Wyrok NSA z dnia 24 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 1936/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Gabriela Zalewska-Radzik, Sędzia del. WSA Włodzimierz Gurba (sprawozdawca), Protokolant Szymon Czerwiński, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2024 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 25 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 218/19 w sprawie ze skargi R. L. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 21 grudnia 2018 r., nr 1001-IOV1.4103.70.2018.8.U14.AŻ UP-18-127677 w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2014 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz R. L. kwotę 5.400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z 25 czerwca 2019 r., sygn. akt I SA/Łd 218/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi (dalej jako "WSA, Sąd pierwszej instancji"), po rozpatrzeniu skargi R.L. (dalej zwanej jako "Podatnik, Skarżący, Strona") uchylił decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej jako "Organ, DIAS, Kasator") z 21 grudnia 2018 r. w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2014 r.

1.2. Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, istotą sporu jest ustalenie, czy faktury opisujące nabycie odzieży oraz folii stretch maszynowej i folii maszynowej w centrum handlowym odzwierciedlały rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, a zatem czy dawały Skarżącemu prawo do obniżenia podatku należnego, stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., poz. 1054 ze zm.), dalej jako "u.p.t.u.". W ocenie organu, Strona nie kupiła towarów od spółek wystawiających sporne faktury. Spółki te są podmiotami nierzetelnymi, które stwarzały jedynie pozory istnienia i prowadzenia działalności gospodarczej, posługując się jedynie adresami do korespondencji, nie posiadały zaplecza magazynowego, własnego transportu a także wsparcia organizacyjnego, nie ponosiły kosztów swojej działalności, z wyjątkiem kosztów związanych z obsługą księgową. Odnośnie do okoliczności mających towarzyszyć wykazywanym dostawom towarów udokumentowanych spornymi fakturami, organ odwoławczy stwierdził, że Podatnik nie działał w dobrej wierze.