Interpretacja indywidualna z dnia 2 lipca 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.290.2024.2.PRP

Wyłączenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia działalności ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanieinterpretacji indywidualnej

19 kwietnia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek z 19 kwietnia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy wyłączenia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia działalności ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 czerwca 2024 r. (wpływ 24 czerwca 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest spółką jawną, polskim rezydentem podatkowym. W dniu 01.05.1997 r. Wspólnicy (A i B) zawarli umowę Spółki cywilnej. Następnie na mocy art. 26 § 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 18 z późn. zm.; dalej: KSH) Spółka cywilna została przekształcona w Spółkę jawną (Wnioskodawca). Data rejestracji Spółki jawnej w Krajowym Rejestrze Sądowym to 07.04.2006 r. Głównym (jedynym obecnie) przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest wynajem. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z planowanym zakończeniem działalności w formie Spółki jawnej oraz kontynuacją działalności dotyczącej wynajmu przez jednego ze Wspólników (Wspólnik A) w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej, planowane jest przeniesienie całego majątku Wnioskodawcy do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika A.

Wspólnicy od 26 października 1991 r. byli małżeństwem. Małżeństwo ustało na skutek orzeczonego rozwodu na mocy wyroku sądu z dniem 29 maja 2019 r. W związku z powyższym, Wspólnicy zgodnie planują zakończenie działalności Spółki jawnej bez przeprowadzenia procesu likwidacji, tj. na mocy art. 67 § 1 KSH.

Obecnie w majątku Spółki jawnej znajdują się przede wszystkim inwestycje w obcy środek trwały, tj. cztery budynki magazynowe posadowione na gruncie stanowiącym prywatną własność Wspólników w ramach współwłasności majątkowej małżeńskiej (na dzień dzisiejszy nie doszło do podziału majątku wspólnego po orzeczeniu rozwodu).

Dodatkowo w majątku spółki znajduje się także jedna wiata blaszana, jeden wózek widłowy oraz 4 samochody.

Wszystkie budynki magazynowe należące do Wnioskodawcy są przeznaczone na wynajem. Trzy z nich są wynajmowane zewnętrznym podmiotom. Jeden magazyn jest przedmiotem umowy użyczenia zawartej przez Wnioskodawcę na rzecz jednoosobowej działalności gospodarczej prowadzonej przez Wspólnika A. W ramach wskazanej umowy użyczenia Wnioskodawca użyczył odpłatnie Wspólnikowi A prowadzącemu jednoosobowa działalność gospodarczą następujące środki trwałe: trzy samochody osobowe, wózek widłowy oraz magazyn.

W celu nieprzerwanego i niezachwianego prowadzenia działalności w zakresie wynajmu powierzchni magazynowych, Wspólnicy w pierwszej kolejności zamierzają dokonać podziału majątku wspólnego w ten sposób, aby grunty z majątku wspólnego małżonków, na których posadowione są budynki magazynowe Wnioskodawcy (inwestycje w obcy środek trwały) zostały przekazane na wyłączną własność Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Następnie Wspólnicy planują przeniesienie całej działalności w zakresie najmu powierzchni magazynowych ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Obecnie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika A głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa napojów alkoholowych.

Przeniesienie działalności Wnioskodawcy obejmować będzie cały majątek Wnioskodawcy (Spółki jawnej), wszystkie umowy najmu oraz wszelkie należności i zobowiązania istniejące w dniu czynności, a także środki pieniężne oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Spółka nie zatrudnia żadnych pracowników. Nie posiada także żadnych koncesji, licencji i zezwoleń.

Następnie – po przeniesieniu działalności w zakresie najmu ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą - Wspólnicy zamierzają zakończyć działalność Spółki jawnej bez przeprowadzenia procesu likwidacji, tj. na mocy art. 67 § 1 KSH.

