Wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2024 r., sygn. I FSK 1470/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Olejnik, Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski, Sędzia WSA (del.) Elżbieta Olechniewicz (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lutego 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2491/22 w sprawie ze skargi B.S. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 18 sierpnia 2022 r. nr 1401-IEW4.4253.20.2022.KS w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2016 r. oraz zabezpieczenia ich na majątku podatnika 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od B.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok sądu pierwszej instancji.

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 lutego 2023 r. sygn. akt III SA/Wa 2491/22 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi B.S. (dalej: Strona lub Skarżąca) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie (dalej: organ drugiej instancji lub DIAS) z dnia 18 sierpnia 2022 r. w przedmiocie określenia przybliżonych kwot zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2016 r. oraz zabezpieczenie ich na majątku podatnika, działając na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 329, ze zm., dalej: p.p.s.a.), oddalił skargę (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

2. W ocenie Sądu pierwszej instancji organy uprawdopodobniły, że Skarżąca mogła uczestniczyć w transakcjach mających na celu wyłudzenie podatku VAT oraz że mogła posługiwać się "pustymi fakturami", a zatem organ wykazał przesłankę wynikającą z art. 33 § 1 i § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm., dalej: Ordynacja podatkowa). Ponadto Sąd podzielił ocenę organów, że sytuacja finansowa Skarżącej nie gwarantuje wykonania przybliżonych kwot zobowiązania w podatku od towarów i usług.