Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 16 maja 2024 r., sygn. II SA/Go 168/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Rogalski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Jutrzenka – Trzebiatowski Asesor WSA Kamila Karwatowicz Protokolant st. sekr. sąd. Magdalena Komar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2024 r. sprawy ze skargi A.A. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy nałożenia kary pieniężnej oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu [...] r. na drodze ekspresowej [...] ([...]) funkcjonariusze [...] Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego zatrzymali do kontroli drogowej pojazd członowy składający się z 3-osiowego ciągnika samochodowego, nr rej. [...]i 3-osiowej naczepy ciężarowej, nr rej. [...]. Przewoził on z Polski do [...] ładunek stali, paneli podłogowych i części samochodowych w imieniu przedsiębiorcy A.A. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą: [...].. W toku kontroli wykonano pomiary wymiarów zewnętrznych, nacisków osi oraz rzeczywistej masy całkowitej kontrolowanego zespołu pojazdów z ładunkiem, na stanowisku pomiarowym zatwierdzonym przez uprawnionego geodetę jako stanowisko do pomiarów mas i nacisków osi pojazdów, przy pomocy wag mających w chwili kontroli świadectwa legalizacji. Stwierdzono, iż rzeczywista masa całkowita pojazdu członowego wynosi [...]t, tzn. przekroczenie dopuszczalnej wartości o [...] t – 18,87 %.

Pismem z dnia [...] r. [...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego zawiadomił stronę o wszczęciu postępowania administracyjnego, po czym decyzją z dnia [...] r. nr [...] nałożył na w/w przedsiębiorcę karę pieniężną w wysokości 5.000 zł.

Od powyższej decyzji A.A. wniósł odwołanie, zarzucając naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, polegające na wszczęciu wobec przewoźnika dwóch postępowań prowadzących do nałożenia dwóch kar za to samo zarzucone zachowanie, co stanowi złamanie zasady ne bis in idem. Wobec strony wydano już decyzję, dotyczącą tej samej kontroli i tego samego naruszenia. Dodatkowo organ I instancji nie zastosował w przedmiotowej sprawie art. 189f ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 735 ze zm., dalej k.p.a.) i nie rozważył możliwości odstąpienia od kary pieniężnej. Strona wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji organu I instancji w całości i umorzenie postępowania, ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji i rozstrzygnięcie do istoty sprawy poprzez odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej i poprzestanie na pouczeniu, ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.