Ponadto, w uzupełnieniu wskazano, że:

1.Zgodnie z treścią wniosku, w związku z planowanym zakończeniem działalności w formie Spółki jawnej oraz kontynuacją działalności dotyczącej wynajmu powierzchni magazynowych przez jednego ze Wspólników (Wspólnik A) w ramach prowadzonej przez niego jednoosobowej działalności gospodarczej, planowane jest przeniesienie całego majątku Wnioskodawcy do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika A. Zgodnie z art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.; dalej: KC), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jeżeli chodzi o zbycie przedsiębiorstwa, to art. 55² KC stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W ocenie Wnioskodawcy, aby dany zespół składników mógł być uznany za przedsiębiorstwo na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, koniecznym jest by odpowiednie zorganizowanie funkcjonalne i celowościowe tych składników majątkowych umożliwiało prowadzenie działalności gospodarczej, zarówno pod kątem formalnym jak i faktycznym. Powyższe oznacza, że zorganizowanie danego zespołu składników zapewnia spełnienie niezbędnych wymogów formalno-prawnych do prowadzenia danej działalności gospodarczej, jak również umożliwia faktyczne wykonywanie danej działalności gospodarczej w oparciu o ten konkretny zespół składników majątkowych (tj. zespół ten zawiera wszystkie składniki konieczne do prowadzenia działalności). W ocenie Wnioskodawcy czynnikiem konstytuującym przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC jest występowanie elementu organizacji oraz funkcjonalnego powiązania różnorodnych jego składników, umożliwiających traktowanie przedsiębiorstwa jako pewnej całości. Dopiero czynnik organizacyjny oparty na kryterium funkcjonalności i celowości zestawienia składników pozwala uznać ten zespół za przedsiębiorstwo. Jak wskazano we wniosku, przeniesienie działalności Wnioskodawcy obejmować będzie cały majątek Wnioskodawcy (Spółki jawnej), wszystkie umowy najmu oraz wszelkie należności i zobowiązania istniejące w dniu czynności, a także środki pieniężne oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Spółka nie zatrudnia żadnych pracowników. Nie posiada także żadnych koncesji, licencji i zezwoleń. Opisane we wniosku składniki majątku Wnioskodawcy są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni magazynowych. Przeniesienie wszystkich składników majątkowych opisanych we wniosku w połączeniu z przeniesieniem praw i obowiązków wynikających z obowiązujących umów umożliwi Wspólnikowi A prowadzenie działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki w tym samym zakresie, w jakim dotychczas działa Wnioskodawca.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy składniki majątkowe, o których mowa we wniosku, będące przedmiotem przeniesienia na rzecz Wspólnika A, stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC. Niemniej jeśli Dyrektor KIS stwierdzi, że ww. składników majątku nie można uznać za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC, to możliwe jest uznanie ich za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e VATU. W obu przypadkach wskazana transakcja będzie podlegała wyłączeniu spod opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 VATU.

2.Przeniesienie całego majątku Wnioskodawcy do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika A będzie odpłatne. Obecnie nieznana jest kwota wynagrodzenia. Jest ona uzależniona od wyceny majątku firmy, w szczególności od wyceny budynków.

3.Zgodnie ze stanem obecnym, działalność polegająca na wynajmie powierzchni magazynowych będzie kontynuowana wyłącznie przy pomocy składników majątkowych, będących przedmiotem przeniesienia na rzecz Wspólnika A. Wspólnik A nie posiada bowiem innych środków trwałych w swojej jednoosobowej działalności gospodarczej, które mogą stanowić przedmiot wynajmu powierzchni magazynowych. Nie można oczywiście wykluczyć, że w przyszłości stan środków trwałych, w tym budynków pod wynajem się zmieni. Obecnie jednak nie ma takich planów.

4.Przejęte przez Wspólnika A składniki majątkowe w dniu przejęcia będą pozostawały ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, że można będzie o nich mówić jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Składniki majątku będące przedmiotem transakcji opisanej we wniosku stanowią funkcjonalną całość, która umożliwia kontynuowanie obecnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy przez Wspólnika A, który je przejmie. Majątek przechodzi na własność jednego nabywcy – Wspólnika A, który będzie kontynuował działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

5.Wspólnik A będzie mieć faktyczną możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Spółkę Jawną wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem przeniesienia. Nie będzie konieczności podejmowania działań faktycznych czy prawnych w celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe, poza dokonaniem cesji umów najmu z najemcami oraz innych umów zawartych przez Wnioskodawcę, jak np. umowa telekomunikacyjna, dostawa mediów, itp.

6.Jak wskazano we wniosku, Wspólnik A - w oparciu o nabyte składniki - ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim jest prowadzona u Wnioskodawcy.

7.Wspólnik A nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań wskazujących na zmianę profilu działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę przy użyciu składników, będących przedmiotem przeniesienia.

8.Przeniesienie składników majątkowych nie nastąpi na cele osobiste Wspólnika A. Jak wskazano we wniosku, przeniesienie składników majątkowych nastąpi na cele kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki w takim samym zakresie, w jakim jest prowadzona u Wnioskodawcy.

