystawiona na Panią;

· wszyscy pracownicy będą mogli korzystać z jazd oraz spędzania czasu z koniem bezpłatnie. Pracownicy nie będą pokrywali żadnych kosztów związanych ze sprawowaniem opieki nad koniem;

· koń zostanie nabyty tylko i wyłącznie na rzecz odpoczynku i relaksu zarówno Pani, jak i pracowników;

· stajnia jest oddalona o (…) km od miejsca prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Opiekę nad koniem będzie sprawowała obsługa stajni, Pani, jak i pracownicy – jeśli będą mieli ochotę;

· korzystanie z konia nie będzie uregulowane żadnym regulaminem wewnętrznym, pracownicy będą mieli pełen dostęp do spędzania czasu z koniem, sprawowania opieki nad koniem oraz jazd;

· pracownicy będą mogli korzystać z jazdy konnej od poniedziałku do piątku po pracy, w weekendy oraz inne dni wolne od pracy. Pracownicy będą mogli sami wybierać, kiedy będą chcieli korzystać z jazd. Ma to stanowić formę relaksu i odpoczynku, co będzie przekładało się – w Pani ocenie – na efektywność pracy;

· każdy z (…) pracowników będzie miał jednakowy i pełen dostęp do jazd oraz opieki nad koniem. Jeden z pracowników, który nie jeździ konno będzie mógł spędzać z nim czas poprzez opiekę nad nim (oprowadzanie, będzie mógł również próbować jazd na nim, będzie miał pełen dostęp tak, jak i pozostali pracownicy);

· jazdy konne będą organizowane dla Pani pracowników, jak i dla Pani – jako forma rekreacji i odpoczynku;

· koń nie będzie wykorzystywany na cele prywatne pracowników, jak również do Pani celów prywatnych innych niż Pani odpoczynek i relaks;

· zakup konia nie będzie miał większego związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą, będzie on jednak zwiększał efektywność pracy poprzez zrelaksowanie i odpoczynek Pani, jak i pracowników, co będzie skutkowało wydajnością pracy.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego należy stwierdzić, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym, tak jak już wskazano, związek dokonywanych zakupów z działalnością gospodarczą może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

W analizowanej sprawie ocenie podlega, czy zachodzi bezsporny i oczywisty związek wydatku, który Pani planuje ponieść na zakup konia z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą w zakresie wykonywania projektów budowlanych (…).

W świetle opisu sprawy stwierdzić należy, że posiadanie konia nie jest okolicznością niezbędną, bez której czynności wykonywane w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej w ww. zakresie nie byłyby możliwe do wykonania. Poniesiony wydatek na zakup konia nie będzie przedmiotem dalszego obrotu i nie będzie wydatkiem, który będzie można bezpośrednio powiązać z przychodami uzyskiwanymi przez Panią z działalności gospodarczej w ww. zakresie.

Nie zachodzi tu również związek pośredni, występujący w przypadku wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych, jeżeli stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika. Planowany wydatek na zakup konia nie będzie stanowić elementu cenotwórczego świadczonych przez Panią usług w zakresie wykonywania projektów budowlanych, nie można ich zatem powiązać z czynnościami opodatkowanymi, jakie wykonuje Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Każdy, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód, dokonuje zakupu tego typu towarów. Są to zakupy np. dotyczące zaspokajania własnych (osobistych) potrzeb – w analizowanym przypadku zakupiony koń wykorzystywany byłby – jak wynika z opisu sprawy – jako forma relaksu i odpoczynku zarówno przez Panią, jak i przez Pani pracowników.

W tym miejscu należy zauważyć, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia „potrzeb osobistych”. Za Słownikiem Języka Polskiego uznać należy, że potrzebami „osobistymi” są takie potrzeby, które „dotyczą danej osoby” i które są jej potrzebami „prywatnymi”, tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika, czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy oraz których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, itp.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa podatkowego pozwala stwierdzić, że zapewnienie pracownikom, jak i Pani, po pracy formy relaksu i odpoczynku w postaci jazd konnych oraz stałego dostępu do spędzania czasu z koniem, sprawowania nad nim opieki oraz jazd konnych – będzie służyć zaspokajaniu osobistych, prywatnych potrzeb zarówno pracowników, jak i Pani i odbywać się będzie bez związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Brak jest argumentów przemawiających za innym podejściem, skoro – jak Pani sama wskazała:

- jazdy konne będą organizowane dla Pani pracowników, jak i dla Pani, jako forma rekreacji i odpoczynku po godzinach pracy (od poniedziałku do piątku po pracy, w weekendy oraz inne dni wolne od pracy);

- stajnia, w której będzie znajdował się koń, znajduje się (…) km od miejsca prowadzonej przez Panią działalności;

- korzystanie z konia nie będzie uregulowane żadnym regulaminem wewnętrznym, pracownicy będą mieli pełen dostęp do spędzania czasu z koniem, sprawowania nad nim opieki oraz jazd. Pracownicy będą mogli sami wybierać, kiedy będą chcieli korzystać z jazd;

- zakup konia – jak Pani sama wskazała – nie będzie miał większego związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą (w Pani ocenie, będzie on jednak zwiększał efektywność pracy poprzez zrelaksowanie i odpoczynek Pani, jak i pracowników, co będzie skutkowało wydajnością pracy);

- koń nie będzie wykorzystywany na cele prywatne pracowników, jak również do Pani celów prywatnych innych niż Pani odpoczynek i relaks;

- koń zostanie nabyty tylko i wyłącznie na rzecz odpoczynku i relaksu pracowników, jak i Pani.

