Wyrok WSA w Warszawie z dnia 21 lutego 2024 r., sygn. VII SA/Wa 2428/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Artur Kuś, Sędziowie: sędzia WSA Izabela Ostrowska, asesor WSA Paweł Konicki (spr.), , Protokolant: ref. Tomasz Bilewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lutego 2024 r. sprawy ze skargi D. C. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 8 sierpnia 2023 r. nr 562/OPON/2023 w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi D. C. jest decyzja Wojewody Mazowieckiego z 8 sierpnia 2023 r. (Nr 562/OPON/2023), utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta m. st. Warszawy z 9 października 2018 r. (znak UD-XI-WAB.6740.41.2018.MMA) w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie sprawy:

Decyzją z 9 października 2018 r. Prezydent m. st. Warszawy zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę dla [...] sp. j. w L. budynku usługowo – handlowego oraz rozbiórce budynku istniejącego, zlokalizowanego na działce nr ew. [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w Dzielnicy [...].

Odwołanie od powyższej decyzji wnieśli D. B. oraz D. C..

Decyzją z 11 lutego 2021 r. Wojewoda Mazowiecki uchylił zaskarżoną decyzję i odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego oraz udzielenia pozwolenia na budowę. Rozstrzygnięcie to zostało uchylone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie prawomocnym wyrokiem z 25 czerwca 2021 r. (sygn. akt VII SA/Wa 610/21). Zdaniem Sądu, organ oceniający projekt zagospodarowania terenu pod kątem zachowania prawidłowej odległości ściany zawierającej okna od granicy z działką sąsiednią (§ 12 rozporządzenia z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie) powinien brać pod uwagę to, że ściana jest elementem konstrukcyjnym nie tylko całego budynku, ale i jego poszczególnych kondygnacji w rozumieniu § 3 pkt 13 rozporządzenia. Skoro więc obrys danej kondygnacji jest mniejszy od obrysu budynku w najniższym miejscu nad poziomem gruntu, to tym samym cała ściana tej kondygnacji znajdzie się w odległości większej od granicy. Dlatego też ściana północna w części kondygnacji dolnej znajduje się w odległości 3 m od granicy, a w części kondygnacji górnej zawierającej okna w odległości 4 m. Oznacza to, że decyzja organu I instancji nie została wydana z naruszeniem art. 35 ust. 1 pkt 2 Prawa budowlanego w zw. z § 12 ww. rozporządzenia. Nadto sama niezgodność projektu budowlanego zamiennego z zapisem § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie nie uzasadnia odmowy zatwierdzenia takiego projektu w sytuacji, gdy organ nie stwierdził naruszenia innych przepisów techniczno-budowlanych, gdyż przepis § 12 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia wykracza poza delegację ustawową. Wydając decyzję merytoryczną w sprawie organ weźmie pod uwagę, że art. 138 § 1 pkt. 2 K.p.a. przewiduje możliwość uchylenia decyzji organu I instancji i merytoryczne rozstrzygnięcie wyłącznie wówczas, gdy decyzja ta była błędna, co jednak należy wykazać.