Interpretacja indywidualna z dnia 27 czerwca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.217.2024.2.JO

Świadczenie przez Pana usług księgowych wykonywane na rzecz usługobiorcy, który nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, tj. w kraju siedziby działalności gospodarczej kontrahenta (w Estonii), a tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 kwietnia2024 r. wpłynął za pośrednictwem e-Urząd Skarbowy Pana wniosek z 25 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy rozliczenia podatku VAT od świadczonych usług księgowych na terytorium Polski. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 czerwca 2024 r. (wpływ ePUAP 21 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu:

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w Polsce i jest Pan w Polsce  zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT oraz jako podatnik VAT UE.

Jeden z Pana klientów jest kontrahentem zagranicznym, który posługuje się polskim numerem NIP.

Świadczy Pan usługi księgowe na rzecz kontrahenta estońskiego, który nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności. Siedziba firmy znajduje się w Estonii i posiada rejestrację VAT-UE, a podmiot estoński zarejestrowany jest w Polsce na VAT, również z rejestracją VAT-UE PL, zgodnie z ustawą o VAT (Spółka nabywa towary od kontrahentów z całego świata, towar zostaje dostarczony do magazynu w Polsce, później z magazynu w Polsce towar jest sprzedawany na eksport).

Usługa księgowa polega na tym, że Pan analizuje, weryfikuje i wprowadza do systemu rachunkowo-księgowego wyłącznie operacje WNT (wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów), czyli wobec towarów, które są transportowane do magazynu na terytorium Polski oraz faktury zakupu towarów od polskich producentów, które również są transportowane do magazynu w Polsce. Idąc dalej, zajmuje się Pan analizowaniem i weryfikacją dokumentów eksportu, dotyczących wyłącznie towarów, które zaczynają eksport z magazynu na terytorium Polski. Również Pana obowiązkiem jest sprawdzenie dokumentów, rejestrów VAT i złożenie deklaracji VAT-7 i VAT-UE do Urzędu Skarbowego w Polsce. Usługa jest ciągła i dotyczy wyłącznie operacji, które dokumentują wymienione przez Pana czynności na terytorium Polski. Nie ma Pan do czynienia z dokumentami dotyczącymi operacji w Estonii i innych krajach, co nie dotyczy zadeklarowaniu tych czynności w Polsce.

Pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu

Czy Pan, jako podmiot zarejestrowany do VAT i VAT-UE na terytorium Polski świadczący ciągłą usługę księgową na rzecz zagranicznego kontrahenta z Unii Europejskiej, który również posługuje się numerem NIP nadanym w Polsce, w którym kraju musi Pan rozliczyć podatek od towarów i usług i jakie są dla Pana konsekwencje, jeżeli odprowadzi Pan podatek do właściwego dla Pana urzędu skarbowego?

Pana stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu

Zgodnie z przedstawionym przez Pana stanem faktycznym, uzasadnił Pan, że świadczenie usług księgowych dotyczy wyłącznie wymienionych zdarzeń, które dotyczą czynności wykonywanych przez Spółkę estońską na terytorium Polski, i został przez Pana zastosowany art. 28b ust. 2 ustawy o VAT. Rozlicza Pan podatek od towarów i usług na terytorium Polski, stosując krajową stawkę podatku 23%. Faktura wystawiana jest na polski NIP Spółki estońskiej, która nie posiada siedziby w Polsce.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają określone czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.

Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

W przypadku świadczenia usług istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy czy dana usługa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Stosownie do art. 28a ustawy:

Powyższy artykuł wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą.

Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej wynikającej z art. 15 ust. 2 ustawy, w myśl tego artykułu:

Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy:

Jak stanowi ust. 2 art. 28b ustawy:

Z niniejszych przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Należy w tym miejscu zaznaczyć, że ustalanie miejsca świadczenia usług na podstawie tych przepisów ma istotne znaczenie w transakcjach zawieranych pomiędzy polskim i zagranicznym podatnikiem, oraz w odniesieniu do czynności, które wykonywane są poza terytorium Polski. Miejsce świadczenia usługi wskazuje bowiem w jakim kraju i który z podatników powinien opodatkować daną usługę. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy w innym kraju.

Do powołanej w art. 28b ust. 1 ustawy zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, wskazując szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług. Jednakże w przedmiotowej sprawie nie mają one zastosowania.