Zatem, konieczność zapewnienia przez Panią możliwości skorzystania przez pracowników z jazd konnych nie wynika z żadnych przepisów, czy wewnętrznego regulaminu, jak również nie jest to niezbędne dla celów prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, bowiem pracownicy są zobowiązani świadczyć pracę niezależnie od możliwości skorzystania z jazd konnych, jakie daje z własnej woli pracodawca. To do pracownika należy decyzja, czy skorzysta z jazdy konnej, zatem zależy ona wyłącznie od woli pracownika i nie przekłada się na Pani działalność opodatkowaną (pracodawcy). Zatem korzystanie z jazd konnych przez pracowników po godzinach pracy oraz w dni wolne, będzie miało na celu zaspokojenie potrzeb prywatnych/osobistych, tym samym nie będzie miało to związku ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto – jak Pani sama wskazała – koń będzie wykorzystywany również do Pani celów prywatnych takich jak odpoczynek i relaks i nie będzie miał większego związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą.

Analiza przedstawionego opisu sprawy na tle powołanych przepisów prowadzi zatem do wniosku, że decyzja o zakupie przez Panią konia i następnie nieodpłatne jego udostępnienie na rzecz pracowników – jak i wykorzystanie go do Pani potrzeb osobistych – nie będzie miało zarówno ogólnego, jak i pośredniego związku z Pani działalnością gospodarczą. Zakupiony przez Panią koń będzie służył wyłącznie zaspokojeniu osobistych/prywatnych potrzeb Pani pracowników, jak również i Pani, jako forma relaksu i wypoczynku po godzinach pracy oraz w dni wolne od pracy.

Cel zakupu konia wskazany przez Panią – jako forma odpoczynku i relaksu, która będzie zwiększała efektywność pracy poprzez zrelaksowanie i odpoczynek zarówno Pani, jak i pracowników, co będzie skutkowało wydajnością pracy – nie może przesądzać o tym, że finansowany przez Panią zakup konia w celu bezpłatnego udostępnienia pracownikom, jak i wykorzystanie go do Pani potrzeb osobistych, będzie służył celom prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Należy ponownie podkreślić, że każdy wydatek, poza wyraźnie wskazanymi w ustawie, wymaga indywidualnej oceny pod kątem adekwatnego związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi i racjonalnością działania podmiotu. W sprawie nie zostało wykazane, aby wydatek (zakup konia), który planuje Pani ponieść w celu organizacji formy odpoczynku i relaksu dla pracowników (i również dla Pani) – będzie miał wpływ na funkcjonowanie Pani Firmy jako całości i przyczyni się do generowania obrotu. W analizowanej sytuacji nie sposób nie dostrzec prywatnego charakteru posiadania przez Panią konia. Zakup konia nie będzie miał związku (nawet pośredniego) z wykonanymi przez Panią czynnościami opodatkowanymi w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej.

Dodać należy, że w szerokim ujęciu każdy wydatek może mieć wpływ na Pani działalność gospodarczą. Każdy mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jednakże przypisanie związku określonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi musi następować w oparciu o racjonalne kryteria i obiektywną analizę okoliczności towarzyszących określonym czynnościom.

W opisanej przez Panią sytuacji, wydatek poniesiony na zakup konia nie będzie miał ścisłego i niebudzącego wątpliwości związku z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą. Ww. wydatek nie będzie się wiązał również z całokształtem funkcjonowania Pani firmy. Zatem nie wystąpi tu związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Tym samym, poniesiony wydatek na zakup konia nie będzie spełniał podstawowego warunku wynikającego z art. 86 ust. 1 ustawy, jakim jest związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Zatem, nie będzie Pani miała prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku zakupem konia, przy założeniu, że w odniesieniu do zakupu konia nie zaistnieją przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Podsumowanie

Zgodnie z przepisami w zakresie podatku VAT nie będzie Pani miała prawa do odliczenia podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – od wydatku związanego z zakupem konia, przy założeniu, że w odniesieniu do zakupu konia nie zaistnieją przesłanki negatywne, określone w art. 88 ustawy.

Pani stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności ustalenia, czy nieodpłatne umożliwienie pracownikom korzystania z jazdy konnej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Natomiast w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ze względu na autonomiczność prawa podatkowego i odrębność uregulowań prawnych rozstrzygnięcie przyjęte w niniejszej interpretacji pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie przyjęte w tym zakresie na gruncie przepisów dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

· w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.).