Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 maja 2024 r., sygn. III SA/Kr 215/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Michna Asesor WSA Marta Kisielowska Protokolant starszy sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2024 r. sprawy ze skargi K. sp. z o.o. sp. k. w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 7 listopada 2023 r., nr SKO.SW/4101/156/2023 w przedmiocie odmowy umorzenia w całości należności z tytułu zwrotu dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników oddala skargę.

Uzasadnienie

Prezydent Miasta Krakowa decyzją z dnia 30 sierpnia 2023 r. nr

KF.65.47.DEC.2023.ZN, 3176/2020/DKWP odmówił stronie skarżącej K. sp. z o.o. sp. k. w K. umorzenia w całości należności z tytułu zwrotu dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników w kwocie 10.901,77 zł z ustawowymi odsetkami w kwocie 820,47 zł.

Zdaniem organu, w sprawie nie wystąpiły przesłanki warunkujące możliwość umorzenia należności wynikających z rozliczenia dofinansowania części kosztów wynagrodzeń pracowników oraz należnych od tych wynagrodzeń składek na ubezpieczenia społeczne w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID — 19.

W odwołaniu strona skarżąca wnosiła o uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu wskazała, że zwróciła się do Grodzkiego Urzędu Pracy z wnioskiem o umorzenie kwoty 12.214,20 zł i prośbę swą motywowała trudną sytuacją finansową pocovidową. Urząd wielokrotnie przedłużał datę wydania decyzji co doprowadziło do sytuacji w której w okresie oczekiwania na wydanie decyzji ciężka sytuacja finansowa spółki pogłębiła się. Skarżąca podkreśliła, że urząd w uzasadnieniu powołał się na art. 15zzb ust. 18 ustawy o COVID-19, stwierdzając o niezgodności przeznaczenia, ale nie wziął pod uwagę, że mimo, iż środki nie zostały wykorzystane w całości na pracowników w pierwotnym wniosku, to mimo wszystko zostały wykorzystane na wynagrodzenia pracowników nie wskazanych we wniosku. W obecnym stanie sytuacja finansowa spólki jest w jeszcze gorszej sytuacji od czasu złożenia wniosku o umorzenie. Spółka wskazała, że posiada na dzień sporządzenia odwołania zaległości handlowe, zaległości z tytułu podatku i składek ZUS. Kwota zwrotu jest znacznym obciążeniem. Podniosła, że może i nie zamknęła prowadzenia działalności, ale obecna sytuacja spowoduje redukcję etatów, co przełoży się na wzrost bezrobocia oraz uszczuplenie budżetu Państwa z tytułu składek ZUS oraz podatku dochodowego od wynagrodzeń. W ocenie strony skarżącej wyżej wymienione argumenty stanowią ważny interes zobowiązanego lub interes publiczny. Spółka wskazała, że chciałaby nadal utrzymać zatrudnienie na takim samym poziomie i jednocześnie odprowadzać do budżetu państwa należności składowo-podatkowe.