Zasady wystawiania faktur regulują przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy:

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Elementy, jakie powinna zawierać faktura, zostały wymienione w art. 106e ustawy. Stosownie do treści art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy:

Natomiast w myśl art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy:

Z opisu sprawy wynika, że świadczy Pan usługi księgowe na rzecz kontrahenta estońskiego, który nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności, jego siedziba znajduje się w Estonii. Kontrahent posiada rejestrację VAT-UE, zarejestrowany jest w Polsce jako podatnik VAT, również do VAT-UE PL. Kontrahent nabywa towary od kontrahentów z całego świata, towar zostaje dostarczony do magazynu w Polsce, później z magazynu w Polsce towar jest sprzedawany na eksport.

Pana usługa księgowa polega na analizie, weryfikacji i wprowadzaniu do systemu rachunkowo-księgowego wyłącznie operacji WNT (wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów), które są transportowane do magazynu na terytorium Polski oraz faktur zakupu towarów od polskich producentów, które również są transportowane do magazynu w Polsce. Zajmuje się Pan analizowaniem i weryfikacją dokumentów eksportu, dotyczących wyłącznie towarów, które zaczynają eksport z magazynu na terytorium Polski. Również Pana obowiązkiem jest sprawdzenie dokumentów, rejestrów VAT i złożenie deklaracji VAT-7 i VAT-UE do Urzędu Skarbowego w Polsce. Usługa jest ciągła i dotyczy wyłącznie operacji, które dokumentują wymienione przez Pana czynności na terytorium Polski. Nie ma Pan do czynienia z dokumentami dotyczącymi operacji w Estonii i innych krajach, co nie dotyczy zadeklarowaniu tych czynności w Polsce.

Pana wątpliwości dotyczą obowiązku rozliczenia podatku od towarów i usług od świadczonych usług księgowych na rzecz estońskiego kontrahenta.

W odniesieniu do Pana wątpliwości należy jeszcze raz podkreślić, że ogólna zasada przy ustalaniu miejsca świadczenia usług, o których mowa w art. 28b ust. 1 ustawy ma zastosowanie, co do zasady w przypadku świadczenia usług transgranicznych między podmiotem z Polski a podmiotem z innego państwa. W takiej sytuacji miejscem świadczenia (opodatkowania) usług, o ile nie znajdą zastosowania szczególne zasady ustalania miejsca świadczenia usług jest kraj usługobiorcy.

W analizowanej sprawie przede wszystkim należy rozróżnić czynności, które są wykonywane przez Pana na rzecz estońskiego kontrahenta od czynności wykonywanych przez tego kontrahenta na terytorium kraju. Ustalenie miejsca świadczenia, a tym samym opodatkowania świadczonych przez Pana usług księgowych (w ramach których m.in. Pan analizuje, weryfikuje i wprowadza do systemu rachunkowo-księgowego operacje dotyczące WNT, jak również dokonuje Pan analizy i weryfikacji dokumentów eksportu) uzależnione jest bowiem od statusu usługobiorcy, a nie od czynności, które ten podmiot we własnym imieniu i na własną rzecz wykonuje na terytorium danego kraju. Wskazał Pan, że kontrahent ma siedzibę w Estonii oraz nie posiada w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, tym samym miejsce świadczenia (opodatkowania) świadczonych usług księgowych należy ustalić zgodnie z ogólną zasadą dotyczącą ustalania miejsca świadczenia usług, o której mowa w art. 28b ust. 1 ustawy. W rezultacie usługi te nie podlegają opodatkowaniu w Polsce, lecz w kraju siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy (kontrahenta), tj. w Estonii.

Wobec powyższego jest Pan zobowiązany do udokumentowania tej transakcji fakturą, która stosownie do art. 106e ust. 5 pkt 1 ustawy może nie zawierać danych określonych w ust. 1 pkt 10 i 12-14, tj. m.in. stawki i kwoty podatku oraz sumy wartości sprzedaży netto. Przy czym, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy, faktura ta powinna być opatrzona adnotacją „odwrotne obciążenie”, natomiast nie może zawierać podatku VAT. Tym samym skoro Pana kontrahent nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski, to błędnie Pan również wskazuje na wystawianych fakturach za świadczone usługi księgowe polski numer NIP kontrahenta, zamiast estońskiego.

W konsekwencji świadczenie przez Pana usług księgowych wykonywane na rzecz usługobiorcy, który nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, tj. w kraju siedziby działalności gospodarczej kontrahenta (w Estonii), a tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce. Wobec tego nie jest Pan zobowiązany do naliczania i wykazywania w fakturach wystawianych na rzecz kontrahenta estońskiego podatku VAT należnego z tytułu świadczenia tych usług.

Zatem Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).