9.Przeniesienie składników majątkowych nie nastąpi na cele inne niż działalność gospodarcza Wnioskodawcy. Jak wskazano we wniosku, przeniesienie składników majątkowych nastąpi na cele kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki w takim samym zakresie, w jakim jest prowadzona u Wnioskodawcy.

10.Wspólnik A prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Pytanie

Czy przeniesienie działalności w zakresie najmu powierzchni magazynowych ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, które będzie obejmować cały majątek Spółki jawnej, wszystkie umowy najmu oraz wszelkie należności i zobowiązania istniejące w dniu dokonania czynności będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 VATU?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie działalności w zakresie najmu ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, które będzie obejmować cały majątek Spółki jawnej, wszystkie umowy najmu oraz wszelkie należności i zobowiązania istniejące w dniu dokonania czynności będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 VATU.

Uzasadnienie

Na mocy art. 6 pkt 1 VATU, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 VATU, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części.

Przepisy prawa podatkowego, w tym ustawa o VAT - nie zawierają definicji przedsiębiorstwa, jednak w doktrynie, orzecznictwie oraz interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe powszechnie przyjmuje się, że do zdefiniowania tego pojęcia należy przyjąć definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 z późn. zm.; dalej: KC).

Zgodnie z art. 55¹ KC przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jeżeli chodzi o zbycie przedsiębiorstwa, to art. 55² KC stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Natomiast przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - w myśl art. 2 pkt 27e VATU - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Podstawowym wymogiem jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Z transakcją zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 VATU mamy do czynienia tylko wówczas, gdy nabywca kontynuuje działalność gospodarczą przy użyciu nabytego przedsiębiorstwa (wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie C-497/01). Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w postanowieniu z 16 stycznia 2023 r., C-729/21: „stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 5 ust. 8 szóstej dyrektywy, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej. (...) Trybunał podkreślił w tym względzie, że stwierdzenie, iż nastąpiło przeniesienie samodzielnej części przedsiębiorstwa, wymaga, by całość przekazanych składników była wystarczająca dla umożliwienia prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej (zob. podobnie wyroki: z 10 listopada 2011 r., Schriever, C-444/10, EU:C:2011:724, pkt 25; z 19 grudnia 2018 r., Mailat, C-17/18, EU:C:2018:1038, pkt 15). 45 W tym celu należy dokonać całościowej oceny okoliczności faktycznych charakteryzujących daną transakcję. W ramach tej oceny szczególne znaczenie należy nadać charakterowi działalności gospodarczej, której prowadzenie jest planowane (zob. podobnie wyrok z 10 listopada 2011 r., Schriever, C-444/10, EU:C:2011:724, pkt 26, 32).

Ponadto należy wyjaśnić, że objęcie zakresem pojęcia „przekazania całości lub części majątku” w rozumieniu art. 19 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 wymaga, aby nabywca miał zamiar prowadzić przekazane przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, a nie tylko natychmiast zlikwidować działalność i ewentualnie sprzedać zapasy (wyrok z 19 grudnia 2018 r., Mailat, C-17/18, EU:C:2018:1038, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo)”.

Tym samym, kontynuowanie działalności gospodarczej przy zbyciu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części należy rozumieć, jako sytuację, w której nabywca w związku z dokonanym nabyciem nadal prowadzi działalność przy wykorzystaniu przejętych składników. Przy czym nie chodzi tu o prowadzenie jakiejkolwiek działalności z wykorzystaniem składników nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, a o prowadzenie nabytego przedsiębiorstwa.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, w celu nieprzerwanego i niezachwianego prowadzenia działalności w zakresie wynajmu powierzchni magazynowych, Wspólnicy Wnioskodawcy planują przeniesienie działalności w zakresie najmu ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą. Obecnie w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika A głównym przedmiotem działalności jest sprzedaż hurtowa napojów alkoholowych. Po przeniesieniu całej działalności w zakresie najmu ze Spółki jawnej, Wspólnik A będzie nadal prowadził działalność w zakresie sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych. Dodatkowo jednak – wykorzystując przejęty majątek – będzie prowadził działalność w zakresie wynajmu powierzchni magazynowych. W związku z powyższym – zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie całej działalności w zakresie najmu ze Spółki jawnej na rzecz Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą, które będzie obejmować cały majątek Spółki jawnej, wszystkie umowy najmu oraz wszelkie należności i zobowiązania istniejące w dniu czynności będzie wyłączony spod opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 VATU.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 361), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego).

