Postanowienie NSA z dnia 7 lutego 2024 r., sygn. III FZ 13/24

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Dalkowska po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej zażalenia G. P. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. akt I SA/Kr 567/23 w przedmiocie odrzucenia skargi w sprawie ze skargi G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2023 r. nr SKO.OŚ/4170/129/2022 w przedmiocie opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi postanawia uchylić zaskarżone postanowienie i przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Krakowie.

Uzasadnienie

1.1. Postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2023 r., sygn. akt I SA/Kr 567/23, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę G. P. (dalej: "Skarżąca", "Strona") na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2023 r. w przedmiocie określenia wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

1.2. Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału I z dnia 29 czerwca 2023 r. skarżąca została wezwana do usunięcia braków formalnych skargi przez: podpisanie skargi, podanie nr PESEL oraz podanie wartości przedmiotu zaskarżenia – w terminie 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi. W złożonej w wyznaczonym terminie odpowiedzi na wezwanie Skarżąca podała nr PESEL oraz przesłała podpisaną skargę. Odnośnie wartości przedmiotu zaskarżenia podała, że wartość ta wynosi całość wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi, określonej decyzją Wójta Gminy J. z 10 lutego 2022 r., utrzymaną w mocy przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie decyzją z 25 kwietnia 2023 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie odrzucił skargę uznając, że skarżąca wskazała kwoty podlegające sumowaniu tylko odnośnie okresu od 1 stycznia 2017 r. do 31 grudnia 2021 r., podając co do pozostałego okresu, którego dotyczy zaskarżona decyzja, tj. od 1 stycznia 2022 r., że nie jest możliwe określenie wartości przedmiotu zaskarżenia. W związku z tym Sąd nie miał możliwości określenia tej wartości, a tym samym nie mógł ustalić wysokości wpisu od skargi, a to w konsekwencji doprowadziło do obowiązku zaniechania przez Sąd dalszego procedowania celem merytorycznego rozpoznania wniesionej skargi.