Wyrok NSA z dnia 22 maja 2024 r., sygn. I GSK 987/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Fischer (spr.) Sędzia NSA Joanna Salachna sędzia del. WSA Marek Sachajko Protokolant starszy asystent sędziego Piotr Kaczmarek po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2024 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. Sp. z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 października 2019 r. sygn. akt V SA/Wa 1965/18 w sprawie ze skargi B. Sp. z o.o. w W. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B, Sp. z o.o. w W. na rzecz Ministra Funduszy i Polityki Regionalnej 10 800 (dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 października 2019 r. sygn. akt. V SA/Wa 1965/18 oddalił skargę B. Sp. z o. o. z siedzibą w W. (dalej "skarżąca", "beneficjent") na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] września 2018 r. nr [...] w przedmiocie określenia kwoty dofinansowania przypadającej do zwrotu.

Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy.

Decyzją z dnia [...] marca 2018 r. nr [...] Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości dalej "PARP" określiła do zwrotu przez skarżącą kwotę 283 678,07 zł (słownie: dwieście osiemdziesiąt trzy tysiące sześćset siedemdziesiąt osiem złotych 07/100) wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych liczonymi od dnia przekazania środków na rachunek bankowy skarżącej. W wyniku rozpoznania odwołania Minister Inwestycji i Rozwoju decyzją z dnia [...] września 2018 r. nr [...] utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu własnej decyzji organ II instancji wskazał, że skarżąca zobowiązał się do realizacji projektu, którego celem była automatyzacja procesów w zakresie działalności dystrybucyjnej tonerów i serwisu sprzętu drukującego dzięki wdrożeniu systemu B2B. Projekt przewidywał implementację nowego systemu B2B, który miał pozwolić na znaczące usprawnienie i automatyzację 3 procesów zachodzących między beneficjentem a jego Partnerami, tj. procesu integracji zamówień beneficjenta z systemem zamówień Partnera, procesu integracji stanów magazynowych beneficjenta ze stanami magazynowymi Partnera oraz integrację procesu fakturowania beneficjenta z procesem odbioru faktur w systemie Partnera. Organ mając na względzie zebrany materiał dowodowy uznał, że skarżąca nie osiągnęła założonego celu projektu, jakim miała być automatyzacja procesów zachodzących miedzy beneficjentem a jego Partnerami. Dlatego też uznał, że została spełniona przesłanka wykorzystania środków z naruszeniem procedur, o których mowa w art. 184 ustawy o finansach publicznych z dnia 27 sierpnia 2009 r. (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1669), dalej "u.f.p.", co uprawnia dochodzenie od beneficjenta, w trybie art. 207 ust. 1 pkt 2 u.f.p., zwrotu dofinansowania wraz z odsetkami.