Należy zauważyć, że art. 6 pkt 1 ustawy, stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”.

Na podstawie art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 2006/112/WE:

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, ze zm.), zwanej dalej „Kodeks cywilny”, zgodnie z którym:

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego:

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla badanej kwestii jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu. Przedsiębiorstwo, w rozumieniu powyższego przepisu, powinno więc łączyć mienie w funkcjonalnie zorganizowane przedsięwzięcie gospodarcze, a nie tylko stanowić zgromadzone niematerialne i materialne składniki stanowiące sobą przedsiębiorstwo w przedstawionym znaczeniu przedmiotowym. Organizacyjna i funkcjonalna istota przedsiębiorstwa kreuje powstanie samodzielnego podmiotu gospodarczego, zdolnego do funkcjonowania w obrocie na niezmienionych zasadach, pomimo jego zbycia. Ponadto, przepis art. 55¹ Kodeksu cywilnego wskazuje, że przedsiębiorstwo jest „zespołem składników”. Pojęcie zespół (a nie zbiór) zakłada istnienie pewnego poziomu powiązań organizacyjnych pomiędzy składnikami przedsiębiorstwa.

Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za przedsiębiorstwo uwzględnić należy następujące okoliczności:

• zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz
• faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji (wyrok TSUE z 30 maja 2013 r. w sprawie C-651/11 X BV, pkt 34).

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji.

Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Aby zatem, w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników mógł zostać zakwalifikowany jako przedsiębiorstwo, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej – musi się ona odznaczać pełną odrębnością, niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Transakcja mająca za przedmiot zbycie przedsiębiorstwa ma miejsce jedynie wówczas, gdy wymienione w art. 55¹ Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym), zostaną przekazane nabywcy. Należy podkreślić, że na gruncie przytaczanego przepisu, istnieje możliwość umownego wyłączenia pewnych elementów z transakcji zbycia przedsiębiorstwa, ale tylko wówczas, gdy elementy te nie mają istotnego znaczenia dla funkcjonowania przedsiębiorstwa. W przeciwnym wypadku, danej transakcji nie można uznać za zbycie przedsiębiorstwa.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w art. 55¹ Kodeksu cywilnego określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01), stwierdził, że: „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Wnioskodawca obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Jak wynika z opisu sprawy, są Państwo czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planują Państwo przenieść cały majątek do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika A. Zakończenie Państwa działalności nastąpi bez przeprowadzenia procesu likwidacji, tj. na mocy art. 67 § 1 KSH. Składniki majątkowe, będące przedmiotem przeniesienia na rzecz Wspólnika A, stanowią przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ KC. Przeniesienie Państwa całego majątku do jednoosobowej działalności gospodarczej Wspólnika A będzie odpłatne. Działalność polegająca na wynajmie będzie kontynuowana wyłącznie przy pomocy składników majątkowych, będących przedmiotem przeniesienia na rzecz Wspólnika A. Przejęte przez Wspólnika A składniki majątkowe w dniu przejęcia będą pozostawały ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, że można będzie o nich mówić jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Wspólnik A będzie mieć faktyczną możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Państwa wyłącznie na podstawie składników majątkowych będących przedmiotem przeniesienia. Nie będzie konieczności podejmowania działań faktycznych czy prawnych w celu kontynuowania działalności gospodarczej w oparciu o nabyte składniki majątkowe. Wspólnik A - w oparciu o nabyte składniki - ma zamiar kontynuowania działalności gospodarczej w takim samym zakresie, w jakim jest prowadzona u Państwa. Wspólnik A nie zamierza podejmować jakichkolwiek działań wskazujących na zmianę profilu działalności prowadzonej przez Państwa przy użyciu składników, będących przedmiotem przeniesienia. Przeniesienie składników majątkowych nie nastąpi na cele osobiste Wspólnika A.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro składniki majątkowe, o których mowa we wniosku, będące przedmiotem przeniesienia na rzecz Wspólnika A, będą stanowić – jak wynika z opisu sprawy - przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy Kodeks cywilny, a Wspólnik A będzie kontynuował działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną przez Państwa, to przeniesienie działalności w zakresie najmu powierzchni magazynowych z Państwa na rzecz Wspólnika A prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą będzie wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

W konsekwencji Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem sprawy i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa:

·Stosownie do art. 14na § 2 ustawyOrdynacja podatkowa:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).